Επισείοντας το χαρτί που δημοσιεύουμε αμέσως παρακάτω, ο αρμόδιος για τις φυλακές Δομοκού εισαγγελέας Λαμίας κρατά σε εκκρεμότητα το αίτημα για άδεια που έχει υποβάλει ο Δημήτρης Κουφοντίνας εδώ και σχεδόν τρεις μήνες!
Ανακριτικο Πειραιά για διωξηΠρόκειται για τη γνωστή στημένη –και άνευ ποινικού περιεχομένου- δίωξη που είχε ασκηθεί το 2019, για γεγονότα του 2018! Θα μιλήσουμε παρακάτω γι’ αυτή τη στημένη δίωξη, που μας έχει απασχολήσει και άλλες φορές, προηγουμένως όμως θα θέσουμε το απλό ερώτημα: μια δίωξη που έχει ασκηθεί την 1 Ιούλη του 2019, γιατί δεν έχει ακόμα εκκαθαριστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (είτε να τεθεί στο αρχείο είτε να πάρει το δρόμο του ακροατήριου με την αποστολή κλήσεων στους κατηγορούμενους);
Η απάντηση είναι εξίσου απλή με την ερώτηση: γιατί η δίωξη είναι στημένη και έχει ως στόχο τον Κουφοντίνα. Είναι ένα εργαλείο που το χρησιμοποιούν για να του κόβουν τις άδειες. Η δίωξη παραμένει στο συρτάρι ενός ανακριτικού τμήματος στον Πειραιά. Τρία σχεδόν χρόνια μετά την άσκησή της και τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια μετά την πράξη (Φλεβάρης 2018), δεν έχει καν ολοκληρωθεί η ανάκριση!
Ισως να ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι, ήταν η απάντηση που πήρε ο Δ. Κουφοντίνας όταν έθεσε το ζήτημα! Ισως να ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι, αλλά βρίσκεται εύκολα όταν πρόκειται να του κόψουν την άδεια.
Το «αδίκημα» σε πέντε χρόνια παραγράφεται. Εχουν, όμως, γνώση οι φύλακες. Κατά τον Δεκέμβρη θα βγάλουν κάποιο βούλευμα παραπομπής σε δίκη, θα στείλουν κλήσεις, οπότε θα κερδίσουν άλλα τρία χρόνια (αν έχει εκδοθεί κλήση, το αδίκημα παραγράφεται μετά από οχτώ χρόνια).
Στο μεταξύ, από τους 20 εναντίον των οποίων ασκήθηκε δίωξη (19 πολιτικοί κρατούμενοι και ο Γ. Πετρακάκος) οι 16 έχουν αποφυλακιστεί. Προηγουμένως πήραν και άδειες, χωρίς να χρησιμοποιηθεί αυτό το χαρτί σε βάρος τους. Μια ακόμη απόδειξη για το ότι κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον Κουφοντίνα.
Κινούμενη άμμος
Η ιστορία με τις κανονικές άδειες που δικαιούται ο Δ. Κουφοντίνας έχει εξελιχθεί σε κινούμενη άμμο. Οπου κι αν πατήσει θα βουλιάξει. Αν βγει από ένα βούλιαγμα, θα πέσει σε ένα άλλο. Αξίζει να τη θυμηθούμε, περιληπτικά.
- Οταν ο πολιτικός κρατούμενος πήρε τις δυο πρώτες άδειες από τον Κορυδαλλό, μετά από επανειλημμένες απορρίψεις, συνήθως με εισαγγελικό βέτο, η τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου (εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ) άσκησε πειθαρχικές διώξεις κατά των δύο εισαγγελέων που τις ενέκριναν, του εισαγγελέα Εφετών Πειραιά Δ. Σαββαΐδη και του εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά Α. Σπηλιώτη! Μπορείτε να διαβάσετε εδώ για την έκτασης 39 σελίδων πειθαρχική αγωγή κατά των εισαγγελέων.
- Ο Δ. Κουφοντίνας πήρε τελικά και τρίτη άδεια, με τη σύμφωνη γνώμη τρίτου στη σειρά εισαγγελέα (εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά Ι. Χατζόγλου), αφού χρειάστηκε να προχωρήσει σε μια επίπονη και εξαιρετικά φθοροποιό για την υγεία του απεργία πείνας δεκαέξι ημερών.
- Αμέσως μετά την τρίτη άδεια του Δ. Κουφοντίνα, η Ξένη Δημητρίου -προσωπικά και όχι μέσω κάποιου αντεισαγγελέα του ΑΠ, όπως συνηθίζεται- ζήτησε με έγγραφό της από το Συμβούλιο Φυλακής να ασκήσει πειθαρχική δίωξη σε βάρος του Κουφοντίνα, για… οργάνωση εξέγερσης στις φυλακές.
- Ο Κουφοντίνας μετήχθη στις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας (Μαγνησία), όπως είχε δικαίωμα. Από εκεί πήρε άλλες τρεις άδειες. Μετά, του έκοψαν πάλι την κανονική άδεια. Προσέφυγε στο δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, που ενέκρινε το εισαγγελικό βέτο, με ένα ανατριχιαστικό σκεπτικό.
- Ο πολιτικός κρατούμενος αναγκάστηκε να κατέβει σε μια ακόμη απεργία πείνας, που τον οδήγησε στην Εντατική του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου. Η εισαγγελέας του ΑΠ αναγκάστηκε, κάτω από τη γενική κατακραυγή, να ασκήσει αναίρεση στην απόφαση του δικαστικού συμβούλιου του Βόλου. Η απόφαση αναιρέθηκε από το ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα του ΑΠ, με μια ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη και νομικά επιχειρηματολογημένη απόφαση. Ο Αρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του δικαστικού συμβούλιου του Βόλου ως λανθασμένη σε ό,τι αφορά τις τυπικές προϋποθέσεις χορήγησης κανονικής άδειας (άδεια δικαιούνται και οι πολυϊσοβίτες «είπε» ο Αρειος Πάγος) και αντιφατική σε ό,τι αφορά τις ουσιαστικές προϋποθέσεις (έκρινε όλες τις σχετικές αναφορές του δικαστικού συμβουλίου του Βόλου ως φρονηματικού τύπου, διότι αφορούν τις ιδεολογικοπολιτικές απόψεις του Κουφοντίνα, οι οποίες δεν μπορούν να αποτελούν κριτήριο χορήγησης ή μη χορήγησης άδειας).
- Ο Δ. Κουφοντίνας διέκοψε την απεργία πείνας. Κι ενώ θα περίμενε κανείς να συγκληθεί αμέσως το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου (με νέα σύνθεση), προκειμένου να εξετάσει εξ υπαρχής την υπόθεση, λαμβάνοντας υπόψη την αναιρετική απόφαση του Αρείου Πάγου, άρχισαν οι καθυστερήσεις. Μέχρι που έφτασε ένα κουρελόχαρτο, υπογεγραμμένο από την εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά Βικτωρία Μαρσιώνη, που έλεγε ότι εναντίον 20 κρατούμενων (ανάμεσά τους και ο Κουφοντίνας) έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για τα αδικήματα της στάσης, της διακεκριμμένης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν σε κοινό όφελος και της ηθικής αυτουργίας στα δύο αυτά αδικήματα.
- Με τον παλιό Ποινικό Κώδικα, η στάση ήταν κακούργημα, οπότε ο κρατούμενος που έχει εκκρεμή ποινική δίωξη για στάση δεν μπορούσε να πάρει άδεια. Αυτό δοκίμασε στην αρχή να κάνει η εισαγγελία του Βόλου με την πρότασή της προς το δικαστικό συμβούλιο. Ομως, είχε ήδη ψηφιστεί ο νέος Ποινικός Κώδικας που μετέτρεψε τη στάση σε πλημμέλημα. Οπότε, δεν υπήρχε τυπικό κώλυμα για να χορηγηθεί κανονική άδεια στον Δ. Κουφοντίνα. Η εισαγγελία έκανε νέα πρόταση και το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου αναγκάστηκε να παραμερίσει τους κατασκευασμένους τυπικούς λόγους (την εκκρεμή δίωξη) και να πάρει τη γνωστή κατάπτυστη απόφαση. Πετώντας στα σκουπίδια την αναιρετική απόφαση του Αρείου Πάγου, έκοψε την άδεια από τον Δ. Κουφοντίνα με το κλασικό επιχείρημα: επειδή δεν έκανε δήλωση μετάνοιας!
- Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν ο Χρυσοχοΐδης και η περιβόητη Σοφία Νικολάου (πρώην και οι δύο), που συνέταξαν το νομοσχέδιο που πολιτογραφήθηκε ως «νόμος Κουφοντίνα». Τροποποίησαν τον Σωφρονιστικό Κώδικα ώστε οι καταδικασμένοι για «τρομοκρατία» να μην δικαιούνται μεταγωγή σε αγροτική φυλακή και ταυτόχρονα να μη δικαιούνται άδεια αν εκκρεμεί σε βάρος τους δίωξη και για πλημμέλημα που αναφέρεται σε πράξη που «ενέχει απειλή βίας» (και όχι μόνο αν εκκρεμεί κακουργηματική κατηγορία, όπως προβλεπόταν μέχρι τότε).
- Στη συνέχεια έγιναν τα γνωστά με τη μεταγωγή του Κουφοντίνα στον Δομοκό, αντί του Κορυδαλλού που προέβλεπε ο «νόμος Κουφοντίνα», και η σκληρότερη από τις απεργίες πείνας που έχει πραγματοποιήσει ο πολιτικός κρατούμενος (έφτασε -κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά- στο χείλος του θανάτου). Κι όταν μετά από ένα χρόνο ανέλαβε λίγο (χωρίς να έχει αποκατασταθεί η κατάσταση της υγείας του) και ζήτησε την κανονική άδεια που δικαιούται, ξανατράβηξαν από το συρτάρι τη στημένη δίωξη για τα γεγονότα του 2018 και του λένε: «Ξέρεις; Εκκρεμεί δίωξή σου για πλημμέλημα και σύμφωνα με την τροποποίηση που έγινε στον Σωφρονιστικό Κώδικα, πλέον η άδεια κόβεται και για πλημμέλημα που αφορά πράξη με απειλή βίας, όχι μόνο για κακούργημα»!
Γι’ αυτό μιλάμε για κινούμενη άμμο. Εχουν αποφασίσει να μην του δίνουν τις άδειες που δικαιούται και κάθε φορά τραβάνε κάποιο «χαρτί». Από ad hoc τροποποιήσεις του Σωφρονιστικού Κώδικα, μέχρι στημένες διώξεις που παραμένουν στο συρτάρι επί χρόνια και βγαίνουν απ’ αυτό μόνο όταν ο Κουφοντίνας ζητάει άδεια.
Θα φωνάζαμε «αιδώς Αργείοι!», όμως δεν μπορείς να ζητάς ντροπή από εκείνους που δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να παραβιάζουν το γράμμα και το πνεύμα των αστικών νόμων, υπακούοντας σε εντολές μιας αδίστακτης και εκδικητικής εξουσίας.
Απευθυνόμαστε, όμως, στον ελληνικό λαό και του ζητάμε να φωνάξει «δεν πάει άλλο, τέλος». Απευθυνόμαστε στον νομικό κόσμο της χώρας και του ζητάμε να υπερασπιστεί την αστική νομιμότητα για τα δικαιώματα των κρατούμενων, η οποία δεν μπορεί να εφαρμόζεται α λα καρτ και ειδικά στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα να μην ισχύει κανένας νομικός κανόνας, παρά μόνο η εκδικητική θέληση της εξουσίας, ειδικά της «οικογένειας» Μητσοτάκη.
Στημένη δίωξη για ανύπαρκτο αδίκημα
Η συμπεριφορά των δικαστικών αρχών, κατ΄εντολή της πολιτικής εξουσίας, γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν θυμόμαστε τις λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης.
Στις 24 Φλεβάρη του 2018, την ώρα που οι κρατούμενοι στον Κορυδαλλό βρίσκονταν ακόμα στα κελιά τους, τα ΕΚΑΜ εισέβαλαν στη Φυλακή και άρπαξαν τον πολιτικό κρατούμενο Ντίνο Γιαγτζόγλου, ο οποίος βρισκόταν σε απεργία πείνας, και τον μετήγαγαν με καθαρά γκανγκστερικό τρόπο. Αμέσως ξεκίνησε κινητοποίηση των συγκρατουμένων του, η οποία ολοκληρώθηκε σύντομα, μετά από συνάντησή τους με τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Δικαιοσύνης Παύλο Δουλάμη, που έσπευσε αμέσως στον Κορυδαλλό και σε συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία δεσμεύτηκε προφορικά ότι ο Γιαγτζόγλου θα μεταφερθεί πάλι στον Κορυδαλλό (όπως και έγινε).
Ο Κουφοντίνας δεν είχε καμιά σχέση μ’ αυτή την κινητοποίηση, καθώς κρατούνταν σε άλλο κτίριο της Φυλακής (στο υπόγειο παράρτημα της ΣΤ’ πτέρυγας, κάτω από τις γυναικείες φυλακές). Μαζί με τους συγκρατουμένους του στον ίδιο χώρο, Κ. Γουρνά, Γ. Πετρακάκο και Γ. Πολύδωρο, άκουσαν για την κινητοποίηση από το ραδιόφωνο και εξέδωσαν μια σύντομη δήλωση συμπαράστασης, που δημοσιεύτηκε στο Indymedia όταν η κινητοποίηση στις ανδρικές φυλακές είχε τελειώσει ή βρισκόταν στο τέλος της.
Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, όμως, πίεζε να γίνει ποινική δικογραφία, έχοντας στο στόχαστρό της τον Δ. Κουφοντίνα. Η εισαγγελέας Μαρσιώνη, στην οποία ανατέθηκε η διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης, κάλεσε τον Δ. Κουφοντίνα να απαντήσει αν, «από κοινού και με πρόθεση» με τους συγκρατούμενούς του «παρείχε ψυχική συνδρομή και ενίσχυσε την ειλημμένη απόφαση» στους κρατούμενους που ανήκουν «στην ομάδα ΣΠΦ», προκειμένου να οργανώσουν εξέγερση στις φυλακές!
Η ίδια η φυλακή δεν αξιολόγησε το συμβάν ούτε ως πειθαρχικό παράπτωμα! Οπως προκύπτει από έγγραφα, στις 27 Φλεβάρη του 2018 η διεύθυνση της φυλακής διαβίβασε στο υπουργείο Δικαιοσύνης αναφορές δύο αρχιφυλάκων και τριών φυλάκων «σχετικά με διαμαρτυρία των κρατουμένων της Α, Β, Γ και Δ πτέρυγας του Καταστήματός μας» (σ.σ. ο Κουφοντίνας κρατούνταν στο παράρτημα της ΣΤ’ πτέρυγας, όπου δεν έγινε τίποτα). Στις αναφορές γίνεται λόγος για «γενικευμένη διαμαρτυρία» και για αντικείμενα που αφαιρέθηκαν από τους φύλακες «τα οποία επεστράφησαν λίγο αργότερα κατόπιν συνεννόησης».
Στις 2 Μάρτη του 2018, προσωπικά η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (όχι κάποιος αντεισαγγελέας) έστειλε εντολή στη διευθύνουσα την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά και της ζητούσε «όπως διενεργήσετε αυτοπροσώπως ή με κάποιον εισαγγελικό λειτουργό της υπηρεσίας σας, ποινική προκαταρκτική εξέταση για τη διακρίβωση τέλεσης ή μη αυτεπαγγέλτως διωκόμενων πράξεων εντός του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού», επικαλούμενη δημοσιεύματα σε τέσσερις ιστοσελίδες (tovima,gr, matrix24.gr, capital.gr και news247.gr).
Στις 5 Μάρτη του 2018, ο εισαγγελέας επόπτης στις φυλακές Κορυδαλλού Δ. Σαββαΐδης ζήτησε από τη διεύθυνση της Φυλακής συμπληρωματική αναφορά, «προκειμένου, ει δυνατόν, να διευκρινισθεί ονομαστικά και συγκεκριμένα ποιοι εκ των κρατουμένων των ανωτέρω πτερύγων βγήκαν από αυτές αν και όφειλαν να συμμορφωθούν στις νόμιμες εντολές των υπευθύνων του καταστήματος». Η φυλακή απέστειλε συμπληρωματικές αναφορές, στις οποίες όλοι οι φύλακες αναφέρουν ότι ο αριθμός των κρατούμενων που κινητοποιήθηκαν ήταν μεγάλος και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανέναν κρατούμενο.
Η εισαγγελέας Μαρσιώνη, που είχε διατελέσει και επόπτρια στον Κορυδαλλό (ήταν αυτή που έκοψε για τελευταία φορά τότε την άδεια του Κουφοντίνα), πήρε ένορκες καταθέσεις από τουλάχιστον 11 αρχιφύλακες και φύλακες. Ολοι αποδραματοποίησαν τα γεγονότα και δήλωσαν πως δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανέναν κρατούμενο από τους πάρα πολλούς που κινητοποιήθηκαν. Η εισαγγελέας επέμενε να ρωτάει αν οι κρατούμενοι ήταν αναρχικοί, αν ανήκουν στη ΣΠΦ κι αν οι φύλακες αναγνωρίζουν κάποιον από τους Ασπιώτη, Πολίτη, Μιχαηλίδη, Σακκά, Σεϊσίδη, Σταμπούλο, που είχαν κάνει δήλωση αλληλεγγύης στην απεργία πείνας του Γιαγτζόγλου. Οι φύλακες δεν αναγνώρισαν κανέναν.
Ο αρχιφύλακας Λ.Β. κατέθεσε χαρακτηριστικά ότι οι κρατούμενοι πήραν κάποια κλειδιά «και τρεις ασυρμάτους (CB) τους οποίους επέστρεψαν όταν γύρισαν στις πτέρυγές τους πριν φθάσει ο εκπρόσωπος του Υπουργείου (…) Οι κρατούμενοι συμμορφώθηκαν, επέστρεψαν στις πτέρυγές τους περιμένοντας τον εκπρόσωπο του Υπουργείου». Οσο για τις υποτιθέμενες φθορές κατέθεσε: «Γύρισαν μια κάμερα προς τα επάνω για να μην καταγράφει και την άλλη κάμερα την ξεβίδωσαν, κατά συνέπεια δεν προκλήθηκαν φθορές ούτε στις κάμερες ή σε κάποιο άλλο αντικείμενο».
Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάθεση του εκπροσώπου του υπουργείου. Ο γενικός διευθυντής Π. Δουλάμης είναι ένας υπηρεσιακός παράγοντας με μεγάλη πείρα από φυλακές. Το 2009, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Δένδιας τον τοποθέτησε διευθυντή στον Κορυδαλλό και στην ανακοίνωση του διορισμού του τόνιζε ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια της υπαλληλικής σταδιοδρομίας του κ. Δουλάμη, δεν του έχει επιβληθεί ποτέ πειθαρχική ποινή και δεν υπάρχει εις βάρος του καμία πειθαρχική εκκρεμότητα».
Ο γενικός διευθυντής Π. Δουλάμης, στην κατάθεσή του, περιέγραψε τη μετάβασή του στον Κορυδαλλό, όπου οι δύο αρχιφύλακες και ο διευθυντής τού έφεραν πολυπληθή ομάδα κρατουμένων, με τους οποίους συνομίλησε, ενώ αργότερα έφτασε και ο εισαγγελέας επόπτης Α. Σπηλιώτης. Κατέθεσε ότι βρήκαν σημείο συμφωνίας για την επαναμεταγωγή του Γιαγτζόγλου στον Κορυδαλλό, δήλωσε ότι δε γνωρίζει αν έγιναν ζημιές και πως αρμόδια για τυχόν παραπτώματα είναι η διοίκηση της Φυλακής και ότι δεν ζήτησε τα ονόματα των κρατούμενων, ούτε γνωρίζει κάποιον από όσους του ονομάτισε η εισαγγελέας που έκανε την προκαταρκτική εξέταση. Ούτε δραματοποιήσεις, ούτε αναφορές σε εξεγέρσεις, αλλά μεταφορά ενός πνεύματος συζήτησης του ίδιου με δεκάδες κρατούμενους, η οποία μάλιστα κατέληξε σε συμφωνία.
Παρά ταύτα, για μια υπόθεση που έπρεπε να τεθεί αμέσως στο αρχείο, η εισαγγελέας ζήτησε ανωμοτί καταθέσεις από μια σειρά πολιτικούς κρατούμενους (και μόνον απ’ αυτούς), με προφανή στόχο να τους καταστήσει κατηγορούμενους. Κι ας μην περιέγραψαν κανένα αδίκημα στις καταθέσεις τους οι υπεύθυνοι της φυλακής και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Δικαιοσύνης!
Ο Κουφοντίνας, ο Γουρνάς, ο Πετρακάκος, ο Πολύδωρος έτσι κι αλλιώς δεν κολλούσαν σ’ αυτή την υπόθεση. Κρατούνταν, όπως προειπώθηκε, σε άλλο κτίριο (στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών), δεν είχαν καμιά φυσική επαφή με τις πτέρυγες των ανδρικών φυλακών και δεν συμμετείχαν στην κινητοποίηση, την οποία πληροφορήθηκαν αργότερα. Κανένας δεν ονομάτισε τους ίδιους ή έστω την πτέρυγα όπου κρατούνταν. Αυτοί μια ανακοίνωση συμπαράστασης εξέδωσαν, η οποία μάλιστα δημοσιεύτηκε όταν η κινητοποίηση των κρατούμενων είχε λήξει ή κόντευε να λήξει!
Το «θέμα» της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όμως, ήταν ο Κουφοντίνας και οι άδειες που δικαιούται. Εστησαν μια ολόκληρη ποινική υπόθεση, ποινικοποίησαν μια κινητοποίηση την οποία η διεύθυνση της φυλακής δεν αξιολόγησε ούτε σε επίπεδο πειθαρχικού παραπτώματος (το ίδιο και ο αναπληρωτής επόπτης εισαγγελέας, που ήταν παρών στη διαδικασία και συνεργάστηκε με τον Π. Δουλάμη για την υλοποίηση της επαναμεταγωγής του Γιαγτζόγλου), κατέστησαν υπόδικους μια σειρά πολιτικούς κρατούμενους και στο τέλος, κάνοντας ένα σάλτο στην άλλη πλευρά του δρόμου και φτάνοντας στο υπόγειο όπου κρατούνταν ο Κουφοντίνας, τον κατηγόρησαν για… ηθική αυτουργία, μέσω… ψυχικής συνδρομής, σε μια κινητοποίηση που έτσι κι αλλιώς ήταν αυθόρμητη, δεν ήταν σχεδιασμένη.
Ο Κουφοντίνας και οι άλλοι τρεις τότε συγκρατούμενοί του δεν ήξεραν ότι τα ΕΚΑΜ θα εισβάλουν χαράματα και θα αρπάξουν τον απεργό πείνας Γιαγτζόγλου, ώστε να μπορεί κανείς να τους προσάψει κατηγορία συμμετοχής ή υποκίνησης ή έστω στήριξης -με οποιονδήποτε τρόπο- της κινητοποίησης.
Αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα δικαστήριο. Οχι μόνο κατά των Κουφοντίνα, Γουρνά, Πολύδωρου και Πετρακάκου, που δεν είχαν συμμετοχή στην κινητοποίηση, αλλά και των υπόλοιπων. Κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον Δ. Κουφοντίνα και χρησιμοποιείται σε βάρος του για να του κόψει τις άδειες που δικαιούται (όπως είδαμε, μέχρι και τον Σωφρονιστικό Κώδικα τροποποίησαν για να έχουν αυτό το τυπικό πρόσχημα).
Να μπει επιτέλους ένα τέλος
Ο νομικός κόσμος θα το «καταπιεί» και αυτό; Θα συνεχίσει να σιωπά μπροστά σε πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, που σκοπό έχουν να στερήσουν από έναν (πολιτικό) κρατούμενο την κανονική άδεια που δικαιούται; Τι άλλο θα σκαρφιστούν οι νοσηροί εγκέφαλοι της κρατικής καταστολής; Για οχτώ χρόνια στερούσαν από τον Δ. Κουφοντίνα την άδεια που δικαιούνταν, ζητώντας του να κάνει δήλωση μετάνοιας (πράγμα που δεν προβλέπεται από τον Σωφρονιστικό Κώδικα). Οταν, επιτέλους, πήρε άδεια δυο φορές, ασκήθηκε πειθαρχική δίωξη κατά των δύο εισαγγελέων, ώστε να τους οδηγήσει στην αυτοεξαίρεση και να μην υπάρχει Συμβούλιο Φυλακής να εξετάσει το αίτημα του Κουφοντίνα. Οταν ξαναπήρε άδεια, μεθοδεύτηκε άσκηση ποινικής δίωξης, για μια υπόθεση που το Συμβούλιο Φυλακής έκρινε ότι δε συνιστά ούτε πειθαρχικό παράπτωμα! Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;
Η ισότητα έναντι του νόμου αποτελεί -υποτίθεται- την πεμπτουσία της αστικής δημοκρατίας. Αυτή η ισότητα, όμως, δεν ισχύει για τους καταδικασμένους πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος, όπως ο Κουφοντίνας. Γι’ αυτούς ισχύει ένα άτυπο καθεστώς εξαίρεσης, που πλέον οι διαχειριστές του δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κρυφτούν.
Σ’ αυτό το μεσαιωνικό καθεστώς εξαίρεσης πρέπει να μπει ένα τέλος. Οσοι και όσες (και ήμασταν πάρα πολλοί) κινητοποιηθήκαμε πέρυσι, στη διάρκεια της σκληρής απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, οφείλουμε να ξαναπιάσουμε το νήμα της αλληλεγγύης.
