Εμείς δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, είπε ο Σκανδαλίδης στη Βουλή. Τότε θα συγκυβερνήσετε με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη, του απάντησε ο Οικονόμου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Μπορεί να γίνει κυβέρνηση με κοινοβουλευτική πλειοψηφία που δε θα έχει πρωθυπουργό ούτε τον κ. Μητσοτάκη ούτε τον κ. Τσίπρα, ανταπάντησε ο Σκανδαλίδης.
Τον Ανδρουλάκη τον «ξέχασε» και δεν τον έβαλε στα «ούτε-ούτε». Μάλλον εκ παραδρομής, εν τη ρύμη του λόγου, γιατί θα ήταν ανέκδοτο να θέλει το τρίτο κόμμα να πάρει τον πρωθυπουργό σε κυβέρνηση συνεργασίας με το πρώτο. Αρα, εννοούν κάποιον τρίτο. Αυτός ο τρίτος, όμως, θα πρέπει να υποδειχτεί από το πρώτο κόμμα και να τον αποδεχτεί το τρίτο. Οπως έγινε το 1989, με τη συγκυβέρνηση ΝΔ (Μητσοτάκης) και ενιαίου Συνασπισμού (Φλωράκης-Κύρκος), όταν πρωθυπουργός έγινε ο Τζαννετάκης που ήταν βουλευτής και στέλεχος της ΝΔ.
Φανταστείτε, όμως, το εξής σκηνικό: πρώτο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τρίτο το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ και οι πασόκοι δέχονται να συγκυβερνήσουν αλλά χωρίς τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Ο Τσίπρας απειλεί ότι θα πάει σε επαναληπτικές εκλογές, φορτώνοντας στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ την ευθύνη. Ο Ανδρουλάκης απειλεί ότι θα εκθέσει τον Τσίπρα, κατηγορώντας τον ότι οδηγεί τον τόπο σε νέες εκλογές, μόνο και μόνο για την πάρτη του, για να γίνει πρωθυπουργός. Κι ότι στις δεύτερες εκλογές η ΝΔ, που μπορεί και να έχει αλλάξει αρχηγό, μπορεί να κερδίσει την πρώτη θέση.
Μιλάμε για μπλόφες που μπορούν να καταστρέψουν και τους δύο, καθώς δεν έχουν καλό φύλλο για να πατήσει η μπλόφα. Για να μην μπει ο τόπος σε περιπέτειες, λοιπόν, προτείνουμε να συμφωνήσουν από τώρα σε κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον κυρ-Αλέκο τον Φλαμπουράρη. Να βγαίνει με το φρέντο του και να απλώνει την ηρεμία στη χώρα. Βλέπετε κανέναν/καμιά καλύτερο/η;
Σύμπτωση, παιδιά, σύμπτωση…
Η στήλη επιθυμεί καταρχάς να εκφράσει την απόλυτη συμφωνία της με το χθεσινό πολιτικό άρθρο της εφημερίδας μας, που διακήρυξε στο πανελλήνιο ότι ο αρχοντικός Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι… λευκός σαν το χιόνι (προτού το κατουρήσουν τίποτα σκυλιά). Από την άλλη, διάβασε με μεγάλη στεναχώρια την είδηση ότι οι μοχθηροί και κομπλεξικοί ευρωπαίοι θέλουν να «κόψουν» τον Ελληνα από υποψήφιο για τη θέση του ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ για τις Χώρες του Κόλπου (στην κούρσα τρέχουν επίσης ο πρώην ΥΠΕΞ της Ιταλίας Λουίτζι ντι Μάιο, ο Σλοβάκος Γιαν Κούμπιτς, που ήδη έχει παρόμοιο πόστο στη Λιβύη, και ο κύπριος πρώην επίτροπος Μάρκος Κυπριανού).
Και ερωτώ: είναι δυνατόν μια σύμπτωση να στερήσει την ΕΕ από τις υπηρεσίες του πιο λαμπερού προσώπου που διαθέτει στις εφεδρείες της; Επειδή, δηλαδή, ο Παντσέρι και ο Φραντσέσκο (όχι η Εύα, ποτέ, νέβερ, ζαμαί) λαδώνονταν και ξέπλεναν χρήμα από το Κατάρ, επειδή τυχαίνει το Κατάρ να είναι χώρα του Κόλπου και επειδή ο Αβραμό έτυχε να είναι μέλος του ΔΣ της ΜΚΟ του Παντσέρι και του Φραντσέσκο, εισπράττοντας πέντε ψωροχιλιάρικα το μήνα, θα τον κόψουν από υποψήφιο (τι υποψήφιο; στο τσεπάκι την είχε τη θέση, γιατί είναι υπεράνω σύγκρισης); Εκείνο που καταλαβαίνουμε εμείς είναι πως βρίσκεται σε εξέλιξη μια τεράστια συνωμοσία κατά του Ελληνισμού, στην οποία οφείλουμε να αντιδράσουμε ως μια γροθιά, όπως έκανε πάντοτε το έθνος κατά την τρισχιλιετή του ιστορία (εντάξει, έβγαιναν και κάτι δωσίλογοι, κάτι μαυραγορίτες, κάποιοι γλένταγαν στην Αίγυπτο, αλλά μην το κάνουμε και θέμα).
Ωραίος!
Oπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ (Πράσινος… σαν τη χολή), η δωροδοκία πολιτικών της ΕΕ από το Κατάρ και το θέμα των αγορών φυσικού αερίου είναι… «δύο διακριτά πράγματα». Το εξήγησε ωραία: «Η διαφθορά είναι ποινικό αδίκημα και το εμπόριο με άλλες χώρες πρέπει πάντα να σταθμίζεται έναντι των ηθικών συνεπειών, παράλληλα όμως πρέπει να εξασφαλιστεί η τροφοδότηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Γερμανία έχει συμφέρον να αντισταθμίσει την απώλεια φυσικού αερίου και νομίζω ότι αυτό είναι διακριτό». Τι δεν καταλαβαίνετε;
Γιατί κατέβασε τα κυάλια ο Νικ Χαρντ; Γιατί ξέρει ότι τον παρακολουθούν από απέναντι οι Τούρκοι με τα δικά τους κυάλια. Και ξέρει πως μόλις αντικρίσουν το σκληρό του βλέμμα, θα τρέξουν μαζικά στα χαμάμ γιατί θα έχουν χεστεί πάνω τους. Ετσι γίνεται πολιτική, ρεεεε, όχι με τον Κούλη να χλαπακιάζει χαλβάδες στο Ντολμά Μπαχτσέ…
Παράλειψη με νόημα ή έλειπε η αφεντικιά;
Χθες η πρόεδρος Κατερίνα συνέχισε το προσωπικό διαφημιστικό της σίριαλ με επίσκεψη στο παιδιατρικό νοσοκομείο «Αγία Σοφία». Οπως διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα της Προεδρίας, «η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνομίλησε με εκπροσώπους από το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, οι οποίοι την ενημέρωσαν για θέματα λειτουργίας του. Αφού εξήρε την προσφορά τους και τον καθημερινό τους αγώνα για τη φροντίδα και την περίθαλψη των μικρών ασθενών, επισκέφθηκε στη συνέχεια τα παιδιά που βρίσκονται στο νοσοκομείο με εισαγγελική παρέμβαση, καθώς και εκείνα που νοσηλεύονται στη νευροχειρουργική κλινική. Την κυρία Σακελλαροπούλου υποδέχθηκε ο Διοικητής του Νοσοκομείου Εμμανουήλ Παπασάββας».
Ποια έλειπε από το σκηνικό; Η Βαρδινογιάνναινα, που έχει στήσει το μαγαζί της στο «Αγία Σοφία» και ετοιμάζεται να το μεγαλώσει, με νομοσχέδιο που έχει εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο και θα δώσει στο ιδιωτικό μαγαζί τομείς «φιλέτο» του κρατικού νοσοκομείου. Κράτησε αποστάσεις από το Βαρδινογιανναίικο η Σακελλαροπούλου ή απλώς έλειπε η αφεντικιά και δεν μπορούσε να ξεναγήσει την πρόεδρο στο μαγαζί της; Κλίνουμε προς το δεύτερο, γιατί οι δυο κυρίες έχουν συναντηθεί πολλές φορές (με την Κατερίνα πάντοτε σε ρόλο γλάστρας, ρόλο που γνωρίζει άριστα), ενώ το ζεύγος Βαρδινογιάννη δεν λείπει από καμιά δεξίωση στο πρώην βασιλικό παλάτι και νυν προεδρικό μέγαρο (η τελευταία φορά ήταν την 1η Νοέμβρη, κατά τη δεξίωση προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους της Ολλανδίας, γεγονός που εξήρε με ανάρτησή της η Βαρδινογιάνναινα).
Πορδοφιλοσοφία
Τατσόπουλος «τσιτάρει» Καϊλή, από συνέντευξη που του έδωσε για τα «Νέα» το μακρινό 2004, όταν επιφορτίστηκε με το καθήκον να της φτιάξει το πολιτικό προφίλ: «Δεν προσπαθώ να σου πω ότι η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο. Ξεκινάς με ένα συν για ορισμένους ανθρώπους. Για ορισμένους άλλους, ιδίως στην πολιτική, ξεκινάς με ένα μείον. Γιατί τώρα πρέπει εγώ να σου αποδείξω ότι δεν είμαι μόνο όμορφη – αντί να καθίσω να συζητήσω ως μια νέα κοπέλα που έχει διατελέσει πρόεδρος στον σύλλογο φοιτητών Αρχιτεκτονικής στα είκοσι δύο της μόλις χρόνια;». «Η απολογία της ομορφιάς» (!) ήταν ο τίτλος που έβαλε τότε ο Τατσόπουλος στην αγιογραφία της Καϊλή. Τώρα, επειδή φοβάται πως κάποιοι θα βρουν εκείνο το κατά παραγγελίαν αφήγημα, γράφει ότι οι όμορφες σαν την Εύα και οι όμορφοι σαν τον Φραντσέσκο πάσχουν από… εθελοτυφλία! Ιδού δείγμα της τατσοπούλειας πορδοφιλοσοφίας: «Συχνά οι άνθρωποι εξαιρετικής ομορφιάς εγκλωβίζονται στο βλέμμα που ρίχνουν οι άλλοι πάνω τους – το δί- πολο βλέμμα θαυμασμού και φθόνου – και αρχίζουν να πιστεύουν πως εάν βουτήξουν το χέρι τους στο μέλι, κανένας δεν θα το προσέξει, διότι κανένας εξαρχής δεν θα πιστέψει ότι είχαν «ανάγκη» να το κάνουν. Κακός σύμβουλος η εθελοτυφλία».
