Δεν είναι καθόλου δύσκολο να φορέσεις το πιο περίλυπο ύφος σου και να κάνεις μια περατζάδα από τον τόπο του εγκλήματος, για το οποίο είσαι συνυπεύθυνος, προσπαθώντας να αποσείσεις από πάνω σου τις ευθύνες. Να μην πας δεν υπήρχε περίπτωση. Εδώ η πρόσφατα θανούσα Ελισάβετ στιγματίστηκε εφ’ όρου ζωής, επειδή δεν πήγε στον τόπο μιας κατολίσθησης από την οποία σκοτώθηκαν παιδιά. Εκτοτε, αυτό αναφέρεται σε όλα τα εγχειρίδια πολιτικού μάρκετινγκ (ο Μακιαβέλι μάλλον δεν είχε παραστάσεις για να γράψει κάτι σχετικό). Ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ κέρδισε εκλογές (ενώ τον είχαν οι πάντες για χαμένο), επειδή φόρεσε γαλότσες και πήγε «να βοηθήσει» σε μια πλημμύρα. Και πρόσφατα, ο χριστιανοδημοκράτης Αρμιν Λάσετ συνετρίβη στις εκλογές,, όταν ο φωτογραφικός φακός τον έπιασε να χασκογελάει σε μια πλημμύρα.
Περίλυπο ύφος, λοιπόν, και χαμηλοί (αλλά πάντα αποφασιστικοί, αλλιώς τι ηγέτης είσαι) τόνοι μπροστά στις κάμερες. Είναι στα καθήκοντα του επαγγέλματος. Υπερβάλλουμε; Καθόλου. Αυτά τα παχύδερμα δεν έχουν ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας, ίχνος ενσυναίσθησης. Το μόνο που τα στενοχωρεί είναι που «έκατσε η στραβή στη βάρδια τους», όπως είχε πει το απύλωτο στόμα της (γαϊ)Δούρου. Ναι, ο Καραμανλής δάκρυσε. Αν τα δάκρυα ήταν αληθινά (γιατί κι αυτό παίζει), είχε πολύ πιο σοβαρό λόγο από τα δεκάδες νέα παιδιά που άφησαν την τελευταία τους πνοή μέσα σε μια μάζα από φλεγόμενα μέταλλα: έβλεπε την υπουργική του καριέρα να τελειώνει άδοξα και να πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή.
Το ΕΣΡ μάς λέει να σκάσουμε
Ο πρόεδρος του ΕΣΡ, Αθανάσιος Κουτρομάνος, εξέδωσε νωρίτερα σήμερα την εξής ανακοίνωση: «Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, και ιδίως τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 2 του Συντάγματος, του άρθρου 4 παρ. 2 του Ν. 2863/2000 και των άρθρων 5 παρ. 1 εδ. β και 7 παρ. 1 και παρ. 2 του Π.Δ./τος 77/2003, σας παρακαλώ να ασκήσετε την δέουσα εποπτεία κατά την παρουσίαση της τρέχουσας τραγικής συγκυρίας, ώστε να αποφευχθεί η συμβολή των ΜΜΕ στην πρόκληση περαιτέρω πανικού στο κοινό (και ιδίως στους ανηλίκους) και περαιτέρω οδύνης στους παθόντες και στους πενθούντες».
Τι εννοεί ο… ποιητής; Τι είδους πανικός μπορεί να προκληθεί, ιδίως στους ανήλικους; Ν’ αρχίσουν να φοβούνται τα τρένα-καρμανιόλες; Τι περαιτέρω οδύνη μπορεί να προκληθεί στους παθόντες και τους πενθούντες; Ακόμη και τα πιο χυδαία αστικά Μέσα έδειξαν αυτοσυγκράτηση στις εικόνες που έδειξαν. Και είναι εξηγήσιμη αυτή η αυτοσυγκράτηση: να μην προκληθεί μεγαλύτερη ζημιά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αλλο έχει στο μυαλό του ο Κουτρομάνος. Οταν αναφέρεται στους ανήλικους, εννοεί να μην εξάρουμε τις μαθητικές καταλήψεις (αυτός είναι ο «πανικός»). Κι όταν αναφέρεται σε παθόντες και πενθούντες, εννοεί να πέσει σκοτάδι και να μην φιλοξενούνται οι οργισμένες δηλώσεις τους. Συνταξιούχος δικαστής (διορίστηκε πρόεδρος του Αρείου Πάγου από τους Σαμαροβενιζέλους και πρόεδρος του ΕΣΡ με συναίνεση της ΝΔ το 2016, μετά την ανατροπή του νόμου Παππά από το ΣτΕ) ο Κουτρομάνος έχει μια… ιδιαίτερη αντίληψη για την ενημέρωση. Σε ό,τι μας αφορά… δεν θα πάρουμε.
Ολα τα σφυριά στο ίδιο αμώνι
Εγραψε χθες η εφημερίδα μας για τους γκεμπελίσκους των αστικών ΜΜΕ που προσπαθούν να στηρίξουν τον Μητσοτάκη. Στα χνάρια του Γ. Παπαχρήστου των «Νέων», που διέχυσε τις εγκληματικές ευθύνες και στους συνδικαλιστές, κι ας είχαν καταγγείλει ότι τα χειρότερα έρχονται, βαδίζει και ο Alexis Παπαχελάς. Αυτός το έπιασε… αντικειμενικά: «Το ζήτημα είναι ότι οι «στραβές» θα γίνουν. Νομοτελειακά. Για να τις αντιμετωπίσεις χρειάζονται επαγγελματισμός, εκπαίδευση, συνεχείς ασκήσεις, αξιολόγηση στελεχών, απόλυτη πειθαρχία και προσήλωση στα πρωτόκολλα και στις αναγκαίες διαδικασίες. Ειδικά όταν δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα και αυτοματισμοί που να εγγυώνται ότι το ατύχημα είτε θα αποτραπεί είτε τουλάχιστον θα υπάρξει μια έγκαιρη προειδοποίηση, όλη η ευθύνη πέφτει σε έναν ή δύο ανθρώπους. Οι οποίοι έχουν μπολιαστεί από το φαινόμενο της ΔΕΚΟποίησης που έχει καταφέρει να επηρεάσει και τη λειτουργία ζωτικών υπηρεσιών του κράτους. Την κρίσιμη ώρα φαίνονται η γύμνια και η εγκληματική ανεπάρκειά τους».
Συμπέρασμα: τι να περιμένεις από «τεμπελχανάδες» εργαζόμενους; Η τεμπελιά τους οδηγεί στο έγκλημα.
Και οι κυβερνήσεις τι κάνουν; Εχει απάντηση και σ’ αυτό το -λογικά αναμενόμενο- ερώτημα ο Alexis: «Οι πολιτικοί μας αντιλαμβάνονται πολύ γρήγορα τη σαπίλα και το μπάχαλο. Το ένστικτό τους είναι να τα κρύψουν όλα κάτω από το χαλί. Κανείς τους δεν θέλει να πάρει δραστικές αποφάσεις. Ξέρουν ότι ο ΟΣΕ και πολλές ακόμη υπηρεσίες θέλουν ουσιαστικά ξήλωμα και ξαναχτίσιμο. Προτιμούν την αδράνεια για να μην μπλέξουν με συνδικαλιστές και κομματικούς παράγοντες. Αποφεύγουν στιγμιαία το πολιτικό κόστος, αλλά στο τέλος το πληρώνουν πολλαπλάσια».
Συμπέρασμα: οι κυβερνήσεις ευθύνονται μόνο επειδή δεν τα βάζουν με τους συνδικαλιστές, επιδεικνύοντας πολιτική δειλία! Μα εν προκειμένω οι συνδικαλιστές μέχρι και εξώδικο έστειλαν, προειδοποιώντας γι’ αυτό που έρχεται. Και η κυβέρνηση πέταξε στα σκουπίδια και το εξώδικο και τις ανακοινώσεις καταγγελίας. Αυτά είναι πραγματικότητα, όχι εικασίες ή εκτιμήσεις. Αμα η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τη γραμμή Κούλη, έτσι όπως την «εκλαϊκεύει» ο Alexis, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα! Για τους νεκρούς των Τεμπών φταίνε οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές τους, τελεία και παύλα!
Τόσος σεχταρισμός πια
Χθες λάβαμε από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ (συνδικαλιστικού βραχίονα της ΚΝΕ στα ΑΕΙ) ανακοίνωση για συγκεντρώσεις καταγγελίας του εγκλήματος στα Τέμπη, που οργανώνει σήμερα το μεσημέρι στα Προπύλαια στην Αθήνα και το απόγευμα στην Καμάρα στη Θεσσαλονίκη. Χθες, όμως, είχε ανακοινωθεί η αλλαγή του περιεχόμενου των προγραμματισμένων από μέρες συγκεντρώσεων του καλλιτεχνικού κόσμου, ώστε να μετατραπούν σε συγκεντρώσεις καταγγελίας του εγκλήματος στα Τέμπη. Το ΜΑΣ δεν καλούσε σε συμμετοχή σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις! Γιατί; Διαφωνεί με τις καταλήψεις των σπουδαστών των καλλιτεχνικών σχολών; Αν ναι, να βγει να το πει. Αλλιώς, η άρνησή του να στηρίξει τις συγκεντρώσεις τους, εκτός από σεχταριστική, είναι και υπονομευτική του αγώνα.
Αρχοντας
Ο Ερντογάν μοίραζε λεφτά σε πιτσιρικάδες στις σεισμόπληκτες εποχές. Οχι pass και άλλες τέτοιες μοντερνιές, λεφτά ζωντανά, σπαρταριστά. Εβγαζε το πάκο από την τσέπη και… πάρε και συ μπρε! Εμάς μας φαίνεται παράξενη η εικόνα, αλλά για να το κάνει ο Ταγίπ εφέντης φαίνεται πως αυτού του τύπου η «αρχοντιά» έχει πέραση στο φτωχόκοσμο στα χωριά της Ανατολίας. Εχει κι αυτός συμβούλους επικοινωνίας και image maker και μαζί το σχεδίασαν. Γι’ αυτό και είχε το πάκο με τα ψιλά (πεντόλιρα πρέπει να ήταν) στην τσέπη. Αλλιώς γιατί να τα κουβαλάει, για ν’ αγοράσει ψωμί από το φούρνο ή για να πάρει σιμίτ από τον κουλουρά της γωνίας;
Απορία
Τώρα που ο Χατζηγιάννης διορίστηκε από τον Χριστοδουλίδη υπουργός Πολιτισμού της Κύπρου, την Μακρυπούλια πώς πρέπει να την προσφωνούμε; Κυρία Ρουκ-Ζουκ ή κυρία υπουργού; Κατάντια κι αυτή…
Τς, τς, τς, τι πάνε και γράφουν τα παλιόπαιδα. Κι έχουν και καλλιτεχνικό ταλέντο τα άτιμα. Και δεν τους φτάνει που μουντζουρώνουν τους τοίχους, τα δημοσιεύουν μετά και στο facebook! Πάει, χάλασε η νεολαία, κύριε Παύλε μας, δε σέβεται…
