Ο Μικροπολιτικός των «Νέων» με μια ατάκα-δηλητήριο στο σημερινό φύλλο της ναυαρχίδας του Συγκροτήματος Μαρινάκη, έστριψε το μαχαίρι στην πληγή των «αλβανοφάγων» και κατ’ επάγγελμα «βορειοηπειρωτών»:
Οταν έχεις χάσει με 17,5 μονάδες διαφορά, ποιος θα πιστέψει τις κατόπιν εορτής καταγγελίες για νοθεία; Ετσι που γίνονται, είναι σαν να παραδέχονται ότι οι άνθρωποι του αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα τους έπιασαν στον ύπνο. Επομένως, είναι -λίαν επιεικώς- ανίκανοι.
Ο Πέτρο Γκικουρία, πάντως, διάδοχος του Φρέντι Μπελέρι, υπήρξε προσεκτικός στις δηλώσεις του. Μίλησε για «μια μάχη που ήταν συνέχεια πολλών μεγάλων μαχών που έδωσαν οι Χιμάριοι, ειδικά τα τελευταία χρόνια με επικεφαλής τον Φρέντη Μπελέρη». Και περιορίστηκε να τονίσει ότι «σε αυτές τις εκλογές είδαμε αντιδημοκρατικές μεθόδους σε όλα τους τα στάδια (…) Στόχος ήταν να υπάρξει ένας ακόμη αδύναμος δήμαρχος, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Εντι Ράμα και του κόμματός του». Η λέξη νοθεία δεν ακούστηκε από τα χείλη του Γκικουρία.
Η εξέλιξη ήταν απολύτως προβλέψιμη, για όποιον έχει στοιχειώδη πολιτική ευθυκρισία. Ο Ράμα είχε ήδη βάλει φυλακή για διαφθορά τον πρώην δήμαρχο Χιμάρας Γιόργκο Γκόρο (ελληνόφωνο), που ανήκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επομένως, «τσιμέντωσε» την κατηγορία περί εκδικητικής συμπεριφοράς έναντι ειδικά του Μπελέρι. «Βάλαμε φυλακή και τον δικό μας» ήταν το επιχείρημά του. Τοποθέτησε νομάρχη στην Αυλώνα (επαρχία στην οποία ανήκει και η Χιμάρα) τον Βαγγέλη Τάβο, έναν μειονοτικό από τη Δρόπολη, που ως πολιτικό στέλεχος έχει «γαλόνια» (υπήρξε βουλευτής της επαρχίας Αργυροκάστρου και χρημάτισε και υπουργός Υγείας), ενώ χαίρει ευρύτερης εκτίμησης στον αλβανικό λαό.
Ο Τάβος έκανε «κάθαρση» στην περιοχή, προετοιμάζοντας το έδαφος, ενώ ο Ράμα κατέβαινε στη Χιμάρα και μοίραζε πιστοποιητικά ιδιοκτησιών σε Αλβανούς και ελληνόφωνους. Γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας:
Οπως είναι γνωστό, ο παμπόνηρος Ράμα πήγε πρόσφατα στη Χιμάρα και οργάνωσε φιέστα μοιράσματος πιστοποιητικών ιδιοκτησίας. Τώρα, ο άνθρωπός του, ο μειονοτικός Τάβος, που ξέρει καλά τα πράγματα αφού είναι νομάρχης Αυλώνας, υπόσχεται ότι πρώτο του μέλημα (όπως και του Ράμα!) είναι να πάρουν όλοι πιστοποιητικά ιδιοκτησίας. Ποιος μπορεί να το «πουλήσει» καλύτερα αυτό, ένας άνθρωπος του Ράμα και της κυβέρνησης ή ο συνεχιστής του Μπελέρι (όσο κι αν ο Γκικουρία προσπαθεί να πετάξει από πάνω του αυτή την κληρονομιά, βάζοντάς την σε τρίτη και τέταρτη μοίρα);
Ο έμπειρος Τάβος δηλώνει πως δεν «βλέπει» τον Γκικουρία και όποιον άλλο κατέβει. «Οποιος υποψήφιος βρεθεί απέναντί μου είναι ευπρόσδεκτος. Δεν θα ασχοληθώ όμως με κανέναν από αυτούς. Με προβληματίζουν τα προβλήματα που έχουν οι πολίτες. Δεν θα ασχοληθώ με άλλους υποψήφιους. Το σύνθημά μου είναι “λύση, όχι κρίση”. Δεν υπάρχει κρίση, αλλά λύσεις στα προβλήματα στη Χιμάρα».
Ο Γκικουρία είναι μειονοτικός κατ’ αυτοπροσδιορισμό. Ο Τάβος είναι μειονοτικός «με τη βούλα» όπως λέμε. Και ο ένας και ο άλλος κατεβαίνουν με τη στήριξη των αλβανικών αστικών κομμάτων, της συμμαχίας της αντιπολίτευσης ο Γκικουρία, του κυβερνώντος κόμματος ο Τάβος. Η μαύρη προπαγάνδα, ότι τάχα ο Μπελέρι ήταν ο «υπερασπιστής της ελληνικής μειονότητας» και των «εθνικών δικαίων» διαψεύδεται για μια ακόμα φορά. Δεν είναι όλοι οι μειονοτικοί φερέφωνα της ΚΥΠ και φορείς του «βορειοηπειρώτικου» αλυτρωτισμού.
Ράμα και Τάβος το γύρισαν πανεύκολα το ματσάκι. Αυτό δείχνει η τόσο μεγάλη διαφορά με την οποία ο Τάβος νίκησε τον Γκικουρία. Ανθρωποι που είχαν ψηφίσει τον Μπελέρι τώρα ψήφισαν τον Τάβο. Πάμε και στοίχημα ότι αυτοί ήταν στην πλειοψηφία τους ελληνόφωνοι. Οι αλβανόφωνοι δεν είχαν λόγο ν’ αλλάξουν κόμμα. Οι ελληνόφωνοι «γύρισαν», με τη «δουλίτσα» που έκανε τόσο καιρό ο Τάβος στην Αυλώνα.
Σε μια πονηρή κίνηση, αμέσως μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, ο Τάβος πρότεινε στον Γκικουρία να γίνει αντιδήμαρχός του! Ο Γκικουρία, όμως, μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ, όπου διατηρεί εστιατόριο και ξενοδοχείο, είναι εγκλωβισμένος στην πολιτική που χαράζουν οι κατ’ επάγγελμα «βορειοηπειρώτες». Πολλοί από τους δικούς του θέλουν να γίνει αντιδήμαρχος του Τάβου, για να είναι μέσα στα πράγματα. Οι «Μπελέρηδες» μάλλον δε θα τον αφήσουν.
Ο Τάβος, πάντως, φρόντισε να ευχαριστήσει τον Ράμα που τον πρότεινε για υποψήφιο δήμαρχο: «Πίστεψε σε εμένα, με την πλήρη θέληση και την καλοσύνη του, να δώσω στη Χιμάρα κανονικότητα και ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη για να προχωρήσει και να αναπτυχθεί όπως της αξίζει».
Ποιος είναι ο μεγάλος χαμένος από όλη αυτή την ιστορία; Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πόνταρε «όλα τα λεφτά» και έμεινε «ταπί». Επαναλαμβάνουμε πως η διαφορά είναι πολύ μεγάλη για να υποστηρίξει ευπροσώπως ενώπιον ευρωενωσίτικων οργάνων ότι έγινε νοθεία. Ο,τι λέγεται αυτές τις μέρες, όχι επισήμως αλλά από «κύκλους» του ελληνικού ΥΠΕΞ (τυχαίο;), δεν είναι για διεθνή χρήση αλλά για εσωτερική εθνικιστική κατανάλωση. Είναι αναγκασμένοι σύντομα να τα ξεχάσουν όλα.
Και ο μεγάλος κερδισμένος; Ο Φρέντι Μπελέρι, φυσικά. Για βλαχοδήμαρχος πήγαινε και βγήκε ευρωβουλευτής. Λίγο το ‘χετε; Εχει, βέβαια, μια ποινή δύο ετών φυλάκισης, που εκτιτέα θα είναι μικρότερη. Αν τη συγκρίνει με την ποινή που θα έπρεπε να «φάει» από στοιχειωδώς αμερόληπτο ελληνικό δικαστήριο για την εμπλοκή του με την εγκληματική ΜΑΒΗ, είναι πταίσμα. Ενάμισης χρόνος φυλακή αξίζει τον κόπο για μια τετραετή θητεία στην Ευρωβουλή. Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη, όπως έλεγε ο Καλογήρου στον Κούρκουλο…
