Και οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν λάθη, βλακείες, ολισθήματα και αστοχίες της κυβέρνησης αλλά καταλήγουν στο συμπέρασμα της κοινωνίας «κακώς συμβαίνουν αυτά αλλά προσοχή μη γίνει καμία στραβή και έλθουν οι άλλοι». Δεν ξέρω αν οι «άλλοι» προκαλούν τέτοια απώθηση δικαίως ή αδίκως. Αλλά εκεί βρίσκεται το μυστικό της κυριαρχίας της κυβέρνησης. Κι όσο ισχύουν οι «άλλοι» όπως ισχύουν σήμερα, δύσκολα θα κλονιστεί η κυριαρχία μιας ευρύτερης παράταξης που εκτείνεται από την αριστερά του Κέντρου έως την δεξιά της Δεξιάς και δεν θέλει ούτε να τους ακούει.
Ι.Κ. Πρετεντέρης
(Αφού τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο Πρετεντεράκος, γιατί ο Κούλης δεν πάει σε εκλογές, να σαρώσει και να το βουλώσουν όλοι; Επειδή δεν θέλει να βάλει τη χώρα σε πολιτική αστάθεια, ρε κουτά! Και καλά, στο τέλος της άνοιξης που θα γίνουν έτσι κι αλλιώς εκλογές, δε θα υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος; ‘Η μέχρι τότε θα έχει αποκατασταθεί παγκοσμίως μια σταθερότητα να την πιεις στο ποτήρι; Κι αυτή την ευρύτερη παράταξη, που ξεκινά από τα αριστερά του Κέντρου –από το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ δηλαδή- μέχρι τη δεξιά της Δεξιάς –μέσα και η ΧΑ, και ο Κασιδιάρης, και ο Μπογδάνος, και ο Βελόπουλος, για να συνεννοούμαστε- πού ακριβώς την είδε ο Πρετεντεράκος; Προφανώς, τρώει ελαφριά και βλέπει… ροζ όνειρα. Γιατί εμείς στην αριστερά του Κέντρου βλέπουμε ακόμη και τον Βενιζέλο να μπινελικώνει τον Κούλη. Βλέπουμε τον εκπεπτωκότα Σταύρο Θεοδωράκη να πνέει μένεα κατά του Κούλη; Τι μένει; Η δεξιά της Δεξιάς. Δηλαδή, ο Βελόπουλος, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να ξαναμπεί στη Βουλή. Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη εκδοχή. Να μπουν και άλλοι στη Βουλή, λόγω απλής αναλογικής και να δοκιμάσει να τους μαζέψει ο Κούλης. Ποιος όμως, εκτός του Πρετεντεράκου, μετατρέπει το ζητούμενο σε δεδομένο, προεξοφλώντας ότι ο Κούλης θα είναι νικητής των επόμενων εκλογών;)
