Υπάρχει κόσμος που μας λέει σε πιστεύουμε αλλά πρέπει κι εσύ να φτιάξεις μια ομάδα και να δείξεις στιβαρότητα και ξεκάθαρες προτάσεις. Το έλαβα αυτό το μήνυμα πολύ ξεκάθαρα και αναφέρεται ίσως και σε δικαιώματα που έδωσα εγώ παρουσιάζοντας το σπίτι μου. Mea culpa. θα χτίσουμε μια νέα ομάδα προοδευτικής αριστείας με ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν, με ένσημα από την επιστήμη, την κοινωνία, την πολιτική και την οικονομία.
Στέφανος Κασσελάκης
(Ξεκινάμε με πληθυντικό μεγαλοπρέπειας: κόσμος «μας λέει». Αμέσως περνάμε στον ενικό, για να τονιστεί ο πληθυντικός μεγαλοπρέπειας: «σε πιστεύουμε». Τον ένα, τον μοναδικό, τον αυτοκράτορα πιστεύουν, όχι το κόμμα. Εχουν κι ένα αίτημα προς αυτόν: «να φτιάξεις μια ομάδα και να δείξεις στιβαρότητα και ξεκάθαρες προτάσεις». Ποιος ΣΥΡΙΖΑ, ποια όργανα, ποια στελέχη που έχουν λιώσει παπούτσια στο κόμμα; Ο ένας, ο μοναδικός, ο αυτοκράτορας πρέπει να φτιάξει την αυλή του και με το στιβαρό του χέρι να πετάξει εκτός κόμματος όποιους δεν υποκλίνονται μπροστά του και δεν λένε το γνωστό από παλιά «ό,τι πεις εσύ πρόεδρε». Η αυλή θα αποτελείται από ανθρώπους «με ένσημα στην επιστήμη, στην οικονομία». Δηλαδή, από τεχνοκράτες και μανατζαραίους καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Οχι πολιτικούς! Ολο αυτό το αυτοκρατορικό πακέτο έπρεπε να το τυλίξει και με λίγη «αυτοκριτική». Οι σύμβουλοι τού έμαθαν το mea culpa για να θυμίζει Ανδρέα Παπανδρέου. Η σύγκριση, όμως, είναι και σ’ αυτό το επίπεδο καταλυτική. Ο Παπανδρέου είχε πει mea culpa για ένα σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, τη συμφωνία για «μη πόλεμο» με τον Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός. Ετούτος εδώ λέει mea culpa επειδή παρουσίασε «το σπίτι του». Τρία σπίτια παρουσίασε, αλλά να ήταν μόνον αυτά… Εκανε προεκλογική εκστρατεία σαν σταρλετίτσα που προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας. Ε, αυτό δεν πέρασε στην κάλπη. Ο ΣτέΚας, όμως, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν αυτοκρατορίσκος. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, είναι στη φύση του)