Λίγο πριν από τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη, η τουρκική πλευρά φρόντισε να επαναλάβει πως μόνο η λύση των δύο κρατών στην Κύπρο την ενδιαφέρει, γιατί είναι η μόνη εφικτή και βιώσιμη. Ο Ερντογάν το είπε και από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν επιβεβαίωσε πως το Κυπριακό δεν υπεισέρχεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ως ζήτημα ουσίας, δεν είναι παράγοντας που τις επηρεάζει. Είναι απλώς ένα πρόσχημα που το επικαλούνται οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις όταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε φάση όξυνσης.
Σκεφτείτε ότι τέτοια εποχή πριν από δυο χρόνια, Μητσοτάκης και Αναστασιάδης ακύρωσαν τις συναντήσεις που θα είχαν στη Νέα Υόρκη με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, επειδή αυτός, ακολουθώντας την πάγια τακτική των ρασοφόρων του Φαναρίου, πήρε μέρος στα εγκαίνια του Turkish House, παρέα με τον Ερντογάν και τον Τατάρ. Του Turkish House, την είσοδο του οποίου διάβηκε ο Μητσοτάκης για να συναντηθεί με τον Ερντογάν, σαν να μην είχε τρέξει τίποτα.
Τώρα, το Κυπριακό δεν υπήρχε καν στην ατζέντα της συνάντησης των δύο. Οπως δήλωσε ο Μητσοτάκης μετά τη συνάντηση και ανακοίνωσε η ελληνική πρωθυπουργία, «οι δύο ηγέτες επιβεβαίωσαν τη θετική ατμόσφαιρα στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας και την ισχυρή βούλησή τους να διατηρηθεί», «συμφώνησαν στον οδικό χάρτη των επαφών των δύο χωρών», «αντάλλαξαν ακόμη απόψεις για περιφερειακά και διεθνή ζητήματα», «συζήτησαν επίσης για την κλιματική κρίση και τις επιπτώσεις της, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου» και «συμφώνησαν ακόμη να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, αναγνωρίζοντας ότι αποτελεί κοινή πρόκληση. Κυπριακό γιοκ!
Αρκεί η αναφορά σ’ αυτή τη… λεπτομέρεια για να δείξει την πλήρη εργαλειοποίηση των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων» από τις ελληνικές αστικές κυβερνήσεις. Οι αναγνώστες μας γνωρίζουν ότι δεν μιλάμε από εθνικιστικές θέσεις. Απλώς σημειώνουμε το γεγονός, για να τονίσουμε πως τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» είναι απλά μέρος μιας ρητορικής που στηρίζει τον πολύχρονο ανταγωνισμό ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας.
Τι κάνουν τώρα Ερντογάν και Μητσοτάκης; Πετάνε τη μπάλα στην κερκίδα και κάθονται στο χορτάρι στο κέντρο του γηπέδου, κουβεντιάζοντας περί ανέμων και υδάτων. Φαίνεται αυτό και από τη λίστα των προγραμματισμένων επαφών ανάμεσα στις δυο κυβερνήσεις. Τον Οκτώβρη θα συναντηθούν οι υφυπουργοί Εξωτερικών για τον λεγόμενο «πολιτικό διάλογο» και ξανά για τη λεγόμενη «θετική ατζέντα» (αυτή την επιβάλλουν οι καπιταλιστές των δύο χωρών, που θέλουν διευκόλυνση στις μπίζνες που κάνουν και στις δύο χώρες). Τον Νοέμβρη θα συναντηθούν οι δύο αντιπροσωπείες για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, μια διαδικασία που κρατάει ήδη 35 χρόνια (την ξεκίνησαν το 1987-88 οι τότε ΥΠΕΞ Κάρολος Παπούλιας και Μεσούτ Γιλμάζ) και πότε τη βάζουν στην κατάψυξη, πότε στο φούρνο μικροκυμάτων για απόψυξη και ξανά από την αρχή. Και στις 7 Δεκέμβρη θα συνεδριάσει στη Θεσσαλονίκη το Ανώτατο Συμβούλιου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, δηλαδή ευρείες αντιπροσωπείες υπουργών υπό τους Ερντογάν και Μητσοτάκη. Το δίδυμο μπορεί να ξανακάνει καμιά συνάντηση στο περιθώριο της συνόδου της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στις 5 Οκτώβρη στη Γρανάδα.
Ποιοι είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι απ’ αυτή την ιστορία; Οι ιμπεριαλιστές σε ΗΠΑ και Ευρώπη και οι διεθνικοί τους οργανισμοί (ΝΑΤΟ, ΕΕ). Ησυχάζουν (προσωρινά έστω) από έναν μπελά και μπορούν πιο άνετα και χωρίς τριβές να κάνουν τα οικονομικά, γεωπολιτικά και στρατιωτικά τους παιχνίδια.
Οι λαοί των δύο χωρών; Τίποτα απολύτως. Ο εθνικισμός θα εξακολουθεί να καλλιεργείται όπως και προηγούμενα, χωρίς να χρειάζεται η επιθετική ρητορική των κυβερνήσεων. Οι παραγγελίες όπλων στα μονοπωλιακά στρατιωτικοβιομηχανικά συμπλέγματα θα ρέουν κανονικά, αφού οι ιθύνοντες κύκλοι και στις δύο χώρες δεν εγκαταλείπουν το δόγμα της «αποτροπής διά της πολεμικής ενίσχυσης». Και οι χώρες θα χώνονται ολοένα και πιο βαθιά στους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
