Με δυνατή φωνή και τονίζοντας κάθε συλλαβή η πρόεδρος του Β’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθήνας έκρινε τον Παναγιώτη Βήχο αθώο. Μια αθώωση πεντακάθαρη, χωρίς «παιχνίδια» με «αμφιβολίες» που πήγε να εισάγει στην –επίσης αθωωτική– πρότασή του ο εισαγγελέας της έδρας. Η υπόθεση αυτή, όμως, όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο φύλλο, όταν έγινε γνωστή η παραπομπή του Π. Βήχου σε δίκη, ξεπερνά τον ίδιο τον Βήχο και δεν κλείνει με μια αθώωση. Δεν κλείνει όχι μόνο γιατί πάνω από το κεφάλι του Βήχου αιωρούνται ακόμη κατηγορίες κακουργηματικού τύπου (αμφιβάλλουμε αν πλέον θα θελήσουν να τις συνεχίσουν), αλλά γιατί αυτά που αποκαλύφτηκαν στη δίκη ξεπερνούν το πρόσωπο του συγκεκριμένου αγωνιστή και μας αφορούν όλους. Γιατί αποκαλύπτεται ότι η Ασφάλεια στήνει πλέον νέου τύπου σκευωρίες, εκμεταλλευόμενη τις νέες τεχνολογίες.
Η συγκεκριμένη υπόθεση ξεκινά το 1998. Τότε, ο Π. Βήχος, εργαζόμενος ως μουσικός σε νυχτερινό κέντρο της Σαντορίνης, βλέπει δίπλα του οργανωμένο κύκλωμα καταναγκαστικής πορνείας, υπό την κάλυψη της τοπικής Ασφάλειας. Μαζεύει στοιχεία, «δένει» την υπόθεση και γράφει σχετικά στη «Νέα Προοπτική», την εφημερίδα του ΕΕΚ του οποίου είναι μέλος. Η τοπική Εισαγγελία ασκεί δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος ιδιοκτητών μαγαζιών και τοπικών αστυνομικών (μεταξύ των οποίων και του διοικητή). Σημαντικό μέρος της τοπικής κοινωνίας συμπαρατάσσεται με τον Βήχο.
Η υπόθεση ορίζεται να δικαστεί 5 χρόνια μετά, στις αρχές Μάρτη του 2003, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Σύρου, ενώ στο μεταξύ οι κατηγορούμενοι οργανώνονται με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν. Στα τέλη του ίδιου μήνα ορίζεται στην Αθήνα και η δίκη του Π. Βήχου και του εκδότη της εφημερίδας Θ. Κουτσουμπού, οι οποίοι έχουν μηνυθεί από τους αστυνομικούς για… συκοφαντική δυσφήμηση. Και ξαφνικά… όλως τυχαίως 12 μέρες πριν τη δίκη στο Κακουργιοδικείο της Σύρου, ασφαλίτες εισβάλλουν παρουσία εισαγγελέα στο σπίτι του Π. Βήχου και τον κουβαλούν σηκωτό στη ΓΑΔΑ, παίρνοντας μαζί τους και το σκληρό δίσκο του υπολογιστή του. Εχουν –λένε- στοιχεία ότι οργανώνει πορνοσάιτ, στα οποία γίνεται «νταλαβέρι» με ανήλικους. Την επομένη, η σκανδαλοθηρική και «ειδικών αποστολών» Espresso έχει πρωτοσέλιδη την «είδηση»: Οργια με ανήλικους, συνελήφθη γνωστός μουσικός κ.λπ. κ.λπ. Ο λόγος είναι προφανής: λίγες μέρες πριν τη δίκη της Σύρου, στην οποία ο Βήχος είναι ο βασικός μάρτυρας του κατηγορητήριου, θέλουν να τον απαξιώσουν ηθικά και πολιτικά.
Στη Σύρο, η Δικαιοσύνη… θριαμβεύει. Οι κατηγορούμενοι αθωώνονται και ο Βήχος μπαίνει στη black list της νύχτας. Ενας άνθρωπος που από τη δεκαετία του ‘60 δουλεύει ως μαέστρος, ενορχηστρωτής και πιανίστας, έχοντας συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του τραγουδιού, δε μπορεί να βρει δουλειά έξω από την Αθήνα. Ευτυχώς που κάνει μαθήματα σε παιδιά και καταφέρνει να επιβιώσει. Ομως, μαζί με το λέκιασμα της αγωνιστικής του τιμής, θέλουν να του στερήσουν ακόμα κι αυτή τη δυνατότητα μιας φτωχικής επιβίωσης. Ποιος θα εμπιστευθεί για δάσκαλο του παιδιού του έναν άνθρωπο που κατηγορείται ως… οργανωτής κυκλωμάτων παιδεραστίας μέσω Internet;
Στην αρχή του αποδίδουν ένα ιντερνετικό ψευδώνυμο που σύντομα αποδεικνύεται ότι ανήκει σε άλλο πρόσωπο, που κατοικεί στην Κρήτη! Στη συνέχεια του αποδίδουν άλλο. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι η ΟΤΕΝΕΤ δίνει λίστα σύμφωνα με την οποία με την ηλεκτρονική ταυτότητα του Βήχου και από το τηλέφωνο του σπιτιού του έγιναν μια σειρά συνδέσεις στα συγκεκριμένα πορνοσάιτ. Βέβαια, αδίκημα δεν προέκυπτε και πάλι (γιατί δεν υπήρχε καμιά οικονομική συναλλαγή), όμως αυτό που επεδίωκαν ήταν η ηθική του σπίλωση. Δεν υπολόγισαν καλά, όμως, ένα πράγμα. Οι συνδέσεις αυτές ήταν όλες νυχτερινές ώρες. Ωρες που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ο Βήχος δούλευε σε συγκεκριμένο κέντρο. Την ώρα που τον έφεραν να συνδέεται στα πορνοσάιτ, αυτός έπαιζε μουσική. Το πιστοποίησαν οι μουσικοί της ορχήστρας του, οι τραγουδιστές, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, το λογιστήριο της επιχείρησης από το οποίο πληρωνόταν, τα ένσημα του ΙΚΑ.
Τι συνέβη, λοιπόν; Ψέματα βεβαίωσε η ΟΤΕΝΕΤ; Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, για να μην πούμε αδύνατο, στη σημερινή συγκυρία. Την απορία όλων (και της έδρας) έλυσε ένας τεχνικός του διαδικτύου, ένας νέος άνθρωπος που προς τιμήν του ήρθε να καταθέσει, εμφανώς καταβεβλημένος λόγω ενός σοβαρού οικογενειακού προβλήματος. Ούτε η IP Adress ούτε ο αριθμός τηλεφώνου -είπε- αποτελούν τεκμήρια για τη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος. Το ΙΡ μπορεί οποιοσδήποτε να το αλλάξει στιγμιαία ή μόνιμα, με νόμιμο τρόπο. Γι’ αυτό και κάθε παράνομη δραστηριότητα στο Ιnternet γίνεται με παραλλαγμένο ΙΡ. Αλλιώς, είναι σαν να ληστεύει κάποιος μια τράπεζα και φεύγοντας ν’ αφήνει την ταυτότητά του. Οσο για τον αριθμό τηλεφώνου, στην Αμερική ακόμα και 15χρονα ξέρουν να εγκαθιστούν στον υπολογιστή ενός τρίτου ένα πρόγραμμα (ένα είδος ιού), έτσι που να τηλεφωνούν αυτοί και να φαίνεται πως τηλεφωνεί ο άλλος. Αν είσαι αδαής δεν θα το πάρεις είδηση και ο Βήχος ήταν αδαής. Οσο για τις διάφορες υπηρεσίες, τέτοιες δουλειές είναι παιχνιδάκι. Δεν χρειάζεται καν να επέμβουν στο ΚΑΦΑΟ και να υποκλέψουν τη γραμμή.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι έγινε. Ο Π. Βήχος αθωώθηκε (όπως είπε και ο εισαγγελέας, δεν υπήρχε η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος, αφού από τα συγκεκριμένα πορνοσάιτ δεν γίνονταν οικονομικές συναλλαγές), όμως το τεράστιο πρόβλημα παραμένει. Θ’ ανεχτούμε τις νέου τύπου σκευωρίες του ασφαλιταριού;