Η Κεραμέως, διατυμπανίζει, με στόχο κυρίως την παραπλάνηση της «κοινής γνώμης», ότι εισάγοντας τις «καινοτομίες» των ενδοσχολικών συντονιστών, των μεντόρων και των εκπαιδευτικών ομίλων στο δημόσιο σχολείο, θα «ενδυναμώσει» τους εκπαιδευτικούς και θα δημιουργήσει ένα σχολείο «σύγχρονο και ποιοτικό».
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι όλα αυτά αποτελούν το προκεχωρημένο φυλάκιο επιβολής της ατομικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού, που έχει στόχο την καλλιέργεια του πειθαναγκασμού και της υποταγής του στην αντιδραστική αντιεκπαιδευτική πολιτική, γι’ αυτό και συναντούν την αντίστασή του, δεδομένου και του γεγονότος ότι το σκληρό στίγμα του επιθεωρητισμού δεν έχει σβήσει από τη συλλογική μνήμη και συνείδηση του εκπαιδευτικού κινήματος.
Χωρίς να μπορεί να πάει πίσω από αυτήν την πλειοψηφική στάση της βάσης, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΔΟΕ αποφάσισε την κήρυξη απεργίας-αποχής από όλες αυτές τις διαδικασίες και κάλεσε τα σωματεία να πάρουν όλα τα μέτρα για την υλοποίηση της απόφασης.
Ανεξάρτητα από τα πραγματικά κίνητρα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (σ.σ. είναι γνωστό ότι οι αστογραφειοκράτες αποδέχονται γενικά την αξιολόγηση στον καπιταλισμό -που είναι ντε φάκτο συνυφασμένη με το ρόλο του αστικού σχολείου- και περιορίζουν την αντίθεσή τους στη χειραγώγηση), η απόφαση για απεργία-αποχή θα διευκολύνει σημαντικά τους εκπαιδευτικούς στην αντίστασή τους και στην ακύρωση των σχεδιασμών του υπουργείου Παιδείας.
Σε αντίθεση με την ΔΟΕ (στους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας -και ειδικά στα πόστα του ΔΣ της Ομοσπονδίας- υπάρχει ισχυρή ΠΑΣΟΚική παράδοση που μπορεί να μειώθηκε, όμως δεν εξαφανίστηκε), οι αστογραφειοκράτες της ΟΛΜΕ, που επίσης έχουν πρόεδρο δεξιό, με απόφασή τους καλούν τους εκπαιδευτικούς να μην διεκδικήσουν αυτές τις θέσεις εθελοντικά, χωρίς να προχωρούν σε άμεσα δραστικά συνδικαλιστικά μέσα, που θα μπορούσαν να οργανώσουν σε καλύτερη βάση και αποτελεσματικότητα τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Στην ήπια ανακοίνωσή τους επικεντρώνουν κυρίως στην αύξηση του γραφειοκρατικού φόρτου των εκπαιδευτικών και στην απουσία επιμόρφωσης για την ανάληψη αυτών των ρόλων, ενώ ψελλίζουν και κάποια λόγια για τη διάσπαση του παιδαγωγικού κλίματος και της συλλογικότητας στο Σύλλογο Διδασκόντων.
Παραθέτουμε τις δύο αποφάσεις των ΔΟΕ και ΟΛΜΕ
ΔΟΕ
Θέμα: Υπουργικές Αποφάσεις για ενδοσχολικούς συντονιστές και μέντορες. Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. σε πλήρη διάσταση με τις ανάγκες της εκπαίδευσης επιλέγει να μετακυλήσει όλες τις ευθύνες της στους εκπαιδευτικούς.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ
Εδώ και 2 συνεχόμενα χρόνια, η κυβέρνηση της Ν.Δ. και το Υ.ΠΑΙ.Θ., παρά το κλίμα τρομοκρατίας και φόβου, που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να επιβάλλουν, βρήκαν απέναντί τους τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, ενάντια στα σχέδια για την κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της εφαρμογής των διατάξεων των Ν.4692/2020 και Ν.4823/2021 που αφορούν την επιχειρούμενη αξιολόγηση.
Παρ’ όλες τις δυναμικές αντιδράσεις, των εκπαιδευτικών και των γονιών, η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. και η κυβέρνηση συνεχίζουν την προσπάθεια να εφαρμοστούν οι αντιεκπαιδευτικοί αυτοί νόμοι και προχωρούν στην υλοποίηση πτυχών της ατομικής αξιολόγησης με την έκδοση των Υπουργικών Αποφάσεων για τους μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές. Η πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. και συνολικά της Κυβέρνησης δεν είναι η ποιοτική αναβάθμιση των σχολείων, που έχει ως αφήγημα προς την κοινωνία, αλλά η διαμόρφωση ενός ενδοσχολικού δικτύου καθοδήγησης, ελέγχου και εποπτείας, ενός ιεραρχικού θεσμικού πλαισίου ατομικής αξιολόγησης, η υποβάθμιση του συλλόγου διδασκόντων και η ενίσχυση των μονοπρόσωπων οργάνων, η εντατικοποίηση της γραφειοκρατίας, η εμπέδωση κλίματος φόβου, η διαμόρφωση ενός μοντέλου διοικητικής ιεραρχίας πρόθυμων να υλοποιήσουν άκριτα εκπαιδευτικές πολιτικές που βρίσκονται έξω και μακριά από την υπηρέτηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου και την διασφάλιση των εργασιακών κεκτημένων των εκπαιδευτικών, η μετακύληση της ευθύνης διαμόρφωσης και λειτουργίας του σχολείου από το κράτος στους εκπαιδευτικούς και η στοχοποίηση του δημόσιου σχολείου έναντι των ιδιωτικών που διαφημίζει η υπουργός παιδείας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Με «συνταγές», επομένως, που δοκιμάστηκαν σε πλήθος άλλων χωρών στο παρελθόν και απέτυχαν ή ακόμα και ως νομοθετήματα που έμειναν στο συρτάρι (νόμος Διαμαντοπούλου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.), το Υ.ΠΑΙ.Θ. επιχειρεί να παρέμβει ακόμα περισσότερο στη λειτουργία και το περιεχόμενο του σχολείου, όχι όμως από τη σκοπιά των συμφερόντων των μαθητών και των εκπαιδευτικών κι αυτό φαίνεται καθαρά τόσο από τον τρόπο εφαρμογής των μέτρων (π.χ. παροχή μορίων για την ατομική αξιολόγηση και την επιλογή στελεχών) όσο και απο την πραγματική τους αποτύπωση και στοχοθεσία. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται, μαζί με την υπόσκαψη των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και η καταστρατήγηση του διδακτικού ωραρίου με τους εκπαιδευτικούς ομίλους και τον ηλεκτρονικό φάκελο που σε συνδυασμό με όλες τις υπόλοιπες ρυθμίσεις της επιχειρούμενης αξιολόγηση συνθέτουν το πάζλ της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ και γι’ αυτό απαιτείται ενιαία και συντεταγμένη αντίσταση του κλάδου σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής όλων αυτών των ρυθμίσεων.
Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν του αγώνα για την αποτροπή της υλοποίησης των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της κυβέρνησης. Ο νικηφόρος αγώνας του κλάδου ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση και τα νομοθετήματα όλων των κυβερνήσεων ως τώρα, του Π.Δ. 152/2013, του ν.4024/2011 και η πρόσφατη μάχη απέναντι στους ν.4692/2020 και 4823/2021 αποτελεί παρακαταθήκη και οδηγό μας.
Κηρύσσουμε απεργία-αποχή
από τις Υπουργικές Αποφάσεις για τους μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές και καλύπτουμε πλήρως τους συναδέλφους στο να μην τις εφαρμόσουν, με την πλήρη νομική τεκμηρίωση και στήριξη όλων μας των ενεργειών.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. δυναμικά και αποφασιστικά οργανώνει όλες τις δράσεις που είναι αναγκαίες ώστε η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., ακούγοντας τη φωνή των εκπαιδευτικών που δίνουν καθημερινά μόνοι τους τη μάχη για το δημόσιο σχολείο, να αποσύρει τις Υ.Α. και τους νόμους 4692/2020 και 4823/2021.
Σε αυτή τη βάση, καλούμε:
- Ολα τα σωματεία να πάρουν μέτρα για την υλοποίηση της απόφασης για την απεργία – αποχή. Να οργανώσουν με όλα τα μέσα την ενημέρωση συνολικά της εκπαιδευτικής κοινότητας για τους πραγματικούς στόχους της επιχειρούμενης «αξιολόγησης».
- Τις/τους διευθυντ(ρι)ες σχολείων και όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να συμμετέχουν στην απεργία – αποχή της Δ.Ο.Ε. ώστε να μην υλοποιηθεί το νέο θεσμικό πλαίσιο που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει η κυβέρνηση και το Υ.ΠΑΙ.Θ. στην εκπαίδευση.
Για την οργάνωση της απεργίας – αποχής σας στέλνουμε τη δήλωση συμμετοχής που θα πρέπει να υπογράψουν οι συνάδελφοι.
ΟΛΜΕ
Για τις «καινοτομίες» του ΥΠΑΙΘ (εκπαιδευτικοί όμιλοι – ενδοσχολικοί συντονιστές – μέντορες)
Δημοσιεύτηκε με ΦΕΚ (4509/Β/25-8-2022) η απόφαση του ΥΠΑΙΘ που προβλέπει τη συγκρότηση εκπαιδευτικών ομίλων στις σχολικές μονάδες και τον ορισμό ενδοσχολικών συντονιστών και μεντόρων, με την τετριμμένη φράση που χρησιμοποιεί εδώ και 3 χρόνια, αυτή της ενδυνάμωσης του εκπαιδευτικού έργου.
Μετά λοιπόν την «ενδυνάμωση» με την αύξηση των μαθητών/τριων στις τάξεις, τα σχολικά κτήρια να είναι από ασυντήρητα έως ακατάλληλα, τους/τις εκπαιδευτικούς μισθολογικά εξαντλημένους/ες και επαγγελματικά εξουθενωμένους/ες να προσπαθούν να ανταποκριθούν στον συνεχώς αυξανόμενο γραφειοκρατικό φόρτο (με αντίκτυπο στον παιδαγωγικό τους ρόλο), έρχεται φέτος ξανά το ΥΠΑΙΘ να «ενδυναμώσει» ακόμα περισσότερο το έργο μας! Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ επικαλείται αντίστοιχους θεσμούς που υπάρχουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ξεχνά όμως ότι στις χώρες που υλοποιούνται αντίστοιχοι θεσμοί οι εκπαιδευτικοί είναι απαλλαγμένοι από γραφειοκρατικό φόρτο καθώς τα σχολεία είναι στελεχωμένα με προσωπικό γραμματειακής υποστήριξης και ότι οι εκπαιδευτικοί που αναλαμβάνουν τέτοιους ρόλους αμείβονται είτε με επιμίσθιο, είτε με μείωση διδακτικού ωραρίου είτε και με τα δύο.
Η θεώρηση της ηγεσίας του Υπουργείου ότι συγκροτούν μεταρρυθμίσεις με πρόσημο την καινοτομία συναντούν-δυστυχώς για αυτήν- την αλήθεια της ιστορικής διαδρομής της εκπαίδευσης όπου η εισαγωγή καινοτομιών δεν αποτέλεσε ποτέ ζήτημα υπογραφής μιας υπουργικής απόφασης. Ηταν αντίθετα οι συνθήκες δημοκρατικού διαλόγου και ανοιχτής διαβούλευσης που αποτέλεσαν το όχημα της έμπνευσης για τους/τις εκπαιδευτικούς και οδήγησαν σε μεταρρυθμίσεις και θεσμικές πλαισιώσεις ανθεκτικές στο πέρασμα του χρόνου. Στον αντίποδα δηλαδή με την εξαιρετικά αντιθεσμική -με συστηματική βάση- επιλογή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να μην προχωρά σε ουσιαστικό διάλογο ή έστω ενημέρωση των εμπλεκομένων μερών.
Σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης και σε αυτήν την «μεταρρύθμιση» απουσιάζουν επιδεικτικά, για μία ακόμα φορά, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ο σχεδιασμός του προγράμματος, η παραγωγή του κατάλληλου επιμορφωτικού και υποστηρικτικού υλικού, η διασφάλιση κινήτρων – προϋποθέσεων για την ανάληψη του ρόλου από έμπειρους/ες εκπαιδευτικούς αλλά και ο απαραίτητος διάλογος.
Εκπαιδευτικοί όμιλοι
Η «καινοτομία» των εκπαιδευτικών ομίλων μόνο καινοτομία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο από τις σχολικές δραστηριότητες (πολιτιστικά προγράμματα, περιβαλλοντικά προγράμματα, προγράμματα αγωγής υγείας κλπ) που οι εκπαιδευτικοί αναλάμβαναν εδώ και χρόνια, με αυξημένη όμως γραφειοκρατία. Θέση της Ομοσπονδίας (απόφαση 3.10 του 20ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ) είναι ότι απαιτείται «μια νέα αντίληψη για το σχολείο του αύριο με την ουσιαστική ενσωμάτωση των πεδίων του πολιτισμού, της άθλησης, της μουσικής και της τέχνης στην εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η επιλογή αυτή θα σημάνει ενίσχυση του ρόλου του σχολείου, θα ενδυναμώσει τη σχέση του με την κοινωνία αλλά και θα αποτελέσει τη διέξοδο με τρόπο ουσιαστικό και δημιουργικό στις προοπτικές επαγγελματικής ενασχόλησης του κόσμου της εκπαίδευσης καθώς το σχολείο θα διευρύνει τη λειτουργία, το πρόγραμμα και την παρουσία του. Αυτός ο μετασχηματισμός του σχολείου δεν θα στηριχθεί σε όρους εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης της εργασίας ούτε στην επιβάρυνση των εκπαιδευτικών με διοικητικά καθήκοντα αλλά σε μια νέα θεώρηση διεύρυνσης της διαθεματικής λειτουργίας του σχολείου με όρους σεβασμού στο δικαίωμα στην εργασία αλλά και στις συνθήκες εργασίας και ζωής με πρόσημο και σημείο αναφοράς τον άνθρωπο». Το ΥΠΑΙΘ όμως θεωρεί ότι μπορεί να κάνει «καινοτομίες» παραβιάζοντας εργασιακά δικαιώματα και αρνούμενο να χρηματοδοτήσει και να δώσει οποιοδήποτε κίνητρο για την υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεών» του. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική ενσωμάτωση του πολιτισμού, της τέχνης, επιστημονικών δραστηριοτήτων κλπ στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι η επαναφορά της δίωρης μείωσης ωραρίου για όσους/ες εκπαιδευτικούς αναλαμβάνουν υπεύθυνοι/ες σχολικών δραστηριοτήτων (πολιτιστικά προγράμματα, περιβαλλοντικά προγράμματα, προγράμματα αγωγής υγείας κλπ) αλλά και η ουσιαστική χρηματοδότηση για την υλοποίησή τους. Αλλωστε, τόσο στα Πρότυπα-Πειραματικά όσο και στα εκκλησιαστικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί που αναλαμβάνουν ομίλους έχουν μείωση διδακτικού ωραρίου κατά 2 ώρες. Οι εκπαιδευτικοί έχουμε τεράστια εμπειρία από πολιτιστικές, επιστημονικές, αθλητικές πρωτοβουλίες με την ενεργό συμμετοχή των μαθητών/τριών μας. Χιλιάδες συνάδελφοι δε φείδονται χρόνου και μόχθου προκειμένου να δώσουν ζωντάνια σε ένα σχολείο στεγνό, αποκρουστικό πολλές φορές για τους μαθητές/τριες.
Ενδοσχολικός/η συντονιστής/στρια – μέντορας
Οι ενδοσχολικοί/ές συντονιστές/στριες αναλαμβάνουν να «συντονίζουν» το έργο εκπαιδευτικών όμοιων ειδικοτήτων ή τάξεων. Κάτι δηλαδή που γίνεται έτσι κι αλλιώς στο πλαίσιο της συνεργασίας των εκπαιδευτικών, της καθημερινής συζήτησης και του διαλόγου στα σχολεία στο πλαίσιο της παιδαγωγικής ευθύνης που έχουν. Φυσικά, αυτό για το ΥΠΑΙΘ είναι το προκάλυμμα, γιατί αναφέρεται ρητά πως καθήκον των ενδοσχολικών συντονιστών/στριών είναι η επόπτευση του προγραμματισμού της διδακτέας ύλης, η σύνταξη προγραμματισμού και αποτίμησης των ενεργειών, οι μηνιαίες συνεδριάσεις και οι τουλάχιστον 3 διδασκαλίες που τις παρακολουθούν οι εκπαιδευτικοί των τάξεων/ ειδικοτήτων. Δηλαδή μια μορφή εκπαιδευτικού «αυθεντίας» ο οποίος θα «αναφέρει» στον διευθυντή/προϊστάμενο.
Στην ουσία πρόκειται για μια πρόχειρη αντιγραφή του – έτσι κι αλλιώς αντιδραστικού – αγγλικού μοντέλου δομής και αξιολόγησης, το οποίο εφαρμόζεται σε σχολεία γίγαντες που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και έχουν μεγάλη οικονομική και ιεραρχική διαστρωμάτωση στο προσωπικό του σχολείου (εκπαιδευτικοί-μέντορες-συντονιστές/στριες-διευθυντές/ντριες). Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της παιδαγωγικής και μαθησιακής διαδικασίας προϋποθέτει ένα δημοκρατικό συνεργατικό κλίμα μεταξύ των εκπαιδευτικών, οι οποίοι/ες μέσω του ισότιμου παιδαγωγικού διαλόγου μπορούν να αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα που προκύπτει και να δημιουργούν συνθήκες δημοκρατίας, παιδαγωγικής ελευθερίας, ανάπτυξης και δημιουργικότητας για τα παιδιά του σχολείου τους. Οι σχέσεις ιεραρχίας και εξάρτησης που δημιουργούν οι «καινοτομίες» του ΥΠΑΙΘ αποδυναμώνουν τον παιδαγωγικό ρόλο των εκπαιδευτικών και του συλλόγου διδασκόντων/ουσών και αποβαίνουν σε βάρος της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.
Το ΥΠΑΙΘ αναφέρει πως ρόλος του «μέντορα» είναι «να εμπνεύσει, να προσανατολίσει και να υποστηρίξει κάθε νεοδιοριζόμενο ή πρόσφατα τοποθετημένο στη σχολική μονάδα μόνιμο, αναπληρωτή ή ωρομίσθιο εκπαιδευτικό, με προϋπηρεσία έως πέντε (5) έτη». Ωστόσο, μετά από 12 χρόνια αδιοριστίας η πλειοψηφία των νεοδιοριζόμενων, αλλά και των αναπληρωτών/τριών, έχει ήδη 5 χρόνια προϋπηρεσία. Η στήριξη των νέων συναδέλφων γινόταν ανέκαθεν από τον σύλλογο διδασκόντων/ουσών, τα πιο έμπειρα μέλη του, με ένα πνεύμα συναδελφικότητας, προσαρμογής των συναδέλφων στα νέα του καθήκοντα. Θέση της Ομοσπονδίας (απόφαση 3.6 του 20ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ) είναι ότι απαιτείται διαρκής, βιώσιμη και ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε διάφορες μορφές όπως, μεταξύ άλλων: 1. Ουσιαστική αρχική (Πανεπιστημιακή) εκπαίδευση των εκπαιδευτικών με μαθήματα παιδαγωγικής, διδακτικής και σχολικής ψυχολογίας και έμφαση στην πρακτική τους άσκηση, καθώς πάνω σε αυτή θα στηριχτεί η οποιαδήποτε μετέπειτα επιμόρφωσή τους. 2. Ταχύρρυθμη εισαγωγική επιμόρφωση σε νεοδιόριστους/ες εκπαιδευτικούς, που θα στοχεύει στην εναρμόνιση των γνώσεων με την εκπαιδευτική πραγματικότητα και στην ενημέρωση για υπηρεσιακά, επιστημονικά και παιδαγωγικά θέματα. 3. Επιμορφωτική υποστήριξη και συστηματική βοήθεια των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών, που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια ομαλή και επιτυχημένη επαγγελματική εξέλιξη.
Και για τους δύο αυτούς θεσμούς, το ΥΠΑΙΘ δε δίνει κανένα κίνητρο στους/στις εκπαιδευτικούς τους/τις οποίους/ες καλεί, σε μία απαράδεκτη και αυταρχική λογική υποχρεωτικότητας, να αναλάβουν επιπλέον καθήκοντα και γραφειοκρατικό φόρτο χωρίς κανένα επιμίσθιο ή απαλλαγή από άλλα καθήκοντα. Είναι μία ακόμα φορά που το ΥΠΑΙΘ θεσμοθετεί την απλήρωτη εργασία. Ταυτόχρονα, δε θεσμοθετεί καμία επιμόρφωση για τους θεσμούς αυτούς, αδιαφορώντας για το αν οι εκπαιδευτικοί δύνανται να φέρουν σε πέρας τέτοιους ρόλους. Είναι προφανές ότι και αυτές οι «καινοτομίες» του ΥΠΑΙΘ δεν είναι τίποτα άλλο από μία καθαρά επικοινωνιακή κίνηση, η οποία είναι έτσι κι αλλιώς ανεφάρμοστη στην ουσία της.
Το ΥΠΑΙΘ συνεχίζει την προσπάθεια αποδυνάμωσης του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, χρίζοντας τους/τις διευθυντές/ντριες παντοδύναμα μονοπρόσωπα όργανα που μπορούν να ορίζουν όποιον/α θέλουν σε θέσεις ευθύνης εντός του σχολείου χωρίς καμία εμπλοκή του Συλλόγου. Δημιουργούνται έτσι σχέσεις εξάρτησης, ανταγωνισμού, αναξιοκρατίας και αδιαφάνειας εντός του σχολικού περιβάλλοντος, οι οποίες επηρεάζουν την ανέλιξη των συναδέλφων και συνδέονται εμμέσως και με την ατομική αξιολόγηση. Πάγια θέση της Ομοσπονδίας είναι ότι «Ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών πρέπει να είναι το κυρίαρχο όργανο σε όλα τα θέματα που αφορούν τη σχολική μονάδα, καθώς η δημοκρατική λειτουργία σε όλες τις εκπαιδευτικές διαδικασίες προάγει την παιδαγωγική αναβάθμιση των σχολείων και διαμορφώνει τις συνθήκες για ένα πιο ενεργό ρόλο των εκπαιδευτικών στις πολλαπλές απαιτήσεις της μάθησης, της γνώσης, της διαπαιδαγώγησης» (απόφαση 3.5 20ου Συνεδρίου ΟΛΜΕ).
Αυτό το θεσμικό πλαίσιο καμία σχέση δεν έχει με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών/τριών και των εκπαιδευτικών. Ολα αυτά τα χρόνια ο Σύλλογος Διδασκόντων, τόσο στην αρχή και στο τέλος, όσο και κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, συνεδριάζει, συζητά, προσπαθεί να λύνει ζητήματα που προκύπτουν, πάντα συλλογικά και προς όφελος των μαθητών/τριών. Τέτοιες «καινοτομίες» όχι μόνο δεν δυναμώνουν το παιδαγωγικό κλίμα, αλλά δημιουργούν εκπαιδευτικούς πολλών ταχυτήτων, διαρρηγνύουν το συναδελφικό κλίμα και αυξάνουν τον γραφειοκρατικό φόρτο, απαξιώνουν και στην πράξη καταργούν τον Σύλλογο Διδασκόντων/ουσών με τη μεταφορά πλήθους αρμοδιοτήτων στη διεύθυνση του σχολείου.
Καλούμε το ΥΠΑΙΘ να αποσύρει την συγκεκριμένη απόφαση και να καλέσει σε ουσιαστικό διάλογο τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες.
Καλούμε τους/τις συναδέλφους, να μην διεκδικήσουν αυτές τις θέσεις εθελοντικά καθώς θεωρούμε απαράδεκτο να παρακινούνται οι συνάδελφοι να καταλαμβάνουν πρόσθετες θέσεις ευθύνης με δεδομένο το ήδη επιβαρυμένο διοικητικό και παιδαγωγικό έργο που ασκούν, μάλιστα χωρίς μείωση ωραρίου και επιμίσθιο.
Καλούμε τις ΕΛΜΕ να παρεμβαίνουν άμεσα σε όσες περιπτώσεις υπάρξουν υποχρεωτικοί ορισμοί συναδέλφων.
