Στα «φρουτάκια» καταλήγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να μαζέψει έσοδα (το προβλέπει, άλλωστε, και το Μνημόνιο). Σε ημερίδα που οργάνωσαν τα υπουργεία Οικονομικών και Πολ-Του την περασμένη Τρίτη, ο Παπακωνσταντίνου ήταν σχετικά συγκρατημένος. Αφού παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αποφύγει τα πρόστιμα από την ΕΕ νομιμοποιώντας τα λεγόμενα τεχνικά παιχνίδια (για την απαγόρευσή τους υπήρξε η καταδίκη), κατέφυγε στα τετριμμένα επιχειρήματα για τον παράνομο τζόγο που ανθεί και που είναι καλύτερα να γίνει νόμιμος για να ελέγχεται απ’ όλες τις απόψεις «ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα εθισμού, φαινόμενα παράνομης λειτουργίας, φαινόμενα χρήσης και απώλειας μεγάλων χρηματικών ποσών από ανηλίκους ή από ευάλωτους συμπολίτες μας» (αλήθεια, αφού αυτό μπορεί να γίνει για το νόμιμο τζόγο, γιατί δεν γίνεται και για τον παράνομο;) και κατέληξε στο «ζουμί»: «Και βεβαίως να υπάρχουν και έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο».
Αντίθετα, ο Γερουλάνος ήταν ασυγκράτητος. Με την κυνικη λογική του αμερικανοθρεμμένου επιδόθηκε σ’ έναν ύμνο προς το τζόγο: «Το στοίχημα δεν είναι αυτό που ήταν. Εχει δώσει τη θέση του σε μια βιομηχανία με τεράστιες προοπτικές και ευκαιρίες. Μια βιομηχανία που έχει περισσότερα κοινά με την ψυχαγωγία (…) Σήμερα το Λας Βέγκας δεν είναι αυτό που ήταν (…) Ο παλιός γκρουπιέρης της Πάρνηθας είναι σήμερα στο διαδίκτυο και στο τραπέζι του κάθονται παίχτες από όλη τη Γη (…) Γύρω από αυτό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία στην οποία δραστηριοποιούνται μεγάλοι, σοβαροί και ισχυροί πρωταγωνιστές (…) Το στοίχημα έγινε διασκέδαση, έγινε ψυχαγωγία και έγινε αναψυχή (…) Ηδη η Ελλάδα γίνεται τουριστικός προορισμός για ανθρώπους που θέλουν να επισκεφθούν τα καζίνο μας και γύρω από αυτές τις μονάδες μπορούν να αναπτυχθούν δράσεις ικανές να στηρίξουν ολόκληρες βιομηχανίες». Ηταν τέτοιος ο οίστρος του που έφτασε να υποσχεθεί «θέσεις εργασίας για νέους με πτυχία γύρω από τις νέες τεχνολογίες, τις νέες δημιουργίες, ακόμη και τον κινηματογράφο».
Εκείνο που θα μείνει, όπως καταλαβαίνετε, θα είναι τα «φρουτάκια» σε κάθε γειτονιά, για να καταστρέφεται πιο εύκολα ο λαϊκός κόσμος και να μπαίνουν στο τζόγο ακόμα και τα παιδιά.
