Σε καιρό πολέμου, που η προπαγάνδα ανθεί, μπορεί να διαβάσει κανείς απίστευτα πράγματα. Ενδεικτικά: «ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το SWIFT θεωρείται από αναλυτές ως πυρηνικό όπλο κατά του Βλαντίμιρ Πούτιν» ή «Ο Πούτιν έχει κάνει την χώρα του έναν παρία της διεθνούς σκηνής» ή «Οι κυρώσεις θα παγώσουν το πολεμικό κεφάλαιο του Πούτιν». Και ο κατάλογος είναι μακρύς. Για να εντοπίσουμε την πραγματικότητα μέσα από αυτόν τον βομβαρδισμό αγορασμένης ενημέρωσης πρέπει να μείνουμε στα δεδομένα.
Τι είναι το περιβόητο SWIFT; Είναι μια διεθνής πλατφόρμα διατραπεζικής επικοινωνίας με έδρα το Βέλγιο. Διευκολύνει τη διενέργεια τραπεζικών συναλλαγών πιστοποιώντας κάθε φορά τις συναλλασσόμενες τράπεζες που ανήκουν σε αυτήν την πλατφόρμα. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία αφορούσαν την αποπομπή ρωσικών τραπεζών από το SWIFT. Ποιων όμως τραπεζών; Των VTB Bank, Bank Otkritie, Novikombank, Promsvyazbank, Rossiya Bank and Sovcombank, VEB, Russia’s development bank. Απουσιάζουν η Sberbank και η Gazprombank που «τρέχουν» τις ενεργειακές συναλλαγές. Οπως έχουμε γράψει αναφορικά με την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία (δείτε εδώ), η Ευρώπη εξαρτάται ενεργειακά σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία και ό,τι και να γράφεται στο διεθνή και εγχώριο Τύπο αυτό δεν αλλάζει. Η Ρωσία όμως εξετάζει ήδη την αντικατάσταση του SWIFT τόσο με το CIPS (που είναι αντίστοιχη πλατφόρμα της Κίνας) όσο και με ένα παρόμοιο σύστημα που κατασκεύασε η ίδια η Ρωσία το 2014, λόγω Κριμαίας, το SPFS.
Η άλλη διάσταση των κυρώσεων αφορά το συνάλλαγμα σε ξένο νόμισμα που έχει η Ρωσία και αποτιμάται στα 630 δισ. δολάρια. Το «πάγωμα» των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας γονάτισε τον Πούτιν, κρώζουν τα δυτικά ΜΜΕ. Σε ένα βαθμό είναι πλήγμα για τη ρωσική οικονομία, αλλά υπάρχει και η άλλη οπτική των πραγμάτων. Σύμφωνα με την Eustream, τη σλοβάκικη εταιρία που έχει αναλάβει τη μεταφορά του ρωσικού αερίου μέσω του αγωγού Brotherhood, οι παραδόσεις συνεχίζονται κανονικά (μέσα από την Ουκρανία). Αυτή η κανονικότητα είναι μια άλλη μορφή καθημερινού συναλλάγματος, που κάθε άλλο παρά γονατίζει τον Πούτιν. Η ενεργειακή εξάρτηση έχει δέσει πισθάγκωνα τις ευρωπαϊκές χώρες. Η γερμανική εταιρία Uniper (θυγατρική της φινλανδικής Fortum) ήταν αυτή που μαζί με την GAZPROM βρίσκονταν πίσω από τον Nord Stream 2 . Μέσα σε μια εβδομάδα μπλόκαρε τη διανομή μερισμάτων, ψάχνει 11 δισ. χρηματοδότησης και διέγραψε το δάνειο για τον Nord Stream 2 από τον ισολογισμό της, το οποίο μεταφράζεται σε ζημιά 1 δισ. ευρώ. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο αγωγός Nord Stream 1 δουλεύει κανονικότατα.
Ταυτόχρονα, και το ευρωπαϊκό χρηματιστικό κεφάλαιο συνδέεται με τη Ρωσία. Η αυστριακή Raiffeisen Bank International έχει επενδύσεις αξίας 25 δισ. δολαρίων, η γαλλική Société Générale 21 δισ., η ιταλική Unicredit 8,1 δισ. και η γαλλική Credit Agricole 7,3 δισ. Αυτές είναι οι περιπτώσεις που καταγράφονται και ελέγχονται. Σίγουρα υπάρχει και ένα κομμάτι από διαχειριστές κεφαλαίων, hedge funds, ασφαλιστικών εταιριών, που έχουν επενδύσει στη Ρωσία, το οποίο δεν μπορεί να ελεγχθεί το ίδιο εύκολα. Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, το άνοιγμα των δυτικών τραπεζών στη Ρωσία ήταν για το τρίτο τρίμηνο του 2021 121 δισ. δολάρια. Με λίγα λόγια, η απομόνωση του Πούτιν δεν είναι τόσο εύκολη. Μοιάζει περισσότερο με το «αν πέσω θα σε πάρω μαζί μου».
ΥΓ1. Πιο «μαζεμένη» η Ούρσουλα στις δηλώσεις της ενόψει της ανακοίνωσης του νέου πακέτου κυρώσεων. Εβαλε τις λέξεις κλειδιά: «υπευθυνότητα, ενότητα, αλληλεγγύη, αποφασιστικότητα» και άφησε τα «δεν χαμπαριάζουμε, εμείς θα πάρουμε LNG». Το μόνο που είπε ήταν ότι έως τα μέσα του Μάη θα υποβληθεί πρόταση για την απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2027. Μόνο μην έχει φτάσει μέχρι τότε η βενζίνη το τρίευρω.
ΥΓ2. «Ασυμμάζευτος» ο Πούτιν. Απαντώντας στους Αμερικάνους που τον κατηγόρησαν ότι εκτροχιάζει τις τιμές στην ενέργεια, τους είπε ότι το ρωσικό πετρέλαιο στις ΗΠΑ δεν ξεπερνά το 3% επί του συνολικού πετρελαίου και επομένως δεν μπορεί ο Μπάιντεν να κατηγορεί τον ίδιο για την ενεργειακή κρίση. Συνεχίζοντας, προσέθεσε σαρδόνια ότι δεν έπρεπε να επιβάλουν κυρώσεις στη Βενεζουέλα, καθώς τώρα προσπαθούν να αναπτύξουν ξανά εμπορικές σχέσεις (έπεσαν στην ανάγκη της δηλαδή). Στο τέλος προεξόφλησε ότι το ίδιο θα συμβεί και με τη Ρωσία.