Αντίθετα, η ΟΙΕΛΕ λειτουργεί ως «λαγός» της κυβέρνησης για την κατεύθυνση που θα υιοθετηθεί στο μέλλον και ζητά την «νομιμοποίηση» των κολεγίων (συγνώμη των «άτυπων τριτοβάθμιων ιδρυμάτων») μέσα από ένα «αυστηρό» θεσμικό πλαίσιο, προτείνοντας εμμέσως πλην σαφώς την παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος!
Μετά την εκπνοή της προθεσμίας για την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05, ώστε να υπάρξει επαγγελματική ισοτιμία των «πτυχίων» τριετούς φοίτησης των κολεγίων, που συνεργάζονται -συνάπτοντας συμφωνίες δικαιόχρησης- με πανεπιστήμια του εξωτερικού, με τα πτυχία τετραετούς και πενταετούς φοίτησης των ελληνικών ΑΕΙ, άρχισαν τα όργανα.
Οι επιχειρηματίες των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, οι απόφοιτοι των κολεγίων και το συνδικαλιστικό όργανο που συνέστησαν επί τούτου, για να παλέψουν πιο οργανωμένα και αποφασιστικά το ζήτημα (Πανελλήνια Ομοσπονδία Πτυχιούχων Εξωτερικού) άρχισαν το στενό μαρκάρισμα του Δημόσιου Πανεπιστήμιου.
Ηδη, μέχρι αυτή τη στιγμή, δυο μέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας, κατατέθηκαν δυο αιτήσεις πτυχιούχων ελληνικών κολεγίων για την επαγγελματική αναγνώριση των «τίτλων» τους, στο Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΑΕΙΤΤΕ) (που προήλθε από τη διάσπαση του παλιού ΔΙΚΑΤΣΑ σε δυο κομμάτια, ένα το ανωτέρω και ένα το ΔΟΑΤΑΠ, αρμόδιο για την ακαδημαϊκή ισοτιμία, κίνηση σκόπιμη για να προετοιμαστεί το έδαφος για τις τωρινές εξελίξεις). Το βέβαιο είναι ότι οι αιτήσεις θα πυκνώσουν το επόμενο διάστημα, ενώ διαμηνύεται πως θα υπάρξει αναμονή μόνο ενός τετραμήνου (όσο είναι το νόμιμο διάστημα, μέσα στο οποίο οφείλει να δώσει απάντηση το ΣΑΕΙΤΤΕ) και από κει και πέρα, σε περίπτωση που υπάρξει απορριπτική απάντηση θα γίνουν προσφυγές στην ελληνική δικαιοσύνη και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Ακόμη και ημερίδα διοργανώνεται από την εν λόγω Ομοσπονδία, ενώ ο πρόεδρος των κολεγιαρχών Καρκανιάς ξελαρυγγίστηκε να φωνάζει πως η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας είναι υποχρεωτική και πως έφτασε η ώρα των κολεγίων.
Από την άλλη, η κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος, προσπαθώντας να ροκανίσει το χρόνο. Παριστάνει τον «κινέζο», ώστε να μην τροφοδοτήσει ένα γενικό ξεσηκωμό των φοιτητών των ελληνικών Πανεπιστημίων, ενώ παράλληλα επιτρέπει να δημιουργηθούν τετελεσμένα, έτσι που η συνταγματική απαγόρευση του άρθρου 16 να μοιάζει στον αέρα και να εκπέσει φυσικά σε μια επόμενη συνταγματική αναθεώρηση. Και βέβαια ούτε που διανοείται το ενδεχόμενο να βάλει λουκέτο στα κολέγια, που εξαπατούν τους νέους και εμπορεύονται αδρά τις ελπίδες τους, βάζοντας τέλος, μ’ αυτό τον τρόπο, σ’ αυτή τη βρομερή ιστορία ακύρωσης των πανεπιστημιακών πτυχίων.
Και ενώ στήνονται οι πολιορκητικές μηχανές ενάντια στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, κατέφθασε στην Ελλάδα και ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου Paris-Sorbonne (Paris IV) για να ανακοινώσει τη συνεργασία ελληνικών κολεγίων με το πανεπιστήμιο της Σορβόνης και το Γαλλικό Ινστιτούτο. Το γαλλικό πανεπιστήμιο μυρίστηκε πως υπάρχει διαθέσιμο μεγάλο κομμάτι από την πλούσια πίτα εμπορίας τίτλων σπουδών και αποφάσισε να μη μείνει απέξω. Δεν είναι τυχαίο ότι επέλεξε ως πρώτο σταθμό την Ελλάδα στην κούρσα που άρχισε των «ανοιγμάτων» σε όλη την Ευρώπη. Ο πρόεδρός του, λοιπόν, Jean-Robert Pitte ανακοίνωσε πως αυτή την περίοδο διενεργούνται επαφές με επιχειρηματίες στην Ελλάδα, αλλά και με δημόσιους φορείς, ώστε να διοργανωθούν, με την καταβολή βεβαίως διδάκτρων από τους σπουδαστές, μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική, το Μάρκετινγκ, τη Διαφήμιση, την Επικοινωνία και Δημοσιογραφία, την Πληροφορική και τις Διεθνείς Σχέσεις για το έτος 2008-2009. Ο πρόεδρος έταξε ακόμη και γάλλους καθηγητές και «αυστηρό έλεγχο» στα προγράμματα σπουδών, ώστε τα «πτυχία» να είναι γνήσια πτυχία Σορβόνης!
Οπως βλέπουμε όλα τα τρωκτικά ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Σε τούτο το μεγάλο φαγοπότι, όπου το ψητό είναι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, προστέθηκε και η άθλια ΟΙΕΛΕ (η οποία στάθηκε πάντα στο πλευρό των αφεντικών της, των σχολαρχών και του κράτους και υπήρξε σταθερός υποστηρικτής όλων των αντιεκπαιδευτικών παρεμβάσεων, ακόμη από τη «μεταρρύθμιση Αρσένη»). Θεωρώντας πως «το ευρωπαϊκό πλαίσιο γίνεται πιεστικότερο στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να χάνουμε πολύτιμο χρόνο εθελοτυφλώντας απέναντι σε μια πραγματικότητα που αντικειμενικά υφίσταται», η ΟΙΕΛΕ ζήτησε να θεσμοθετηθούν κανόνες λειτουργίας της «άτυπης ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης»! Δηλαδή η ΟΙΕΛΕ θεωρεί τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών «άτυπα ιδιωτικά πανεπιστήμια» (κάτι που δεν τολμά να πει ούτε η ίδια η κυβέρνηση) και την έκβαση του θέματος αναπόφευκτη. Από τον ορίζοντα αυτής της συνδικαλιστικής (τρομάρα της!) ομοσπονδίας των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση απουσιάζει παντελώς η προοπτική των αγώνων της πανεπιστημιακής κοινότητας και του λαού για την ακύρωση αυτής της πολιτικής.
Γιούλα Γκεσούλη