Το εργασιακό τοπίο στην εκπαίδευση έχει ανατραπεί εντελώς. Οχι μόνο γίνονται σχεδόν μηδενικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών (πέρυσι δε διορίστηκε ούτε ένας εκπαιδευτικός), αλλά και όσοι νέοι προσλαμβάνονται απασχολούνται με εργασιακό καθεστώς γαλέρας. Αμείβονται μέσω ΕΣΠΑ με εξευτελιστικούς μισθούς, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο προσλαμβάνονται με διαφορετικό μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς. Οι αναπληρωτές αυτοί βιώνουν σε καθημερινή βάση την αβεβαιότητα και την ανυποληψία, καθώς δεν είναι σίγουροι ότι θα έχουν δουλειά και την επόμενη χρονιά, ενώ είναι αναγκασμένοι να εξακτινώνονται σε όλη την επικράτεια, μακριά από την οικογένειά τους και τον τόπο κατοικίας τους και να υπηρετούν μέχρι και σε τέσσερα σχολεία. Το απάνθρωπο αυτό καθεστώς έχει αναπόφευκτα βαριές συνέπειες και για το εκπαιδευτικό τους έργο, καθώς δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν την αναγκαία για την εκπαιδευτική διαδικασία και μάθηση σταθερή σχέση δάσκαλου-μαθητή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τις 9830 περίπου προσλήψεις αναπληρωτών που έγιναν ως τώρα οι 7800, δηλαδή το 80%, είναι μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ.
Το υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν καλύπτει με μόνιμο προσωπικό τα χιλιάδες οργανικά κενά, αλλά προχωρεί και σε μέτρα που τορπιλίζουν τις θέσεις εργασίας ακόμη και αυτών των μονίμων εκπαιδευτικών. Γιατί θα συνδέσει την οργανική θέση του εκπαιδευτικού με το σχολείο στο οποίο αυτός υπηρετεί. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτή –η θέση- θα είναι επισφαλής, αφού θα συνδέεται με τη «βιωσιμότητα» της σχολικής μονάδας, που με τη σειρά της εξαρτάται από τα αποτελέσματα της πολιτικής των διαρκών συγχωνεύσεων-καταργήσεων σχολικών μονάδων και τμημάτων.
