Ο ταξιδιώτης στο διεθνές αεροδρόμιο Στάνστεντ του Λονδίνου φοράει μπλουζάκι που γράφει «Free Palestine». Με τεράστια γράμματα, μάλιστα, και με μια μεγάλη παλαιστινιακή σημαία που απλώνεται σε όλο το στήθος του.
Ο πανηλίθιος σεκιουριτάς τού λέει ότι δεν μπορεί να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο μ’ αυτό το μπλουζάκι!
Τέρας ψυχραιμίας ο ταξιδιώτης, τού ζητάει το λόγο και ταυτόχρονα τον βιντεοσκοπεί. Με δυσκολία βγαίνουν από το στόμα του πανηλίθιου οι λέξεις. Δεν μπορεί να αρθρώσει καμιά δικαιολογία.
– Γιατί να βγάλω το μπλουζάκι;
– Επειδή σου το ζήτησα. Ευγενικά σου το είπα.
– Τι κακό έχει το μπλουζάκι;
– Σου ζήτησα να το βγάλεις.
– Μα γιατί; Γράφει Free Palestine.
– Δεν κάνω πολιτική.
– Πού το γράφει ότι δεν μπορώ να φοράω αυτό το μπλουζάκι;
– Κύριε, δεν καυγαδίζω μαζί σας.
– Ευχαριστώ για το χρόνο σου, αλλά με εντυπωσίασες.
– Λοιπόν… όχι… πρέπει… πρέπει…
– Δείξε μου πού λέει ότι δεν μπορώ να το φοράω αυτό.
– Κύριε, δεν… είμαι ευγενικός… πραγματικά θέλω να πάρεις την πτήση σου, δε θέλω να σε θέσω υπό κράτηση εδώ…
– Να με θέσεις υπό κράτηση;
– Ναι, σταμάτα…
– Αν πρόκειται να το πεις, δεν μπορώ να περιμένω…
Ο πανηλίθιος βγάζει τον ασύρματο και επικοινωνί με το αφεντικό του και της λέει ότι ο ταξιδιώτης αρνείται να βγάλει το μπλουζάκι. Ο ταξιδιώτης τον «καρφώνει»:
– Αν φορούσα μια ισραηλινή σημαία, θα μου ζητούσες να τη βγάλω;
Ο πανηλίθιος παίρνει το πιο ηλίθιο ύφος που διαθέτει και ράβει το στόμα του. Απτόητος ο δικός μας:
– Δε θ’ απαντήσεις τώρα, έτσι δεν είναι;
Ακούγεται η μπόσαινα: Είναι εντάξει, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Εμείς απλά κάναμε μια παρατήρηση και μπορεί να συνεχίσει το δρόμο του.
Ο πανηλίθιος φεύγει, ξεφτιλισμένος, και ο… Free Palestine του λέει:
– Μην το ξανακάνεις αυτό, εντάξει; Βλάκα.
