Το απόγευμα της Παρασκευής 14 Γενάρη εκδηλώθηκε φωτιά στο ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) Προσφύγων του Καρά Τεπέ στη Λέσβο. Ακούγοντας μια τέτοια είδηση, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι «πάλι φωτιά σε καμπ προσφύγων;», Ευτυχώς, αυτήν την φορά η κατάσταση αντιμετωπίστηκε σχετικά σύντομα και δεν υπήρξε θύμα.
Η φωτιά ξεκίνησε σε ένα rubhall (μεγάλη σκηνή), στο οποίο διέμεναν περίπου 50 άτομα, τα οποία μεταφέρθηκαν σε άλλες σκηνές. Φαίνεται ότι αιτία ήταν η βλάβη σε θερμαντικό σώμα που είχε τοποθετηθεί στο χώρο. Δε χρειάζεται να σχολιάσουμε ξανά τις τρισάθλιες συνθήκες διαμονής που επεφύλαξε η πολιτισμένη Δύση στους ανθρώπους που πέρασαν διά πυρός και σιδήρου προκειμένου να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους. Φτάνοντας εδώ, η ασφάλεια εξακολουθεί να είναι ζητούμενο και όχι δεδομένο. Σκηνές που στοιβάζονται οι άνθρωποι, μηχανήματα που έχουν βλάβες και πιάνουν φωτιά και ένα υπουργείο που επίσημα δεν έκανε καμία αναφορά στο γεγονός (ούτε δηλώσεις περί αναζήτησης των υπευθύνων, ούτε περί εξασφάλισης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, ούτε κάτι αντίστοιχο που θα περίμενε κανείς να ακούσει όταν τόσοι άνθρωποι τίθενται σε κίνδυνο θανάτου – τις προηγούμενες φορές, φυσικά, που υπήρχε υποψία εμπρησμού, η στάση του υπουργείου ήταν άλλη…).
Το συγκεκριμένο ΚΥΤ ξεκίνησε να λειτουργεί τον Σεπτέμβρη του 2020 και το αρμόδιο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου επαιρόταν για την αποτελεσματικότητά του, μιας και η κατασκευή του επετεύχθη σε διάστημα δέκα ημερών! Η «αδήριτη» ανάγκη για τη νέα δομή «φιλοξενίας» προέκυψε -για να μην ξεχνιόμαστε- μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που είχε καταστρέψει την τότε δομή της Μόριας. Και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα μάτσο σκηνές στην ύπαιθρο. Μια ανοιχτή φυλακή, σε άλλο μέρος, με άλλο όνομα. Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που γίνεται ολοφάνερο ότι ούτε ζώα δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς σε τέτοιες συνθήκες. Θυμόμαστε όλοι τις φωτογραφίες που έκαναν το γύρο του Διαδικτύου στις πρώτες βροχές, με τη λάσπη να καταπνίγει τα πάντα…
Αξίζει, κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι και φέτος το χειμώνα το ζήτημα της θέρμανσης, βασικού αγαθού για την καθημερινότητά μας, αποδεικνύεται κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου, μιας και μετράμε ήδη αρκετά θύματα που πέθαναν στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν αποφεύγοντας το ρεύμα, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ευτυχώς, αυτήν την φορά δε θρηνήσαμε νέα θύματα. Από τύχη… Την επόμενη φορά όμως;
