Βόλος

Φασίστας μπράβος ξυλοκοπεί αγωνιστή κι οι μπάτσοι του κάνουν πλάτες!

Στις 24 Μάρτη, στις 4:15 τη νύχτα, στη διασταύρωση Κουμουνδούρου και Ιάσονος στο Βόλο, φασίστας μπράβος, φύλακας της καφετέριας «Puerto», επιτέθηκε και άρχισε να ξυλοκοπεί με μανία τον 58χρονο Ρ.Α. με γροθιές, κλωτσιές και βρίζοντάς τον («πούστη, παλιοκουμμούνι, έχεις κόκκινο σπρέι, είσαι βρωμοκομμουνιστής» κτπ). Για δέκα λεπτά τον χτυπούσε συνεχώς, παρά τις εκκλήσεις του να σταματήσει γιατί είναι μεγάλος άνθρωπος. «Να ψοφήσεις παλιοκουμμούνι» ήταν η απάντησή του.
 
Αφού «χόρτασε» να τον χτυπάει, τον τράβηξε σέρνοντάς τον από τα ρούχα για πενήντα μέτρα, μέχρι την καφετέρια «Μινέρβα», και ζήτησε να πάρουν τηλέφωνο την αστυνομία. Σημειωτέον ότι ο Ρ.Α. δεν είχε χρησιμοποιήσει το σπρέι, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο αστυνομικός που έφτασε.
 
Συνέχισε να τον χτυπά και μπροστά στους αστυνομικούς! Ο διάλογος:
 
Αστυνομικός: Σταμάτα να τον χτυπάς.
 
Μπράβος: Είναι πούστης, παλιοκουμμούνι, γράφει να κλείσει η ΑΓΕΤ.
 
Αστυνομικός: Ποιος σου το είπε;
 
Μπράβος: Τον θυμάμαι. Το αφεντικό έδωσε 300.000 για το μαγαζί.
 
Τα ίδια απάντησε και στον αξιωματικό υπηρεσίας. Μάλιστα, πρότεινε στους αστυνομικούς να τον χτυπήσουν και αυτοί, να του βάλουν 1.000 ευρώ πρόστιμο και να τον χώσουν στη φυλακή!
 
«Εγώ αγαπάω την Ελλάδα, αγαπάω την αστυνομία, έχω φίλους αστυνομικούς», έλεγε ο Αρτούρ (αλβανικής καταγωγής).
 
Απευθυνόμενος στον Ρ.Α. ο αξιωματικός υπηρεσίας ρώτησε αν είχε σπρέι. Ο Ρ.Α. ρώτησε αν είναι παράνομο. Ο αξιωματικός υπηρεσίας απάντησε όχι. Ημουνα πενήντα μέτρα μακριά από το μαγαζί που φύλαγε, είπε ο Ρ.Α. «Σήκωσε τα ρούχα να δούμε αν έχεις σημάδια», είπε ο αξιωματικός υπηρεσίας. Οταν φάνηκαν τα σημάδια… άλλαξε γνώμη: «Δεν σημαίνει τίποτα. Μάρτυρες έχεις;». Οχι, απάντησε ο Ρ.Α. «Δεν μπορεί να αποδειχτεί τίποτα. Κι εμείς, πριν γίνουμε αστυνομικοί, γράφαμε συνθήματα. Τώρα άσε τους νέους να γράφουν. Πρόσεχε, αν σε ξαναπιάσουμε, θα τα χρεωθείς όλα. Θα σε πάνε τα παιδιά με το περιπολικό στο σπίτι, να σε δούνε ν’ ανεβαίνεις την πόρτα». Ξημερώματα τον πήγαν στο σπίτι του.
 
Το απόγευμα, ο σύντροφος μου τηλεφώνησε να βρεθούμε και μου κατήγγειλε το γεγονός. Στις 25 Μάρτη, στις 11 το πρωί, πήγα και βρήκα το αφεντικό του μπράβου. Ηταν ενήμερος. Τον ρώτησα αν η πολιτική του μαγαζιού είναι να δέρνει αναρχικούς και κομμουνιστές. «Οχι», είπε, «δεν έχω σχέση μ’ αυτά. Κοιτούσε παράξενα, είχε γάντια και σπρέι. Του έχω πει, όποιος πλησιάζει το μαγαζί να τον δαγκώσει».
 
Μα, ήταν 50 μέτρα μακριά, του είπα. «Μπορεί να έγραφε σε άλλο μαγαζί», μου απάντησε. Και συ παίζεις το ρόλο του αστυνομικού; τον ρώτησα. «Τώρα έχω δουλειά», μου απάντησε. «Αλλωστε, πήγαν στην αστυνομία και λύθηκε το θέμα. Κάντε ό,τι θέλετε».
 
Θέμα πρώτο: Φασίστας μπράβος χτυπάει επειδή κάποιος είναι κομμουνιστής, αναρχικός ή κάτι τέτοιο.
 
Θέμα δεύτερο: Παραδέχεται τον ξυλοδαρμό στους αστυνομικούς και τον συνεχίζει μπροστά τους. Συνήθως, όταν κάποιος χτυπάει κάποιον άλλο, φεύγει, για να μην τον πάνε αυτόφωρο. Τι είναι αυτό που αποθρασύνει τον φασίστα και φρενάρει τους αστυνομικούς, που είδαν με τα μάτια τους να διαπράττονται μια σειρά αδικήματα (ξυλοδαρμός, εξύβριση, παράνομη κατακράτηση, αντιποίηση αρχής κτλ.); Φήμες λένε ότι πίσω από τους μπροστινούς είναι το μεγάλο αφεντικό της πόλης. Μπα, ή μήπως Μπε;
 
Θέμα τρίτο: Θ’ αφήσουμε αναπάντητη την προκλητική φασιστική συμπεριφορά του μπράβου και του αφεντικού του; Δεν πρέπει το χέρι του φασισμού να το κόψουμε στη ρίζα, να το ξεράνουμε;
 
Θύμιος Καλόγηρος