Το ‘κανε πάλι το θαύμα του ο υπάλληλος του ΔΝΤ, ο ανώτατος άρχων της ΕλΣτατ, ο πρόεδρος Α. Γεωργίου. Τώρα που έμεινε εντελώς μόνος του μπορεί να εκτελεί ανενόχλητος τις συνταγές που του παραγγέλλει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, έναντι της οποίας υποτίθεται ότι η ΕλΣτατ είναι εντελώς ανεξάρτητη.
Αναθεώρησε, λοιπόν, εκ νέου τα στοιχεία της περιόδου 2005-2010, ρίχνοντας το ρυθμό ανάπτυξης και ανεβάζοντας το έλλειμμα. Ετσι, η «ύφεση» ξεκινά πλέον από το 2008 (-0.2%) και το 2009 έφτασε το -3,2%, «πολύ κοντά στο -3,5% που υπήρξε το 2010, τη χρονιά της πιο γρήγορης δημοσιονομικής προσαρμογής και σκληρών μέτρων», όπως έσπευσε αμέσως να ανακοινώσει –σχεδόν πανηγυρίζοντας– ο Βενιζέλος. Οσο για το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, «ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2009 ανήλθε τελικά στο 15,7%, ακόμη υψηλότερο από αυτό που έδειχναν οι μέχρι σήμερα εκτιμήσεις», όπως σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση.
«Αρα» –κατέληξε ο Βενιζέλος– «η ΝΔ καλό είναι να αποφεύγει να μιλάει για δημοσιονομική εξυγίανση και για ανάπτυξη. Τα δύο αυτά οικονομικά μεγέθη βρίσκονταν σε διαρκή επιδείνωση επί των ημερών της. Ο δε δημοσιονομικός εκτροχιασμός που προκάλεσε θα ταλαιπωρεί συνεχώς και για αρκετά χρόνια τους έλληνες πολίτες».
Αυτός ήταν ο σκοπός. Να απαντήσει ο Βενιζέλος στη ΝΔ, που έχει σηκώσει τους τόνους της αντιπολιτευτικής δημαγωγίας και τον κατηγορεί για ανικανότητα. Να γίνει συμψηφισμός της περιόδου της ΝΔ μ’ αυτή του ΠΑΣΟΚ. Να μοιραστούν τις ευθύνες. Και μη μας πει κανένας ότι με την καινούργια κατάκτηση των greek statistics αυξάνεται διαδοχικά και το έλλειμμα του 2010 και του 2011. Αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει τον Βενιζέλο και την τρόικα. Αυξάνοντας το έλλειμμα με τεχνητό τρόπο, δημιουργούν το έδαφος για νέα αντιλαϊκά μέτρα.
«Τα νέα στοιχεία δεν επηρεάζουν τους δημοσιονομικούς στόχους του 2011 και του 2012 που είναι προσδιορισμένοι σε απόλυτους αριθμούς και επί τη βάσει των οποίων έχει καταρτιστεί το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2012 που κατατέθηκε στη Βουλή», ανακοίνωσε ο Βενιζέλος. Ναι, αλλά οι απόλυτοι αριθμοί είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με τα ποσοστά. Οταν μεταβάλλεται το ποσοστό, μεταβάλλεται και ο απόλυτος αριθμός και αντίστροφα. Επομένως, στο τέλος του χρόνου, ανεξάρτητα από το αν οι ποσοτικοί στόχοι παραμείνουν οι ίδιοι, το έλλειμμα θα είναι καταρχήν αυξημένο κατά 0.3% σε σχέση με το «προβλεπόμενο» (στην τελευταία «πρόβλεψη», αυτή του προσχέδιου του κρατικού προϋπολογισμού) 8,5%. Γι’ αυτό και ο πονηρός Βενιζέλος, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη Τρίτη, έλεγε ότι μπορεί το έλλειμμα να φτάσει και το 9%. Ηξερε πολύ καλά τι θα ανακοίνωνε η ΕλΣτατ την επόμενη μέρα.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 9% (μην ξεπεράσει και το 10%), γιατί οι στόχοι που τίθενται δεν είναι δυνατό να πιαστούν. Ετσι, κατά το Φλεβάρη, όταν θα έχουν «σταθεροποιηθεί» τα απολογιστικά στοιχεία, θα έρθει και ο νέος «λογαριασμός» για τον εργαζόμενο ελληνικό λαό. Το μόνο ερώτημα είναι τι θα βρουν να βάλλουν, όταν έχουν σαρώσει τα πάντα. Ισως, όμως, αυτό να μην απασχολεί τον Βενιζέλο και τη σημερινή κυβέρνηση, εάν το έχουν πάρει απόφαση ότι μέχρι τότε θα έχουν «αποδράσει» από την εξουσία.
