Ο αγώνας των πολιτικών κρατουμένων, η απεργία πείνας των φερομένων απ’ τη «δικαιοσύνη» ως μέλη της επαναστατικής οργάνωσης 17Ν ενάντια στις εξοντωτικές συνθήκες κράτησής τους, δεν είναι μια υπόθεση «μεταξύ ημών», δεν αφορά μονάχα τους ίδιους. Είναι ακόμα ένα κομμάτι του αγώνα ενάντια στο σύγχρονο εκβαρβαρισμό που επιβάλλει ο πολιτισμός της κυριαρχίας, της εκμετάλλευσης και του φόβου. Ενάντια στην κοινωνία της πειθαρχημένης υπακοής, όπου η σιωπή και το λούφαγμα θεωρούνται αρετές. Ενάντια στη μετατροπή του ανθρώπου σε εμπόρευμα, σε ειδωλολάτρη του χρήματος και του θεάματος. Κάθε πολεμική κραυγή αντίστασης είναι πολύτιμη. Είναι καθήκον μας να αντισταθούμε ενάντια στην εκδικητικότητα της «δημοκρατίας», ενάντια στην εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων. Να αντισταθούμε στα πλαίσια της απόπειρας επανανθρωπισμού του διπόδου ζώου HOMO ECONOMICUS!
Τα τελευταία χρόνια η κρατική αγριότητα έχει εξαπολύσει μια πρωτοφανή επιχείρηση φίμωσης κάθε φωνής που αρνείται την κοινωνική συναίνεση, την τάξη νεκροταφείου (πρόσφατη είναι η περίπτωση του Γ. Μοναστηριώτη που φυλακίστηκε εξαιτίας της άρνησής του να συμμετάσχει στην επιχείρηση κατάκτησης του Ιράκ). Η κρατική αγριότητα σε τίποτα δεν έχει να ζηλέψει το κυνήγι μαγισσών του μεσαιωνικού Χριστιανισμού. Ισα-ίσα είναι ακόμα πιο σκοταδιστική, ακόμα πιο μεθοδική και ύπουλη. Η απάντηση κάθε εξεγερμένης συνείδησης, κάθε ελεύθερου ανθρώπου, πρέπει να είναι σταθερή κι αμετακίνητη: «Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ‘σαι λεύτερος, παρά να μάχεσαι για λευτεριά. Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πόλεμος μας έλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά στη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας. Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη. Που πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη; Μην καταδέχεσαι να ρωτάς «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε»; Πολέμα!» (Ν. Καζαντζάκης).
Σ’ αυτόν τον πόλεμο όλοι πρέπει να πάρουμε θέσεις μάχης. Η σιωπή, αλλά και η αμέτοχη συμπάθεια, είναι συναίνεση. Οι άμαχοι, οι «αθώοι» είναι στυγνοί δολοφόνοι. Σ’ αυτόν τον πόλεμο κανείς δεν είναι αθώος. Ο πόλεμος δε σταματά όταν χαλαρώσουν οι χειροπέδες! Ας γκρεμίσουμε τις φυλακές, ορατές κι αόρατες!
Αλληλεγγύη στον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα των λευκών κελιών!
Αντίσταση στην κοινωνία των φυλακών!
Πολύκαρπος Γεωργιάδης
Α’ Πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού