«Το πρόγραμμα σωτηρίας που συμφωνήθηκε για την Κύπρο χθες αποτελεί νέο πρότυπο για την αντιμετώπιση τραπεζικών προβλημάτων σε άλλες χώρες οι οποίες αναγκάζονται να αναδιαρθρώσουν τον χρηματοπιστωτικό τους κλάδο». Η δήλωση του προέδρου του Eurogroup Γερούν Nτεϊσελμπλούμ δεν του ξέφυγε. Το ότι τη «μάζεψε» μετά το σάλο που προξένησε ήταν στοιχείο της τακτικής: θα το πω, μετά θα το «μαζέψω», αλλά το μήνυμα θα έχει σταλεί.
Δεν χρειαζόμασταν, άλλωστε, τον Ντεϊσελμπλούμ να μας το πει. Είχε φανεί από την πρώτη κιόλας απόφαση του Eurogroup, που έσπασε ακόμη και τον κανόνα της εγγύησης των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ. Δεν έχει σημασία που ο Σόιμπλε φόρτωσε αυτή την απόφαση στον Αναστασιάδη και τον Μπαρόζο. Σημασία έχει ότι και ο ίδιος και όλοι οι άλλοι υπουργοί Οικονομικών την αποδέχτηκαν. Μετά την τελική απόφαση, που χρεοκοπεί μια τράπεζα και κάνει μια «γενναία» κατάσχεση των καταθέσεων για ποσά άνω των 100.000 ευρώ και ο Σόιμπλε είπε με άλλα λόγια το ίδιο πράγμα με τον Ντεϊσελμπλούμ: όπως στην Ελλάδα πλήρωσαν οι ομολογιούχοι,έτσι και στην Κύπρο έπρεπε να πληρώσουν οι μεγαλοκαταθέτες.
Πολλοί έσπευσαν να επαναλάβουν τις γνωστές παπαριές για την καλβινιστική ηθική των Γερμανών, οι οποίοι κινούνται από ιδεοληψίες και μόνο. Επειδή, όμως, οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κάθε άλλο παρά ιδεοληπτικοί είναι, στις δηλώσεις αυτές πρέπει να δούμε τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που στις συνθήκες της κρίσης οξύνεται στο έπακρο. Εκείνο που με έμμεσο τρόπο είπε ο Σόιμπλε και χοντροκομμένα και απειλητικά είπε ο Νταϊσελμπλούμ είναι πως οι τράπεζες των χωρών της ευρωπαϊκής «περιφέρειας» δεν προσφέρουν καμιά εξασφάλιση σε εκείνους που θέλουν να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους. Καλά θα κάνουν, λοιπόν, ν’ αρχίσουν να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες του ευρωπαϊκού Βορρά, τις μόνες που μπορούν να τους προσφέρουν εξασφάλιση.
Και βέβαια, όταν πρόκειται για μεγαλοκαταθέτες, οι τράπεζες του Βορρά μπορούν να προσφέρουν και «ειδικά» επιτόκια και φυσικά να επιτρέψουν το «ξέπλυμα» χρήματος. Η Κύπρος, ένας από τους φορολογικούς «παράδεισους» της τελευταίας τριακονταετίας, τιμωρήθηκε σκληρά για να περάσει το μήνυμα σε όλους τους κατόχους χρήματος πως πρέπει ν’ αρχίσουν να μετακινούνται προς Βορράν, έστω και με σχετικά χαμηλότερα επιτόκια.
