Πωλείται και «το νερό»!

Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις; Για μερικούς… ρομαντικούς συριζαίους ίσως να ισχύει ο στίχος του ποιητή. Για μας, που προτιμάμε την… πεζότητα της ταξικής πολιτικής ανάλυσης από τον ρομαντισμό του αστικού ρεφορμισμού, είναι η λογική των πραγμάτων. Παίρνεις την κυβέρνηση και αναλαμβάνεις να διαχειριστείς τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού; Θα κάνεις τα πάντα για ν' ανταποκριθείς σ' αυτό το καθήκον. Αλλιώς το σύστημα θα σε ξεράσει. Και συ δεν είσαι επαναστάτης για να οδηγήσεις τον λαό ενάντια στο σύστημα. Αστός πολιτικός, πασαλειμμένος με ρεφορμιστική πατίνα είσαι.
 
Επί χρόνια «έπαιξε» ο ΣΥΡΙΖΑ με το νερό και την προωθούμενη ιδιωτικοποίησή του (δεν πρόκειται για ειδικά ελληνική διαδικασία, αλλά για διαδικασία που εξελίσσεται σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, αλλού γρηγορότερα και αλλού αργότερα). Ηρθε ο καιρός να υλοποιήσει αυτός εκείνο το σχέδιο που κρίθηκε ως το καλύτερο για τον ελληνικό καπιταλισμό. Οι δυο μεγάλες εταιρίες ύδρευσης, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, εισηγμένες ήδη στο χρηματιστήριο με αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων, πρέπει με αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν τα επόμενα βήματα προς την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους.
 
Σύμφωνα με τις μνημονιακές υποχρεώσεις που έχει υπογράψει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, πρέπει εντός του 2018 να πουληθεί το 11% από το 61,3% που κατέχει το Δημόσιο στην ΕΥΔΑΠ και το 23% από το 74% που κατέχει στην ΕΥΑΘ. Το πιθανότερο είναι η πώληση να γίνει μέσω χρηματιστηρίου, με άνοιγμα βιβλίου προσφορών. Ετσι, η σχετική διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε χρόνο-ρεκόρ (σε δυο-τρεις μέρες).
 
Σαν ν' ακούμε από τώρα την προπαγάνδα με την οποία θα προσπαθήσουν να αμυνθούν οι συριζαίοι, όταν θα δεχτούν τους μύδρους, όχι της μνημονιακής αντιπολίτευσης (η οποία θα περιοριστεί να τους χλευάσει για τη νέα κωλοτούμπα, αφού επί της ουσίας δε διαφωνεί), αλλά όλων αυτών που παραμύθιαζαν τόσα χρόνια, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού ή οργανώνοντας δικές τους εκδηλώσεις με το ίδιο περιεχόμενο. Θα πουν: «καταφέραμε να μείνει το 51% στο Δημόσιο, που με αυτή την πλειοψηφία θα ελέγχει τις εταιρίες ύδρευσης».
 
Αυτό όμως είναι ψέμα. Το 50,3% της ΕΥΔΑΠ και το 51% της ΕΥΑΘ δε θα παραμείνουν στον έλεγχο του Δημοσίου, αλλά θα περάσουν στο Υπερταμείο ξεπουλήματος, το οποίο σε επόμενη φάση θα αποφασίσει πώς θα «αξιοποιήσει» τις εταιρίες. Αυτό είναι το μεγάλο κόλπο. Οι «επενδυτές» (δηλαδή μονοπωλιακοί όμιλοι τύπου γαλλικής Suez, που έχει από το 2015 εκδηλώσει ανοιχτά το ενδιαφέρον της να «μπει» στην ΕΥΔΑΠ) δε θα έβαζαν δεκάρα για ν' αγοράσουν κάποιο μειοψηφικό πακέτο μετοχών μέσω χρηματιστήριου, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τον έλεγχο της επιχείρησης. Από την άλλη, ο έλεγχος δεν εξασφαλίζεται μόνο μέσω της κατοχής του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών, αλλά και μέσω της κατοχής ενός μειοψηφικού πακέτου, το οποίο συνοδεύεται από το μάνατζμεντ της επιχείρησης. Δηλαδή, από τη δυνατότητά τους να παίρνουν όλες τις στρατηγικές αποφάσεις και να καθορίζουν τις πολιτικές της επιχείρησης. Από την πολιτική τιμών μέχρι την πολιτική προσωπικού.
 
Το colpo grosso, λοιπόν, θα γίνει στη δεύτερη φάση, μέσω της εκχώρησης του μάνατζμεντ από το Υπερταμείο σε κάποιον «στρατηγικό επενδυτή», ο οποίος θα παρουσιαστεί σαν σωτήρας, διαφημίζοντας την τεχνογνωσία του, τη διεθνή του φήμη, το μέγεθος του κύκλου εργασιών του, την κερδοφορία των διάφορων κλάδων του στο εξωτερικό. Θα υποσχεθεί εκσυγχρονισμό, εταιρική κοινωνική ευθύνη και όλες αυτές τις μπούρδες με τις οποίες οι σύγχρονοι καπιταλιστές μασκαρεύουν τον άγριο Θεό του κέρδους, τον μοναδικό στον οποίο πιστεύουν.