«Η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι πιο περίπλοκο θέμα και δεν αρκεί μόνο η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης». Ο άνθρωπος που έκανε αυτή τη δήλωση δεν είναι κάποιος δημοσιογράφος της Bild ή άλλης κιτρινοφυλλάδας. Είναι ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Βίτορ Κονστάντσιο. Κι όμως, αυτή η δήλωση πέρασε σχεδόν στο ντούκου στην Ελλάδα. Δεν σχολιάστηκε από τον Τύπο, δεν έγινε αντικείμενο σπέκουλας στην κοινοβουλευτική συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Υποτίθεται πως εμπόδιο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο περιβόητο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ ήταν το ότι η Ελλάδα είχε ξεπεράσει το πλαφόν δανεισμού από την Τράπεζα. Μόλις πληρωθούν τα ομόλογα που λήγουν Ιούλη-Αύγουστο, έλεγε τον περασμένο Φλεβάρη ο Ντράγκι, η Ελλάδα θα μπορεί να συμμετάσχει -με το ποσό που της αναλογεί- στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Τα ομόλογα που έληγαν τον Ιούλη και τον Αύγουστο αποπληρώθηκαν (με το νέο δάνειο που συνήψε η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου), όμως καμιά συζήτηση δεν έγινε έκτοτε για δανεισμό στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος της ΕΚΤ. Και τώρα ο Κονστάντσιο λέει πως ούτε η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης αρκεί.
Ακόμα και μετά τη νέα ανακεφαλαιοποίησή τους, οι ελληνικές τράπεζες αντλούν από την ΕΚΤ ρευστότητα μόνο μέσω του ΕLA με τα εξαιρετικά υψηλά επιτόκια. Ακόμα δεν έχει επανέλθει το περιβόητο waiver (ρήτρα εξαίρεσης), ώστε να μπορούν οι ελληνικές τράπεζες να «παρκάρουν» στην ΕΚΤ ομόλογα και να παίρνουν ρευστότητα με χαμηλό επιτόκιο. Οπως διέρρευσε από την ΤτΕ, ο Στουρνάρας, σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, σχεδιάζει να υποβάλει αίτημα επαναφοράς του waiver μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης. Ο Ντράγκι και η κλίκα του έχουν διαμηνύσει πως τυχόν υποβολή αυτού του αιτήματος πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν έχει καμιά πιθανότητα να περάσει από το Συμβούλιο της ΕΚΤ.
Οπως αντιλαμβάνεστε, η κάνουλα της ρευστότητας από την ΕΚΤ δεν πρόκειται ν' ανοίξει όπως για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Πρώτα θα επανέλθει το waiver και σε μια επόμενη φάση θα εξεταστεί η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Και βέβαια, κάθε φάση θα συνδέεται με την υλοποίηση συγκεκριμένων προαπαιτούμενων. Η κάνουλα της ΕΚΤ εξακολουθεί να λειτουργεί σαν εργαλείο συμμόρφωσης με τις επιταγές του Μνημονίου. Και βέβαια, όσο οι ελληνικές τράπεζες δανείζονται με υψηλά επιτόκια σε σχέση με τον ανταγωνισμό, δεν μπορεί να γίνει λόγος γι' αυτή την περιορισμένη έστω χρηματοδότηση του ελληνικού καπιταλισμού.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι όλα όσα ακούγονται από τον Τσίπρα περί «σκληρής διαπραγμάτευσης» και «ματώματος» είναι παπάρες για εσωτερική κατανάλωση. Οι ιμπεριαλιστές έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν τη θέλησή τους στα πάντα και η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει τρόπο να νομοθετήσει όλα όσα έχει συμφωνήσει στο Μνημόνιο. Αν δεν έχει την πολιτική δυνατότητα να το κάνει, τότε θα πρέπει να την βρει, έστω κι αν χρειαστεί να πάει σε άλλη κυβερνητική λύση. Και βέβαια, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα διαπραγμάτευσης στο ζήτημα της νέας αναδιάρθρωσης του χρέους. Η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων «θα πάρει» αυτό που θα της «δώσουν» οι δανειστές, κριτήριο των οποίων θα είναι η διατήρηση του ασφυκτικού ελέγχου τους πάνω στον ελληνικό καπιταλιστικό σχηματισμό.