Σαν τον κλέφτη, αργά το βράδυ της περασμένης Τρίτης, ο υπουργός Παιδείας κατέθεσε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο-σκούπα για να συζητηθεί με τη διαδικασία του επείγοντος και να ψηφιστεί μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, όταν φοιτητές, εκπαιδευτικοί και μαθητές θα είναι σε διακοπές.
Τίποτε δε σέβονται οι συριζαίοι. Ολη η δημαγωγία τους ότι τάχα αυτοί διαφέρουν από τις άλλες αστικές κυβερνήσεις , ότι δε θέλουν να ψηφίζουν με διαδικασίες fast track νόμους που αφορούν σπουδαία ζητήματα, όπως αυτό της Παιδείας, οι επιπτώσεις των οποίων είναι σοβαρές και μακροχρόνιες και αφορούν το μέλλον των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, τη ζωή, τα όνειρα και το μέλλον της νεολαίας της εργαζόμενης κοινωνίας, κατέρρευσε για μια ακόμα φορά.
Ξεσκίστηκε το δημαγωγικό προσωπείο τους και απέδειξαν ότι είναι και εξουσιομανείς και αλαζόνες, αφού γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλες τις αντιδράσεις. Τους μαθητές, επειδή δεν έχουν δείξει ακόμη τη δυναμική τους ως κίνημα, τους έχουν φτυσμένους. Τους πανεπιστημιακούς, όμως, των Πολυτεχνείων, που ανέβηκαν σύσσωμοι στα κάγκελα; Ακόμα και πρόσωπα και μηχανισμούς που έχουν θεσμικό ρόλο στο αστικό σύστημα εξουσίας (π.χ. πρυτάνεις, ΤΕΕ) τους αγνοούν.
Η απάντηση δε βρίσκεται σε κάποιες ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ ή στην προσπάθεια να αποδείξουν ότι αυτοί κάνουν ρηξικέλευθες και ριζοσπαστικές παρεμβάσεις στα ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, όπως τους κατηγορεί η αστική αντιπολίτευση. Βρίσκεται σε μια χωρίς όρια και ενδοιασμούς προσπάθεια για την άγρα ψήφων, προκειμένου να μη χάσουν την καρέκλα και την κουτάλα της εξουσίας. Βρίσκεται στις διαβεβαιώσεις που έχουν δώσει στα ξένα αφεντικά τους (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΗΠΑ), ότι θα υλοποιήσουν με κάθε κόστος τις απαιτήσεις τους (Κοινός Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης, προώθηση της Μπολόνια με υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών, πτυχία πολλών ταχυτήτων, περιορισμός της τάσης της νεολαίας της εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση, φθηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους με γνώσεις μιας χρήσης, στροφή στην ειδίκευση σε τομείς που απαιτεί η καπιταλιστική αγορά, κ.τλ.).