Εχετε ξανακούσει, να ασκείται δίωξη ενάντια σε πολιτικούς κρατούμενους για το αδίκημα της «στάσης» (που όταν ασκήθηκε η δίωξη ήταν κακούργημα και με το νέο Ποινικό Κώδικα, από 1.7.2019 έγινε πλημμέλημα) και η υπόθεση να μην διεκπεραιώνεται για να εκκαθαριστεί ενώπιον ενός δικαστηρίου, αλλά να αφήνεται να αραχνιάζει σε κάποια συρτάρια και στο τέλος να οδηγείται μεθοδευμένα σε παραγραφή;
Αυτό συνέβη με την ανύπαρκτη «στάση» που έγινε δήθεν στις φυλακές Κορυδαλλού στις 24 Φλεβάρη του 2018. Η υπόθεση οδηγήθηκε μεθοδευμένα στην παραγραφή, αφού προηγουμένως χρησιμοποιήθηκε για να κοπούν άδειες από πολιτικούς κρατούμενους. Κυρίως από τον Δημήτρη Κουφοντίνα και πέρυσι και από τον Γιάννη Μιχαηλίδη.
Και γιατί οδήγησαν σκόπιμα την υπόθεση σε παραγραφή; Οχι βέβαια επειδή ήθελαν να κάνουν χάρη στον Κουφοντίνα. Την οδήγησαν σε παραγραφή γιατί αν την πήγαιναν στο ακροατήριο θα ξεφτιλίζονταν, καθώς η υπόθεση ήταν καθαρά κατασκευασμένη. Τη σχετική έμπνευση είχε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, που την τοποθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ (γνωστοί οι οικογενειακοί δεσμοί της με τον Τζανακόπουλο).
Ας θυμηθούμε τα γεγονότα με τη σειρά.
Στημένη δίωξη για ανύπαρκτο αδίκημα
Στις 24 Φλεβάρη του 2018, την ώρα που οι κρατούμενοι στον Κορυδαλλό βρίσκονταν ακόμα στα κελιά τους, τα ΕΚΑΜ εισέβαλαν στη Φυλακή και άρπαξαν τον πολιτικό κρατούμενο Ντίνο Γιαγτζόγλου, ο οποίος βρισκόταν σε απεργία πείνας, και τον μετήγαγαν με καθαρά γκανγκστερικό τρόπο. Αμέσως ξεκίνησε κινητοποίηση των συγκρατουμένων του, η οποία ολοκληρώθηκε σύντομα, μετά από συνάντησή τους με τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Δικαιοσύνης Παύλο Δουλάμη, που έσπευσε αμέσως στον Κορυδαλλό και σε συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία δεσμεύτηκε προφορικά ότι ο Γιαγτζόγλου θα μεταφερθεί πάλι στον Κορυδαλλό (όπως και έγινε).
Ο Κουφοντίνας δεν είχε καμιά σχέση μ’ αυτή την κινητοποίηση, καθώς κρατούνταν σε άλλο κτίριο της Φυλακής (στο υπόγειο παράρτημα της ΣΤ’ πτέρυγας, κάτω από τις γυναικείες φυλακές). Μαζί με τους συγκρατουμένους του στον ίδιο χώρο, Κ. Γουρνά, Γ. Πετρακάκο και Γ. Πολύδωρο, άκουσαν για την κινητοποίηση από το ραδιόφωνο και εξέδωσαν μια σύντομη δήλωση συμπαράστασης, που δημοσιεύτηκε στο Indymedia όταν η κινητοποίηση στις ανδρικές φυλακές είχε τελειώσει ή βρισκόταν στο τέλος της.
Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, όμως, πίεζε να γίνει ποινική δικογραφία, έχοντας στο στόχαστρό της τον Δ. Κουφοντίνα. Η εισαγγελέας Μαρσιώνη, στην οποία ανατέθηκε η διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης, κάλεσε τον Δ. Κουφοντίνα να απαντήσει, αν «από κοινού και με πρόθεση» με τους συγκρατούμενούς του «παρείχε ψυχική συνδρομή και ενίσχυσε την ειλημμένη απόφαση» στους κρατούμενους που ανήκουν «στην ομάδα ΣΠΦ», προκειμένου να οργανώσουν εξέγερση στις φυλακές!
Η ίδια η φυλακή δεν αξιολόγησε το συμβάν ούτε ως πειθαρχικό παράπτωμα! Οπως προκύπτει από έγγραφα, στις 27 Φλεβάρη του 2018 η διεύθυνση της φυλακής διαβίβασε στο υπουργείο Δικαιοσύνης αναφορές δύο αρχιφυλάκων και τριών φυλάκων «σχετικά με διαμαρτυρία των κρατουμένων της Α, Β, Γ και Δ πτέρυγας του Καταστήματός μας» (σ.σ. ο Κουφοντίνας κρατούνταν στο παράρτημα της ΣΤ’ πτέρυγας, όπου δεν έγινε τίποτα). Στις αναφορές γίνεται λόγος για «γενικευμένη διαμαρτυρία» και για αντικείμενα που αφαιρέθηκαν από τους φύλακες «τα οποία επεστράφησαν λίγο αργότερα κατόπιν συνεννόησης».
Στις 2 Μάρτη του 2018, προσωπικά η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (όχι κάποιος αντεισαγγελέας) έστειλε εντολή στη διευθύνουσα την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά και της ζητούσε «όπως διενεργήσετε αυτοπροσώπως ή με κάποιον εισαγγελικό λειτουργό της υπηρεσίας σας, ποινική προκαταρκτική εξέταση για τη διακρίβωση τέλεσης ή μη αυτεπαγγέλτως διωκόμενων πράξεων εντός του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού», επικαλούμενη δημοσιεύματα σε τέσσερις ιστοσελίδες (tovima,gr, matrix24.gr, capital.gr και news247.gr).
Στις 5 Μάρτη του 2018, ο εισαγγελέας επόπτης στις φυλακές Κορυδαλλού Δ. Σαββαΐδης ζήτησε από τη διεύθυνση της Φυλακής συμπληρωματική αναφορά, «προκειμένου, ει δυνατόν, να διευκρινισθεί ονομαστικά και συγκεκριμένα ποιοι εκ των κρατουμένων των ανωτέρω πτερύγων βγήκαν από αυτές αν και όφειλαν να συμμορφωθούν στις νόμιμες εντολές των υπευθύνων του καταστήματος». Η φυλακή απέστειλε συμπληρωματικές αναφορές, στις οποίες όλοι οι φύλακες αναφέρουν ότι ο αριθμός των κρατούμενων που κινητοποιήθηκαν ήταν μεγάλος και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανέναν κρατούμενο.
Η εισαγγελέας Μαρσιώνη, που είχε διατελέσει και επόπτρια στον Κορυδαλλό (ήταν αυτή που έκοψε για τελευταία φορά τότε την άδεια του Κουφοντίνα), πήρε ένορκες καταθέσεις από τουλάχιστον 11 αρχιφύλακες και φύλακες. Ολοι αποδραματοποίησαν τα γεγονότα και δήλωσαν πως δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανέναν κρατούμενο από τους πάρα πολλούς που κινητοποιήθηκαν. Η εισαγγελέας επέμενε να ρωτάει αν οι κρατούμενοι ήταν αναρχικοί, αν ανήκουν στη ΣΠΦ κι αν οι φύλακες αναγνωρίζουν κάποιον από τους Ασπιώτη, Πολίτη, Μιχαηλίδη, Σακκά, Σεϊσίδη, Σταμπούλο, που είχαν κάνει δήλωση αλληλεγγύης στην απεργία πείνας του Γιαγτζόγλου. Οι φύλακες δεν αναγνώρισαν κανέναν.
Ο αρχιφύλακας Λ.Β. κατέθεσε χαρακτηριστικά ότι οι κρατούμενοι πήραν κάποια κλειδιά «και τρεις ασυρμάτους (CB) τους οποίους επέστρεψαν όταν γύρισαν στις πτέρυγές τους πριν φθάσει ο εκπρόσωπος του Υπουργείου (…) Οι κρατούμενοι συμμορφώθηκαν, επέστρεψαν στις πτέρυγές τους περιμένοντας τον εκπρόσωπο του Υπουργείου». Οσο για τις υποτιθέμενες φθορές κατέθεσε: «Γύρισαν μια κάμερα προς τα επάνω για να μην καταγράφει και την άλλη κάμερα την ξεβίδωσαν, κατά συνέπεια δεν προκλήθηκαν φθορές ούτε στις κάμερες ή σε κάποιο άλλο αντικείμενο».
Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάθεση του εκπροσώπου του υπουργείου. Ο γενικός διευθυντής Π. Δουλάμης είναι ένας υπηρεσιακός παράγοντας με μεγάλη πείρα από φυλακές. Το 2009, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Δένδιας τον τοποθέτησε διευθυντή στον Κορυδαλλό και στην ανακοίνωση του διορισμού του τόνιζε ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια της υπαλληλικής σταδιοδρομίας του κ. Δουλάμη, δεν του έχει επιβληθεί ποτέ πειθαρχική ποινή και δεν υπάρχει εις βάρος του καμία πειθαρχική εκκρεμότητα».
Ο γενικός διευθυντής Π. Δουλάμης, στην κατάθεσή του, περιέγραψε τη μετάβασή του στον Κορυδαλλό, όπου οι δύο αρχιφύλακες και ο διευθυντής τού έφεραν πολυπληθή ομάδα κρατουμένων, με τους οποίους συνομίλησε, ενώ αργότερα έφτασε και ο εισαγγελέας επόπτης Α. Σπηλιώτης. Κατέθεσε ότι βρήκαν σημείο συμφωνίας για την επαναμεταγωγή του Γιαγτζόγλου στον Κορυδαλλό, δήλωσε ότι δε γνωρίζει αν έγιναν ζημιές και πως αρμόδια για τυχόν παραπτώματα είναι η διοίκηση της Φυλακής και ότι δεν ζήτησε τα ονόματα των κρατούμενων, ούτε γνωρίζει κάποιον από όσους του ονομάτισε η εισαγγελέας που έκανε την προκαταρκτική εξέταση. Ούτε δραματοποιήσεις, ούτε αναφορές σε εξεγέρσεις, αλλά μεταφορά ενός πνεύματος συζήτησης του ίδιου με δεκάδες κρατούμενους, η οποία μάλιστα κατέληξε σε συμφωνία.
Παρά ταύτα, για μια υπόθεση που έπρεπε να τεθεί αμέσως στο αρχείο, η εισαγγελέας ζήτησε ανωμοτί καταθέσεις από μια σειρά πολιτικούς κρατούμενους (και μόνον απ’ αυτούς), με προφανή στόχο να τους καταστήσει κατηγορούμενους. Κι ας μην περιέγραψαν κανένα αδίκημα στις καταθέσεις τους οι υπεύθυνοι της φυλακής και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Δικαιοσύνης!
Ο Κουφοντίνας, ο Γουρνάς, ο Πετρακάκος, ο Πολύδωρος έτσι κι αλλιώς δεν κολλούσαν σ’ αυτή την υπόθεση. Κρατούνταν, όπως προειπώθηκε, σε άλλο κτίριο (στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών), δεν είχαν καμιά φυσική επαφή με τις πτέρυγες των ανδρικών φυλακών και δεν συμμετείχαν στην κινητοποίηση, την οποία πληροφορήθηκαν αργότερα. Κανένας δεν ονομάτισε τους ίδιους ή έστω την πτέρυγα όπου κρατούνταν. Αυτοί μια ανακοίνωση συμπαράστασης εξέδωσαν, η οποία μάλιστα δημοσιεύτηκε όταν η κινητοποίηση των κρατούμενων είχε λήξει ή κόντευε να λήξει!
Το «θέμα» της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όμως, ήταν ο Κουφοντίνας και οι άδειες που δικαιούνταν. Εστησαν μια ολόκληρη ποινική υπόθεση, ποινικοποίησαν μια κινητοποίηση την οποία η διεύθυνση της φυλακής δεν αξιολόγησε ούτε σε επίπεδο πειθαρχικού παραπτώματος (το ίδιο και ο αναπληρωτής επόπτης εισαγγελέας, που ήταν παρών στη διαδικασία και συνεργάστηκε με τον Π. Δουλάμη για την υλοποίηση της επαναμεταγωγής του Γιαγτζόγλου), κατέστησαν υπόδικους μια σειρά πολιτικούς κρατούμενους και στο τέλος, κάνοντας ένα σάλτο στην άλλη πλευρά του δρόμου και φτάνοντας στο υπόγειο όπου κρατούνταν ο Κουφοντίνας, τον κατηγόρησαν για… ηθική αυτουργία, μέσω… ψυχικής συνδρομής, σε μια κινητοποίηση που έτσι κι αλλιώς ήταν αυθόρμητη, δεν ήταν σχεδιασμένη.
Ο Κουφοντίνας και οι άλλοι τρεις τότε συγκρατούμενοί του δεν ήξεραν ότι τα ΕΚΑΜ θα εισβάλουν χαράματα και θα αρπάξουν τον απεργό πείνας Γιαγτζόγλου, ώστε να μπορούσε κανείς να τους προσάψει κατηγορία συμμετοχής ή υποκίνησης ή έστω στήριξης -με οποιονδήποτε τρόπο- της κινητοποίησης.
Για να κόβουν τις άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα
Αυτή η υπόθεση δεν μπορούσε να σταθεί σε κανένα δικαστήριο. Οχι μόνο κατά των Κουφοντίνα, Γουρνά, Πολύδωρου και Πετρακάκου, που δεν είχαν συμμετοχή στην κινητοποίηση, αλλά και των υπόλοιπων. Κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον Δ. Κουφοντίνα και χρησιμοποιήθηκε σε βάρος του για να του κόψει τις άδειες που δικαιούνταν.
Η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε αυτή η εντελώς κατασκευασμένη υπόθεση κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα ήταν τον Μάρτη του 2022. Ο πολιτικός κρατούμενος ζητούσε τακτική άδεια, όπως δικαιούνταν, και ο αρμόδιος για τις φυλακές Δομοκού εισαγγελέας Λαμίας κράτησε την αίτησή του για σχεδόν τρεις μήνες, μέχρι να καταφθάσει το παρακάτω χαρτί:
Ανακριτικο-Πειραιά-για-διωξηΡωτούσαμε τότε: μια δίωξη που έχει ασκηθεί την 1 Ιούλη του 2019, γιατί δεν έχει ακόμα εκκαθαριστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (είτε να τεθεί στο αρχείο είτε να πάρει το δρόμο του ακροατήριου με την αποστολή κλήσεων στους κατηγορούμενους);
Και απαντούσαμε: Η απάντηση είναι εξίσου απλή με την ερώτηση: γιατί η δίωξη είναι στημένη και έχει ως στόχο τον Κουφοντίνα. Είναι ένα εργαλείο που το χρησιμοποιούν για να του κόβουν τις άδειες. Η δίωξη παραμένει στο συρτάρι ενός ανακριτικού τμήματος στον Πειραιά. Τρία σχεδόν χρόνια μετά την άσκησή της και τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια μετά την πράξη (Φλεβάρης 2018), δεν έχει καν ολοκληρωθεί η ανάκριση!
Ισως να ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι, ήταν η απάντηση που πήρε ο Δ. Κουφοντίνας όταν έθεσε το ζήτημα! Ισως να ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι, αλλά βρίσκεται εύκολα όταν πρόκειται να του κόψουν την άδεια.
Στο μεταξύ, από τους 20 εναντίον των οποίων ασκήθηκε δίωξη (19 πολιτικοί κρατούμενοι και ο Γ. Πετρακάκος) οι 16 είχαν αποφυλακιστεί. Προηγουμένως πήραν και άδειες, χωρίς να χρησιμοποιηθεί αυτό το χαρτί σε βάρος τους. Μια ακόμη απόδειξη για το ότι κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον Κουφοντίνα.
Μάλιστα, ο Χρυσοχοΐδης και η περιβόητη Σοφία Νικολάου, που συνέταξαν το νομοσχέδιο που πολιτογραφήθηκε ως «νόμος Κουφοντίνα», τροποποίησαν τον Σωφρονιστικό Κώδικα ώστε οι καταδικασμένοι για «τρομοκρατία» να μην δικαιούνται μεταγωγή σε αγροτική φυλακή και ταυτόχρονα να μη δικαιούνται άδεια αν εκκρεμεί σε βάρος τους δίωξη και για πλημμέλημα που αναφέρεται σε πράξη που «ενέχει απειλή βίας» (και όχι μόνο αν εκκρεμεί κακουργηματική κατηγορία, όπως προβλεπόταν μέχρι τότε).
Οπότε, όταν ο Κουφοντίνας ζητούσε άδεια, του την έκοβαν με το επιχείρημα ότι κατηγορείται μεν για πλημμέλημα, όμως αυτό αναφέρεται σε πράξη που «ενέχει απειλή βίας». Κι αφού τροποποίησαν για μια ακόμη φορά τον Σωφρονιστικό Κώδικα, με διατάξεις που έκοψαν τις άδειες από τον Κουφοντίνα (μαζί μ’ αυτόν και από άλλους, μη πολιτικούς κρατούμενους), είχαν το δίλημμα: να στείλουν αυτή την υπόθεση στο ακροατήριο ή να την οδηγήσουν σε παραγραφή;
Παραγραφή για να μην ξεφτιλιστούν
Αν επέλεγαν το πρώτο, αργά ή γρήγορα θα ξεφτιλίζονταν, αφού δεν είχαν κανένα στοιχείο. Οι καταθέσεις των φυλάκων, του διοικητή της φυλακής, του γενικού διευθυντή του υπουργείου ήταν καταπέλτης, αθωωτικές για τους κρατούμενους. Επέλεξαν, λοιπόν, να οδηγήσουν την υπόθεση σε παραγραφή.
Η ανάκριση ολοκληρώθηκε και στάλθηκε στην εισαγγελία Πειραιά στις 11.7.2022. Η προϊσταμένη της εισαγγελίας όρισε εισαγγελέα στις 26.10.2022 (μετά από τρεις μήνες!). Ο εισαγγελέας ολοκλήρωσε την πρότασή του στις 4.3.2023 και την διαβίβασε στο Συμβούλιο στις 31.3.2023. Στις 24.2.2023, μια βδομάδα προτού ολοκληρώσει την πρότασή του ο εισαγγελέας (που είχε χρεωθεί την υπόθεση από τις 27 Οκτώβρη), η υπόθεση είχε παραγραφεί. Δεν… πρόκαμε! Το Συμβούλιο απλά έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη, λόγω παραγραφής.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για το ότι η παραγραφή μεθοδεύτηκε. Οταν απειλείται παραγραφή, ο δικαστικός μηχανισμός «σκίζεται» για να προλάβει τις προθεσμίες (εκτός αν «παίζει» τίποτα… παραδικαστικό). Ειδικά όταν πρόκειται για πολιτικές υποθέσεις, οι διαδικασίες είναι fast track. Εδώ άφησαν να τους «ξεφύγει» παραγραφή, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήθελαν η υπόθεση να φτάσει ποτέ στο ακροατήριο, όπου θα φαινόταν ότι ήταν καθαρά στημένη από το δικαστικό μηχανισμό, κατ’ εντολήν της Ξένης Δημητρίου.
ΥΓ. Στη μείζονα σκέψη του βουλεύματος της παραγραφής θα διαπιστώσετε ότι γίνεται η σωστή προσέγγιση σχετικά με την αρχή του επιεικέστερου νόμου. Ετσι, μολονότι το αδίκημα της υποτιθέμενης «στάσης» έγινε σε εποχή που αυτό ήταν κακούργημα, εφαρμόζεται ο νέος Ποινικός Κώδικας που το έχει μετατρέψει σε πλημμέλημα. Οταν, όμως, πρόκειται για την υφ’ όρον απόλυση του Δημήτρη Κουφοντίνα, τα διαβόητα δικαστήρια της Λαμίας εφαρμόζουν τον δυσμενέστερο νόμο.
