Κατέρρευσε η σκευωρία – Δεν επικυρώθηκε το δικαστικό σκάνδαλο του πρώτου βαθμού
Με πλειοψηφία 3-2, το Α’ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Aθηνών, που εκδίκασε σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου, τον κήρυξε αθώο για όλες τις πράξεις. Από τη μειοψηφία των δύο εφετών, η μία ψήφισε υπέρ της καταδίκης του για όλα και η άλλη μόνο για κάποια αδικήματα, τα οποία δεν είχαμε αποσαφηνίσει τη στιγμή που κλείναμε την ύλη, γιατί η είδηση γράφεται κυριολεκτικά επί του πιεστηρίου (πρωί της Παρασκευής, 7 Ιούλη του 2017).
Η σύνθεση του δικαστηρίου ήταν: πρόεδρος η Ουρανία Παπαδάκη και μέλη οι εφέτες Αφροδίτη Βελισσαράτου, Ειρήνη Νικολάου, Αργυρούλα Νικολακούδη και Καλή Στεφανίδου. Εισαγγελέας ήταν η Αννα Καλουτά (είχε προτείνει την καταδίκη του Θεοφίλου). Συνήγοροι υπεράσπισης ήταν η Αννυ Παπαρούσσου, ο Κώστας Παπαδάκης και ο Σπύρος Φυτράκης.
Η ανάλυση που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική μας έκδοση (www.eksegersi.gr) την περασμένη Τετάρτη, εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου. Ηταν μια συνόψιση των κομβικών ζητημάτων αυτής της βρόμικης υπόθεσης. Απευθυνόμενοι στις δικαστίνες του Πενταμελούς γράφαμε: Αν θέλουν να ξεπλύνουν εν μέρει την ντροπή του δικαστικού σώματος, που έστειλε έναν άνθρωπο για τόσα χρόνια στη φυλακή, χωρίς στοιχεία, μόνο και μόνο επειδή τον στοχοποίησε η Αντιτρομοκρατική, η απόφαση πρέπει να είναι απαλλακτική για όλες τις κατηγορίες.
Δικαστικό σκάνδαλο
Μιλούσαμε για ντροπή, γιατί το Γ’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, με προεδρεύοντα τον Μ. Χατζηαθανασίου, καταδίκασε τον Τ. Θεοφίλου για ληστεία με καλυμμένα χαρακτηριστικά σε υποκατάστημα της Alpha Bank στην Πάρο, για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία του άτυχου ταξιτζή Δ. Μίχα, για πλαστογραφία, για οπλοφορία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος. Η συνολική ποινή ήταν κάθειρξη 38 ετών και κατά συγχώνευση κάθειρξη 25 ετών.
Ο προεδρεύων Μ. Χατζηαθανασίου, που όταν τον είχε στριμώξει η χημικός Ε.Κ. κατά την εξέτασή της, αναγκάστηκε να πει «το καταλάβαμε κυρία μου, μπορεί ο κατηγορούμενος να μην φόρεσε το καπέλο», ήταν αυτός που μειοψήφησε στην αθωωτική απόφαση για την κατηγορία της συμμετοχής στη ΣΠΦ, αυτός που πάλεψε για να καταδικαστεί ο Τ.Θεοφίλου σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Μετά από ένα χρονικό διάστημα προήχθη στο βαθμό του προέδρου εφετών.
Μιλάμε για ντροπή, γιατί ο βασικός οργανωτής της σκευωρίας κατά του Θεοφίλου (και γενικότερα κατά της ΣΠΦ και όσων αγωνιστών ενέπλεξε με την οργάνωση, χωρίς να είναι μέλη της), το στέλεχος της Αντιτρομοκρατικής Ε. Χαρδαλιάς, μετά από βασανιστική εξέτασή του από τον συνήγορο υπεράσπισης Σ. Φυτράκη, δήλωσε: «μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος».
Οταν, λοιπόν, ο προεδρεύων του τρομοδικείου και ο οργανωτής-συντονιστής της Αντιτρομοκρατικής παραδέχτηκαν ότι μπορεί να μην φόρεσε το καπέλο και μπορεί να μην ήταν στη ληστεία, το τρομοδικείο έπρεπε να απαλλάξει τον Τάσο Θεοφίλου από όλες τις κατηγορίες και όχι να τον στείλει στη φυλακή με τελική ποινή εικοσιπενταετούς κάθειρξης.
Αλβανοί μαφιόζοι οι δράστες
Μέχρι τις 14 Αυγούστου του 2012, η Ασφάλεια διοχέτευε στα Μαζικά Μέσα Παραπληροφόρησης, ότι τον ταξιτζή Δ. Μίχα τον δολοφόνησαν Αλβανοί και γι’ αυτό θα πρέπει να κλείσουν τα σύνορα για να μην προλάβουν και διαφύγουν στην Αλβανία.
Παραθέτουμε μερικά απ’ αυτά τα δημοσιεύματα, κατά τη χρονική περίοδο από τις 10 Αυγούστου του 2012, που έγινε η ληστεία και η θανάτωση του ταξιτζή, μέχρι τις 14 Αυγούστου, που την υπόθεση ανέλαβε άμεσα και αποκλειστικά η Αντιτρομοκρατική. Οι πληροφορίες διοχετεύονταν στα ΜΜΕ από την ασφάλεια και αυτά τις αναπαρήγαγαν.
Ιστοσελίδα «ΥΓΡΟ ΠΥΡ by IMAGINOS», 11.8.2012
Ω ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΗ, ΑΛΒΑΝΟΙ «ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ-ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ…
Κοντά στην αποκάλυψη των δραστών της ένοπλης ληστείας και της εν ψυχρώ δολοφονίας του 53χρονου Ελληνα, Δημήτρη Μίχα, που έγινε προχθές στην Πάρο, βρίσκονται οι αστυνομικές αρχές, σύμφωνα με διαρροές που κυκλοφορούν ευρύτατα. Και βέβαια, -τι έκπληξη!- πρόκειται για «κακόμοιρους οικονομικούς μετανάστες», εξ Αλβανίας!
Μέχρι τώρα, έχει διαπιστωθεί πως το αυτοκίνητο που χρησιμοποιήθηκε στην ληστεία μετά φόνου, είναι το ίδιο μ’ αυτό που είχε χρησιμοποιηθεί σε μια άλλη ένοπλη ληστεία, τον Νοέμβρη του 2010 έξω από το Praktiker της λεωφόρου Βουλιαγμένης, που είχε απολογισμό τρεις τραυματίες.
Ο συντάκτης επικαλείται πληροφορίες από την ίδια την αστυνομία, ότι είναι κοντά στην αποκάλυψη των δραστών της ένοπλης ληστείας που είναι Αλβανοί. Πράγματι, το αυτοκίνητo OPEL ASTRA, που χρησιμοποιήθηκε στη ληστεία της Πάρου, είχε χρησιμοποιηθεί σε άλλη ληστεία στις 10 Νοέμβρη του 2010. Στη ληστεία αυτή συμμετείχαν τουλάχιστον δύο Αλβανοί, εκ των οποίων ο ένας που οδηγούσε το ASTRA κατόρθωσε να διαφύγει. Η δίκη για τη ληστεία στο Praktiker έγινε στις 22 Φλεβάρη του 2012 και ο συλληφθείς Αλβανός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13,5 χρόνων.
Ιστοσελίδα «XOT TOPICS», 14.8.2012, 11:45πμ
Αγώνας δρόμου για να μην περάσουν τα σύνορα οι δράστες της Πάρου – Σφίγγει ο κλοιός για τους δολοφόνους του οδηγού ταξί.
Τη διαφυγή των δραστών της αιματηρής ληστείας στην Πάρο προς την Αλβανία προσπαθεί να εμποδίσει η Ελληνική Αστυνομία. Οι διωκτικές Αρχές, όπως αναφέρουν τα «Νέα», γνωρίζουν τα μέλη της συμμορίας που την προηγούμενη Παρασκευή λήστεψαν 45.000 ευρώ από τα ταμεία του υποκαταστήματος της Alpha Bank στη Νάουσα της Πάρου και στη συνέχεια δεν δίστασαν να σκοτώσουν εν ψυχρώ τον 53χρονο οδηγό ταξί Δημήτρη Μίχα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στα χέρια της η Αστυνομία οι δράστες είναι ηλικίας 30-35 ετών και έφτασαν στην Πάρο τρεις-τέσσερις ημέρες πριν από την ληστεία.
Για τη σύνθεση της ομάδας αστυνομικοί της Ασφάλειας που ασχολούνται με την εξιχνίαση της υπόθεσης εκφράζουν τη βεβαιότητά τους πως αποτελούνταν από αλβανούς κακοποιούς ενώ συσχετίζει τουλάχιστον ένα από τα μέλη της σπείρας με Αλβανό κακοποιό που είχε διαφύγει αστυνομικής καταδίωξης στο Ελληνικό στις 10 Νοέμβρη του 2010.
Απαντήσεις αναμένει η αστυνομία και από τα εγκληματολογικά εργαστήρια όπου έχουν μεταφερθεί για εξέταση ένα καπέλο τύπου τζόκεϊ, το οποίο σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες έπεσε από έναν από τους ληστές, αλλά και ένα μαντίλι, που επίσης ανήκε στους κακοποιούς.
Kαι από αυτό το δημοσίευμα επιβεβαιώνεται ότι η Ασφάλεια έδινε τις πληροφορίες στα ΜΜΕ, τις οποίες αυτά -και να ήθελαν- δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν. Η Ασφάλεια διοχέτευε την πληροφορία ότι με απόλυτη βεβαιότητα η ομάδα που έκανε τη ληστεία αποτελούνταν από Αλβανούς και ότι ο ένας απ’ αυτούς ήταν ο ίδιος που στις 10 Νοέμβρη του 2010, στη ληστεία στο Praktiker, είχε διαφύγει με το OPEL ASTRA που χρησιμοποιήθηκε και στη ληστεία της Πάρου.
Για το καπέλο τζόκεϊ και το μαντίλι, που ισχυρίζονται ότι βρέθηκαν στον τόπο που εκτελέστηκε ο άτυχος ταξιτζής, προς το παρόν σημειώνουμε ότι στη φωτογράφιση που έγινε στο σημείο που βρισκόταν το σώμα του Δ. Μίχα δεν καταγράφηκε ούτε καπέλο τύπου τζόκεϊ ούτε μαντίλι. Θυμίζουμε ότι μετά τη σύλληψη του Τάσου Θεοφίλου, η Αντιτρομοκρατική μιλούσε για καουμπόικο καπέλο και όχι τζόκεϊ, ενώ δεν έκαναν αναφορά σε μαντίλι που έπεσε από τους δράστες στο σημείο που έγινε συμπλοκή και έχασε τη ζωή του ο άτυχος ταξιτζής.
Ιστοσελίδα «XOT TOPICS», 12.8.2012, 11:14πμ
Βρέθηκε κινητό τηλέφωνο στο σημείο της δολοφονίας. Η αστυνομία περιμένει «απαντήσεις» από τις συνομιλίες των δραστών.
Στα χέρια της αστυνομίας βρίσκεται ένα κινητό τηλέφωνο που έπεσε στο σημείο της συμπλοκής όπου έχασε τη ζωή του ο άτυχος ταξιτζής. Το κινητό, που ανήκει σε κάποιον από τους πέντε ένοπλους δράστες, το περισυνέλεξαν οι αστυνομικοί και διαπιστώθηκε ότι είναι καρτοκινητό και ότι ανήκει σε Αλβανό.
Επίσης βρέθηκε ότι από το συγκεκριμένο κινητό οι δράστες νωρίτερα είχαν μιλήσει με πολλούς γνωστούς τους. Το κινητό έχει σταλεί στα εγκληματολογικά εργαστήρια της αστυνομίας όπου και εξετάζεται προκειμένου να διαπιστωθούν οι επικοινωνίες που έχει με άλλα κινητά.
Επίσης έχει ενεργοποιηθεί το σύστημα καταγραφής κινητών τηλεφωνημάτων πριν και μετά την ληστεία της Παρασκευής στην Νάουσα της Πάρου ώστε να διαπιστώσουν οι αστυνομικοί ποιοι μίλησαν και με ποιους στην ευρύτερη περιοχή που έγινε η ληστεία.
Πράγματι, στο σημείο που έχασε τη ζωή του ο Μίχας, βρέθηκε κινητό από κάτοικο, που το παρέδωσε στην αστυνομία της Πάρου. Βρέθηκε ότι ανήκε σε κάποιον Αλβανό, ενώ πήραν και βιολογικό υλικό.
Η Αντιτρομοκρατική άλλαξε τον προσανατολισμό της έρευνας
Στις 10 Αυγούστου, τη μέρα που συνέβησαν η ληστεία και η θανάτωση του Δ. Μίχα από αλβανούς μαφιόζους, το Αστυνομικό Τμήμα Πάρου υπέβαλε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών αίτημα για την άρση απορρήτου του κινητού που βρέθηκε. Ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Σύρου Χρ. Καραγιάννης στην εισήγησή του ανέφερε: «Πλησίον του πτώματος του ανωτέρω θύματος Μίχα Δημητρίου, ανευρέθηκε και κατασχέθηκε μια συσκευή κινητού τηλεφώνου μάρκας SAMSUNG με αριθμό IMEI 352115/05/719698, εντός της οποίας ήταν τοποθετημένη κάρτα sim της εταιρίας COSMOTE με αριθμό κλήσης 6986937644 και η οποία προφανώς ανήκε σε ένα εκ των τεσσάρων δραστών». Το συμβούλιο Πρωτοδικών Σύρου αποφάσισε στις 14 Αυγούστου την άρση απορρήτου του συγκεκριμένου αριθμού.
Η άρση απορρήτου έγινε και από την έρευνα προέκυψε ποιος ήταν ο κάτοχος του κινητού και κάποιες κλήσεις που έγιναν απ’ αυτό. Την ίδια μέρα, δηλαδή στις 14 Αυγούστου του 2012, η Αντιτρομοκρατική ανακοίνωσε το δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα που εμφάνιζε τον Τάσο Θεοφίλου σαν ένα από τους δράστες. Στις 18 Αυγούστου, συλλαμβάνεται ο Τάσος Θεοφίλου και την ίδια μέρα η Αντιτρομοκρατική ζητά από το Αστυνομικό Τμήμα Πάρου και αναλαμβάνει αυτή το χειρισμό της υπόθεσης, χωρίς να υπάρχει εισαγγελική παραγγελία.
Από εκείνη τη μέρα, εγκαταλείπεται κάθε επιτόπια έρευνα στο νησί και δεν προχωρά η παραπέρα έρευνα για τον κάτοχο του κινητού και τους κατόχους των τηλεφώνων στα οποία έγιναν οι κλήσεις. Ακόμα, δε γίνεται καμία έρευνα για το πώς βρέθηκε στην Πάρο το OPEL ASTRA (όταν μιλάμε για νησί, αυτή η έρευνα είναι πιο εύκολη).
Κι ακόμα, δε γίνεται ουσιαστική έρευνα για δύο «περίεργους τύπους», έναν Αλβανό και έναν Ελληνα, που κινούνταν για μέρες στην Πάρο και που εμφανίστηκαν, όλως περιέργως και τυχαίως, ως αυτόπτες μάρτυρες. Αυτοί οι τύποι εξετάστηκαν από τις αστυνομικές αρχές, αφέθηκαν όμως ελεύθεροι και αναχώρησαν την ίδια μέρα με το καράβι για τον Πειραιά. Είναι περίεργο πώς οι αστυνομικές αρχές της Πάρου δε συσχέτισαν τον Αλβανό που εμφανίστηκε ως αυτόπτης μάρτυρας, με τον Αλβανό που διέφυγε με το OPEL ASTRA. Αυτός ο «αυτόπτης μάρτυρας» δήλωσε στην πρωτόδικη δίκη του Θεοφίλου, ότι δε γνωρίζει την Πάρο, όμως μετά την κατάθεσή του ασπάστηκε εγκάρδια την αδελφή του νεκρού Μίχα. Ο δεύτερος «αυτόπτης μάρτυρας», Ελληνας, είχε συμμετάσχει μαζί με έναν ειδικό φρουρό σε ληστεία Πακιστανών στην Αθήνα!
Πολύ περίεργο είναι το γεγονός ότι την προανάκριση στην Πάρο την ανέλαβε η Αντιτρομοκρατική και όχι το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα ή τακτικοί δικαστές. Αυτό έγινε προφανώς για να κάνει η Αντιτρομοκρατική το παιχνίδι και να «δέσει» τις κατηγορίες κατά του Τάσου Θεοφίλου.
Ο Θεοφίλου, όπως αναφέραμε, συνελήφθη στις 18 Αυγούστου. Από το υλικό της ανάκρισης φαίνεται ότι από τις 19 Αυγούστου δεν επιδείχτηκαν φωτογραφίες του στους αυτόπτες μάρτυρες που εξετάστηκαν στην Πάρο. Προφανώς επιδείχτηκαν, αλλά δεν τον αναγνώρισε κανείς και οι «ανακριτές» της Αντιτρομοκρατικής δεν το κατέγραψαν, γιατί οι μη αναγνωρίσεις ήταν υπέρ του Θεοφίλου.
Το περιβόητο καουμπόικο καπέλο
Οπως είδαμε, αρχικά η Ασφάλεια είχε διοχετεύσει την πληροφορία, ότι στον τόπο που θανατώθηκε ο Μίχας είχε βρεθεί ένα καπέλο τζόκεϊ. Στη συνέχεια το καπέλο τζόκεϊ έγινε καουμπόικο. Και οι δύο περιπτώσεις ήταν κατασκευές της Ασφάλειας και της Αντιτρομοκρατικής. Κανένα καπέλο, οποιουδήποτε τύπου, δε βρέθηκε στον τόπο της δολοφονίας. Αυτό δεν είναι δικός μας αυθαίρετος ισχυρισμός. Σύμφωνα με έγγραφο του ΕΚΑΒ, η σορός του Μίχα μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Πάρου στις 9:30 πμ. Το σημείο που βρισκόταν η σορός φωτογραφίστηκε από φωτογράφο που προσέλαβε η αστυνομία της Πάρου. Η αυτοψία στον τόπο της συμπλοκής, σύμφωνα με την έκθεση, ξεκίνησε στις 8:30 πμ και η σύνταξη της έκθεσης ολοκληρώθηκε στις 10:30 πμ. Οι φωτογραφίες απεικονίζουν τα πάντα, το καπάκι του κινητού, που βρέθηκε και παραδόθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα από αυτόπτη μάρτυρα, τις κηλίδες αίματος, όλα τα αντικείμενα, εκτός από το καπέλο.
Η αρχιφύλακας-βιολόγος Λώλη, της ΔΕΕ (Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών), φτάνει στην Πάρο στις 21:15 μμ και με βαμβακοφόρο στυλεό σαρώνει διάφορα πειστήρια παίρνοντας δείγματα για έρευνα βιολογικού υλικού. Ομως, δεν παίρνει δείγμα από το περιβόητο καπέλο, γιατί απλά καπέλο δε βρέθηκε στον τόπο που έγινε η σύγκρουση δράστη-ταξιτζή.
Δύο μάρτυρες τραπεζοϋπάλληλοι, Πέππα και Παντελαίος, ισχυρίστηκαν ότι το περιβόητο αυτό καπέλο-φάντασμα το παρέδωσε η αστυνομία στην τράπεζα. Ομως, και στην τράπεζα πάρθηκαν φωτογραφίες, αλλά σε καμία δεν αποτυπώθηκε το καπέλο αυτό! Και αυτοί οι δύο μάρτυρες και όλοι οι άλλοι μάρτυρες δεν ρωτήθηκαν σχετικά με αυτό το καπέλο (αν το αναγνωρίζουν, ποιος το φορούσε κτλ.), που υποτίθεται ότι το πήγε η αστυνομία στην τράπεζα. Το καπέλο δεν ήταν ούτε ανάμεσα στα πειστήρια που προσκομίστηκαν στο πρωτόδικο δικαστήριο, γιατί προφανώς δε βρέθηκε καπέλο πεσμένο δίπλα στη σορό του άτυχου ταξιτζή.
Παραπέρα, στο πρωτόδικο δικαστήριο αποκαλύφθηκε ότι ο συνήγορος πολιτικής αγωγής της τράπεζας έκανε μαθήματα στους δύο υπάλληλους-μάρτυρες, μια μέρα πριν συνεχιστεί η κατάθεση της Πέππα στο δικαστήριο! Το… φροντιστήριο αποκαλύφθηκε τη μέρα που συνέχισε την κατάθεσή της η Πέππα, αλλά μολονότι η μάρτυρας παραδέχτηκε το γεγονός, που απαγορεύεται αυστηρά από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το δικαστήριο δεν αποφάσισε την εξαίρεση αυτών των δύο μαρτύρων και την αυστηρή επίπληξη του συνηγόρου πολιτικής αγωγής, που συμμετείχε σ’ αυτή την πολύ βρώμικη ενέργεια. Το αναφέρουμε για να δείξουμε ότι αυτοί οι δύο μάρτυρες ήταν αναξιόπιστοι και επιρρεπείς σε κατευθυνόμενες καταθέσεις.
Καπέλο λοιπόν δε βρέθηκε στον τόπο της συμπλοκής που έχασε τη ζωή του ο Μίχας. Ετσι, η Αντιτρομοκρατική, που όπως είπαμε άλλαξε τον προσανατολισμό της έρευνας για να ενοχοποιήσει τον Θεοφίλου, έπρεπε να κατασκευάσει ενοχοποιητικά στοιχεία. Γιατί από τις 19 Αυγούστου, που η Αντιτρομοκρατική διεξήγαγε παράτυπα την ανάκριση, κανένας μάρτυρας δεν είχε αναγνωρίσει τον Θεοφίλου, ενώ αποτυπώματα και βιολογικό υλικό του δεν βρέθηκαν ούτε στην τράπεζα ούτε στον τόπο που θανατώθηκε ο Μίχας. Επρεπε, λοιπόν, να κατασκευαστεί το καπέλο που δήθεν έπεσε από τον Θεοφίλου και στο οποίο δήθεν ανιχνεύτηκε βιολογικό υλικό του.
Ετσι, τη μέρα που συνέλαβαν τον Θεοφίλου, του πήραν με το ζόρι βιολογικό υλικό με βαμβακοφόρο στυλεό. Στη συνέχεια, φαίνεται ότι μετέφεραν στο καπέλο, που αγόρασαν εκ των υστέρων, μέρος του βιολογικού υλικού που είχαν πάρει από τον Θεοφίλου. Πρόκειται για κατασκευή της Αντιτρομοκρατικής που «πόνταρε» ότι θα βρει δικαστές που θα καταδικάσουν μόνο με τη δήθεν ανίχνευση βιολογικού υλικού στο καουμπόικο καπέλο που δήθεν βρέθηκε πεσμένο δίπλα στο σώμα του άτυχου ταξιτζή.
Ο Ε. Χαρδαλιάς, που οργάνωσε και σχεδίασε τις διώξεις σε βάρος της ΣΠΦ, όταν κατέθεσε στο τρομοδικείο που δίκαζε τη ΣΠΦ, με πρόεδρο την Μ. Τζανακάκη, είχε δηλώσει ότι αυτός γνωρίζει τι στοιχεία θέλουν να μάθουν οι δικαστές και κάνει την επιλογή. Φυσικά, ο «ποιητής» αναφερόταν σε στοιχεία που οδηγούν σε καταδίκες, όχι σε αθωώσεις. Βρέθηκαν τελικά οι δικαστές του Γ’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων που καταδίκασαν τον Τάσο Θεοφίλου μόνο με DNA, που βρέθηκε δήθεν σε ένα καπέλο. Καπέλο που δε βρέθηκε στον τόπο που έγινε η θανάτωση του ταξιτζή, αλλά το προμηθεύτηκε εκ των υστέρων η Αντιτρομοκρατική από την αγορά στην Αθήνα.
Γιατί τον Θεοφίλου;
Μετά από όσα εκθέσαμε σχετικά με την ταυτότητα των δραστών και την εκ των υστέρων ανάμιξη της Αντιτρομοκρατικής που άλλαξε σκόπιμα τον προσανατολισμό της ανάκρισης για να χρεώσει τον Τάσο Θεοφίλου, κάποιος καλοπροαίρετος τρίτος μπορεί να ρωτήσει: γιατί αυτόν;
Ο Τάσος Θεοφίλου υπήρξε συμφοιτητής και φίλος του Κώστα Σακκά στη Θεσσαλονίκη. Ο Κ. Σακκάς κατηγορήθηκε -μαζί με τους Γ. Καραγιαννίδη, Αλ. Μητρούσια και Σ. Αντωνίου- ως μέλος της ΣΠΦ. Η Αντιτρομοκρατική και οι διωκτικοί μηχανισμοί ήθελαν να εμφανίσουν τη ΣΠΦ, μια οργάνωση του αναρχικού αντάρτικου πόλης, σαν μια συμμορία αδίστακτων ληστών που δε διστάζει να δολοφονεί αθώους! Είναι η γνωστή τακτική της αποπολιτικοποίησης και εγκληματοποίησης του αντάρτικου πόλης.
Γι’ αυτό η Αντιτρομοκρατική άλλαξε ξαφνικά τον προσανατολισμό της ανάκρισης και την ανέλαβε η ίδια, σε μια χρονική στιγμή που αυτή ακουμπούσε τουλάχιστον έναν δράστη (Αλβανό), του οποίου το κινητό είχε πέσει δίπλα στη σορό του άτυχου ταξιτζή. Ηταν τέτοιο το πάθος της Αντιτρομοκρατικής και ιδιαίτερα του Ε. Χαρδαλιά να φορτώσει στη ΣΠΦ μια δολοφονία αθώου ανθρώπου, που αγνόησε το γεγονός ότι για πέντε ημέρες (10 με 14 Αυγούστου) η ίδια η Ασφάλεια διοχέτευε στα ΜΜΕ πληροφορίες ότι τη ληστεία και την ανθρωποκτονία στην Πάρο διέπραξε ομάδα Αλβανών (με όλες τις λεπτομέρειες, για το OPEL ASTRA που είχε χρησιμοποιηθεί σε δύο ληστείες που είχαν κάνει Αλβανοί τον Νοέμβρη του 2010, για το κινητό ενός από τους δράστες που βρέθηκε δίπλα στη σορό του Μίχα κτλ.).
Η Αντιτρομοκρατική δεν μπορούσε να προβλέψει, ότι λίγες ημέρες πριν το δικαστήριο του δεύτερου βαθμού για τον Θεοφίλου εκδώσει την απόφασή του, ένα ομοιόβαθμο δικαστήριο, που εκδίκασε σε δεύτερο βαθμό τις δύο υποθέσεις του Χαλανδρίου, θα αθώωνε τον Γ. Καραγιαννίδη και τον Αλ. Μητρούσια για ένταξη στη ΣΠΦ και έτσι θα κατέρρεε η σκευωρία της.
Το στήσιμο της σκευωρίας σε βάρος του Τ. Θεοφίλου αποδείχτηκε και από δύο ακόμα περιστατικά που συνέβησαν στην ακροαματική διαδικασία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (Γ’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών).
Πρώτον, ο οργανωτής της σκευωρίας, Ε. Χαρδαλιάς, μετά από μια βασανιστική του εξέταση από τον συνήγορο υπεράσπισης Σπ. Φυτράκη, που κράτησε 35 λεπτά, απάντησε δύο φορές, ότι «μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος» (ο Θεοφίλου).
Δεύτερον, η χημικός Ε.Κ., επιστήμονας με πλούσια πείρα στη μελέτη και την εργαστηριακή ανάλυση DNA στη φαρμακοβιομηχανία, έκανε μια εξαντλητική κατάθεση, η οποία ήταν στην ουσία μια διάλεξη για τα ζητήματα που σχετίζονται με την ανίχνευση DNA, εξαιρετικά χρήσιμη για δικαστές, δικηγόρους, δημοσιογράφους, ανθρώπους που δεν έχουν ειδικές γνώσεις πάνω σ’ αυτό το επιστημονικό πεδίο. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την κατάθεσή της, την οποία είχαμε ηχογραφήσει:
Πρόεδρος: Εσείς καταλήξτε όπου θέλετε, αλλά μη ρωτάτε τη μάρτυρα.
Α. Παπαρρούσου: Καταλήγω στο συμπέρασμα, που το επιβεβαίωσε και η κυρία μάρτυρας, ότι οι εκθέσεις αυτές (σ.σ. οι εκθέσεις του εργαστηρίου της Ασφάλειας) δεν απευθύνονται σε επιστήμονες. Απευθύνονται επομένως στα δικαστήρια και δίνουν συγκεκριμένες οδηγίες. Κατονομάζουν συγκεκριμένους ανθρώπους και δίνουν οδηγίες, χωρίς άλλη επιστημονική βάση.
Πρόεδρος: Δεν κατονομάζουν κανέναν άνθρωπο, κυρία συνήγορε. Λένε ότι ταυτίζεται ένα υλικό με άλλο. Τώρα εάν αυτό το υλικό προήλθε από κάποιο αντικείμενο που φορούσε ή έφερε ο κατηγορούμενος, αυτό είναι θέμα αποδείξεως. Οπως καταλάβαμε από την παρούσα και την προηγούμενη μάρτυρα.
Ε. Κολοβού: Αυτές οι εκθέσεις μπορούν πολύ εύκολα να οδηγήσουν σε στρεβλό συμπέρασμα έναν άνθρωπο που δεν είναι εξοικειωμένος με τη βιολογία. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
Πρόεδρος: Γι’ αυτό είστε εσείς να μας τα εξηγήσετε.
Ε. Κολοβού: Είναι ξεκάθαρο ότι διαβάζοντάς την (σ.σ. την έκθεση πραγματογνωμοσύνης), σου δίνεται η βεβαιότητα, ότι το άτομο που έχει το προφίλ και το αντικείμενο έχουν άμεση σχέση και σύνδεση μεταξύ τους.
Α. Παπαρρούσου: Μάλιστα
Ε. Κολοβού: Σε κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με τη βιολογία, επαναλαμβάνω.
Α. Παπαρρούσου: Μάλιστα
Ε. Κολοβού: Σ’ αυτό το βαθμό…
Πρόεδρος: Γι' αυτό ήρθατε εσείς εδώ και μας φωτίσατε. Οτι είναι ενδεχόμενο να μην το έχει φορέσει. Το καταλάβαμε. Αλλη ερώτηση, κυρία συνήγορε.
Ο ίδιος ο προεδρεύων του τρομοδικείου Μ. Χατζηαθανασίου απάντησε ότι «είναι ενδεχόμενο να μην το έχει φορέσει. Το καταλάβαμε», παραδεχόμενος έτσι -εμμέσως πλην σαφώς- ότι αυτή η υπόθεση είχε στηθεί από την Αντιτρομοκρατική σε βάρος του Τάσου Θεοφίλου.
Επομένως, όταν στις 14 Αυγούστου του 2012 η Αντιτρομοκρατική έστηνε τη σκευωρία σε βάρος του Τάσου Θεοφίλου και της ΣΠΦ, είχε σοβαρούς λόγους να το κάνει. Ηθελε να χρεώσει την οργάνωση και με δολοφονίες αθώων πολιτών. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι από το 2010 ό,τι γινόταν στην Ελλάδα σε επίπεδο εκρηκτικών μηχανισμών και άλλων ενεργειών του αντάρτικου πόλης χρεωνόταν στη ΣΠΦ.
Στήνει υποθέσεις ο αστυνομικός μηχανισμός;
Το ερώτημα του τίτλου είναι, βέβαια, ρητορικό. Βοά η σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου (για να μην αναφερθούμε στην παλαιότερη) από τέτοιες υποθέσεις. Δε θ’ αναφερθούμε σ’ αυτές, αλλά σε μια συζήτηση που έγινε προ εικοσαετίας στη Βουλή, αλλά διατηρεί την επικαιρότητα και τη σημασία της, γιατί αυτοί που συνομιλούν δεν ανήκουν καν στην καθεστωτική Αριστερά, αλλά στα δυο μεγάλα αστικά στρατόπεδα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Η συζήτηση έγινε στη Βουλή τον Μάη του 1996, κατά την επεξεργασία και ψήφιση του νόμου 2408/1996, που εισηγήθηκε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Βενιζέλος. Στις 11 Γενάρη του 2014, σε άρθρο μας με τίτλο «Η αστυνομία στήνει υποθέσεις και κατασκευάζει ενόχους – Ο Τάσος Θεοφίλου δεν είναι η μοναδική περίπτωση» γράφαμε, αναφερόμενοι σ’ αυτή την παλιά κοινοβουλευτική συζήτηση:
Ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Κωνσταντινίδης, καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, επεσήμανε:
«Με την ευκαιρία του άρθρου 105 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, παραπέμπεται στο άρθρο 243 παρ. 2. Κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό. Να το ξεκαθαρίσουμε, κύριε υπουργέ. Ο κανόνας –επαναλαμβάνω– είναι ότι η προανάκριση διατάσσεται μόνο μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα. Κατ’ εξαίρεση, λέει ο νόμος, στα αυτόφωρα και στην περίπτωση που υπάρχει άμεσος κίνδυνος απώλειας αποδεικτικού στοιχείου, μπορεί να γίνει αστυνομική προανάκριση. Δυστυχώς, αυτή η εξαίρεση έχει γίνει στην πράξη ο κανόνας. Η συντριπτική πλειοψηφία των εγκλημάτων ανακρίνονται από αστυνομικούς, χωρίς παραγγελία και χωρίς εγγυήσεις από τον εισαγγελέα. Και δυστυχώς, ό,τι ειπωθεί στην αστυνομική προανάκριση ακολουθεί τον εκάστοτε κατηγορούμενο, όχι μόνο μέχρι το Εφετείο, αλλά και μέχρι τον ίδιο τον Αρειο Πάγο. Δεν μπορεί να αντισταθεί ο κατηγορούμενος, να αντικρούσει την κατηγορία, μετά τα όσα γράφονται στην αστυνομική προανάκριση. Αυτή είναι δυστυχώς η πρακτική και αποτελεί ένα επικίνδυνο δρόμο στην απονομή της Δικαιοσύνης».
«Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, να καταργηθεί η αστυνομική προανάκριση, κύριε υπουργέ, στη δεύτερη περίπτωση και να μείνει μόνο στα αυτόφωρα αδικήματα», κατέληξε ο δεξιός βουλευτής.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Βενιζέλος άκουσε τις επισημάνσεις του Κ. Κωνσταντινίδη για την αστυνομική προανάκριση, αλλά περιορίστηκε στην έκφραση της κατ’ αρχήν συμφωνίας του μ’ αυτές. Πέραν αυτού τίποτα. Παραθέτουμε την τοποθέτησή του:
«Κατ’ αρχήν, ως προς την αστυνομική προανάκριση συμφωνώ επί της αρχής με τις παρατηρήσεις του κ. Κωνσταντινίδη. Θεωρώ τραγικό αυτό το θεσμό και επιτακτική την ανάγκη οριοθέτησής του».
Ο Ε. Βενιζέλος έμεινε μόνο στην παραδοχή και δεν έκανε καμιά «οριοθέτηση» αυτού που ως νομικός χαρακτήρισε «τραγικό θεσμό», γιατί ως υπουργός έπρεπε να λειτουργήσει ως εκπρόσωπος του αστικού συστήματος εξουσίας, που θεωρεί απαραίτητο το αστυνομικό όργιο του στησίματος υποθέσεων και της κατασκευής ενόχων. Θύμα αυτού του οργίου είναι και ο Τάσος Θεοφίλου, όπως περίτρανα αποδείχτηκε από την ακροαματική διαδικασία.
Οπως γράψαμε και στο τελευταίο ρεπορτάζ μας από τη δίκη του Τ. Θεοφίλου, το δικαστήριο έχει δύο επιλογές: ή να τον αθωώσει με το προσχηματικό «λόγω αμφιβολιών» ή να τον αθωώσει με ένα πανηγυρικό «διότι δεν απεδείχθη», που θ’ αποτελέσει κόλαφο για την Αντιτρομοκρατική και τον οργανωτή αυτής της σκευωρίας Ε. Χαρδαλιά.
Αυτά γράφαμε πριν το δικαστήριο του πρώτου βαθμού ανακοινώσει την απόφασή του. Τα ίδια επαναλάβαμε και εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου του δεύτερου βαθμού. Το Α’ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών εξέτασε την υπόθεση, σε μια δίκη που κράτησε πολύ καιρό, και γνωρίζει όλες τις πτυχές της. Περιμέναμε από το δικαστήριο αυτό να αθωώσει τον Τάσο Θεοφίλου με ένα κατηγορηματικό «διότι δεν απεδείχθη».
Εκτός αυτών που αναφέραμε παραπάνω, πρέπει να σημειώσουμε ότι κανένα Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων δεν καταδίκασε μόνο με την ύπαρξη βιολογικού υλικού σε πειστήριο που βρέθηκε στο σημείο της πράξης (στην υπόθεση Θεοφίλου, όπως είδαμε, ακόμα και το πειστήριο αποτελεί κατασκευή). Δεν καταδίκασε με μοναδικό στοιχείο το βιολογικό υλικό ακόμα και στις περιπτώσεις που είχαμε ταυτοποίηση του γενετικού προφίλ του κατηγορούμενου με το βιολογικό υλικό που βρέθηκε σε πειστήριο. Γιατί πέρα από την ταυτοποίηση του γενετικού προφίλ, έπρεπε να υπάρξουν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία. Και στην περίπτωση του Θεοφίλου δεν προέκυψαν.
Στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου δεν προέκυψε, όπως καταδείξαμε, ούτε γενετικό προφίλ, ούτε μείγματα περισσότερων των δύο ατόμων, ούτε ταύτιση μερικών γενετικών τόπων. Γι’ αυτό και ο οργανωτής και σχεδιαστής της σκευωρίας Ε. Χαρδαλιάς είχε αναγκαστεί να δηλώσει στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού ότι «μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος». Γι’ αυτό ο προεδρεύων εκείνου του τρομοδικείου είχε αναγκαστεί να δηλώσει ότι «είναι ενδεχόμενο να μην το έχει φορέσει» (το καπέλο).
Σκευωρίες
Αξίζει ασφαλώς έπαινος στις τρεις δικαστίνες που είπαν «όχι» στη σκευωρία που έστησε η Αντιτρομοκρατική και στερέωσε ο δικαστικός μηχανισμός. Το μείζον ζήτημα, όμως, παραμένει.
Ενας νέος άνθρωπος ταλαιπωρήθηκε όσο δεν παίρνει άλλο, μένοντας πέντε χρόνια στη φυλακή, μόνο και μόνο για την ιδεολογία του. Μαζί του ταλαιπωρήθηκε ο οικογενειακός και φιλικός του περίγυρος. Ο Θεοφίολου δεν είναι ο πρώτος και -δυστυχώς- δε θα είναι ο τελευταίος. Οι διωκτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους ποτέ δεν έπαιξαν «καθαρό παιχνίδι» απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους. Το παιχνίδι τους ήταν, είναι και θα εξακολουθήσει να είναι «βρόμικο». Αγωνιστές, όπως ο Θεοφίλου, θα εξακολουθήσουν να στοχοποιούνται και να υφίστανται απίθανες ταλαιπωρίες, προκειμένου το σύστημα να διεξαγάγει τον πόλεμό του κατά των πολιτικών του αντιπάλων.
Δε θα μιλήσουμε για τη σημασία της αλληλεγγύης, που είναι καθήκον εκ των ων ουκ άνευ. Θα μιλήσουμε για τη σημασία της μη παραίτησης. Τον ταξικό εχθρό πρέπει να τον πολεμάμε και σ' αυτό το επίπεδο και όχι να παραιτούμαστε, επικαλούμενοι το ιδεολόγημα «τι άλλο περιμένατε να κάνουν η Ασφάλεια και ο δικαστικός μηχανισμός;». Η αθώωση του Τάσου Θεοφίλου (όπως και άλλων αγωνιστών στο απώτερο και πρόσφατο παρελθόν) μας δείχνει πως ο αγώνας ενάντια στις σκευωρίες πρέπει να είναι ευρύς και απόλυτος. Δεν πρέπει να τους αφήνουμε ελεύθερο το έδαφος να σκευωρούν και να καταδικάζουν. Από την άποψη αυτή, εμείς αισθανόμαστε ικανοποίηση και δικαίωση για τη συνδρομή μας στην αίσια έκβαση αυτής της υπόθεσης.
