Δεν έχει τελειωμό η κυβερνητική φάμπρικα των συνεχών ρυθμίσεων των χρεών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά μειώνεται συνεχώς ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο διαδοχικές ρυθμίσεις. Δε θα πάμε πολύ πίσω στην αμαρτωλή ιστορία των κυβερνητικών ρυθμίσεων για τα χρέη των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά στον αντιασφαλιστικό νόμο 3863/2010 του πρώην υπουργού Εργασίας Α. Λοβέρδου, με τον οποίο ξεθεμελιώθηκε η Κοινωνική Ασφάλιση. Σ’ αυτόν τον νόμο, που δημοσιεύτηκε στις 15 Ιούλη του 2010, έγινε μία ακόμη ευνοϊκή ρύθμιση για τους καπιταλιστές.
Μετά από οκτώ μήνες ψηφίστηκε ο νόμος 3943 (δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 31 Μάρτη του 2011), στο άρθρο 48 του οποίου εισάγεται νέα ρύθμιση. Λίγους μήνες πριν, η Διοί-κηση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είχε στείλει τελεσίγραφο, με το οποίο απειλούσε τους καπιταλιστές, ότι εάν δεν ανταποκριθούν σε προηγούμενες ρυθμίσεις θα προχωρήσει στη λήψη αναγκαστικών μέτρων. Αυτές τις απειλές τις ξέχασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προχώρησε στη ρύθμιση του άρθρου 48 του νόμου 3943. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα του άρθρου αυτού: «Αναστέλλεται έως την 31/12/2012 η λήψη αναγκαστικών και λοιπών μέτρων κατά των οφειλετών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίοι είτε έχουν εκπέσει της ρύθμισης οφειλών του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115Α) ή αντίστοιχων προηγούμενων ρυθμίσεων». Με τη ρύθμιση αυτή έδιναν τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να καταβάλουν τα εξευτελιστικά μηνιαία ποσά των 150 ευρώ.
Μετά από έξι μήνες, νέα ρύθμιση χρεών των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Στις 30 Σεπτέμβρη του 2011 δημοσιεύεται ο νόμος 4019, που με την παρ. 17 του άρθρου 20 κάνει τη νέα ρύθμιση. Εκτός των άλλων, δίνεται το δικαίωμα και σε κείνους τους καπιταλιστές που, ενώ είχαν ενταχθεί στη ρύθμιση του νόμου 3943, «κατάφεραν» μέσα σε διάστημα έξι μηνών να εκπέσουν απ’ αυτήν. Τα κατάφεραν, γιατί είχαν μοναδικό μέλημα να δώσουν λίγα από τα χρωστούμενα για να πάρουν ασφαλιστική ενημερότητα. Οι κυβερνητικοί παράγοντες γνωρίζουν αυτή την πρακτική των καπιταλιστών και ένας από τους λόγους που κάνουν αυτές τις ρυθμίσεις είναι κι αυτός. Δηλαδή, να δίνεται συνέχεια ασφαλιστική ενημερότητα και να διαιωνίζεται η εισφοροδιαφυγή των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Περνούν τέσσερις μήνες και με το νόμο 4038/ 2 Φλεβάρη του 2012 γίνεται νέα ρύθμιση για τα χρέη των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Θυμίζουμε ότι με το νόμο αυτό ψηφίστηκε η εφαρμογή των μέτρων του περιβόητου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2012-2015.
Φυσικά, μ’ αυτές τις απανωτές χαριστικές ρυθμίσεις προς τους καπιταλιστές ευνοείται η εισφοροδιαφυγή και μεγαλώνουν τα χρέη των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι κυβερνήσεις βρήκαν το αντιφάρμακο. Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις πάνε πακέτο με τις συνεχείς μειώσεις των συντάξεων.
Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις δεν είναι φυσικά η μοναδική πληγή του ασφαλιστικού συστήματος. Από την πλευρά μας έχουμε ανοιχτό το μέτωπο ενάντια στις επιθέσεις των κυβερνήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία. Υπερασπιζόμαστε τη θέση ότι η εργατική τάξη και όλος ο εργαζόμενος λαός δικαιούνται πλήρους ασφάλισης για συντάξεις, για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, για ανεργία, για ατυχήματα κτλ. χωρίς να καταβάλλουν εισφορές. Αυτό είναι υποχρέωση των καπιταλιστών και του αστικού κράτους.
Στις 28 Σεπτέμβη του 2012 οι υπουργοί Οικονομικών, Εργασίας και Αγροτικής Ανάπτυξης κατέθεσαν τροπολογία με την οποία ανάμεσα στ’ άλλα προχωρούσαν σε νέα ρύθμιση για τα χρέη των καπιταλιστών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Οπως προαναφέραμε, με το νόμο 3943/2011 ανέστειλαν μέχρι το τέλος του 2012 την εφαρμογή αναγκαστικών μέτρων κατά των καπιταλιστών. Με τη νέα τροπολογία παρατείνεται η αναστολή αναγκαστικών μέτρων μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 2013. Οπως αντιλαμβάνεστε, όταν θα πλησιάζουμε το φθινόπωρο του 2013, η τρικομματική κυβέρνηση, με νόμο ή ντροπολογία σε νόμο, θα ψηφίσει νέα αναστολή των αναγκαστικών μέτρων.
Ολα αυτά γίνονται στο όνομα της ενίσχυσης των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και της αύξησης των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία. Να πως δικαιολογούν τη νέα ρύθμιση στην εισηγητική έκθεση της ντροπολογίας: «Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις κρίνονται αναγκαίες για την στήριξη των επιχειρήσεων και της απασχόλησης… με κύριο στόχο την μεγαλύτερη αύξηση των εισροών των ασφαλιστικών οργανισμών»!
Με τις ρυθμίσεις αυτές οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται για ν’ αυξήσουν τα υπερκέδη των μεγαλοκαπιτακλιστών, χωρίς οι τελευταίοι να ρισκάρουν αυξάνοντας την παραγωγή και την απασχόληση, σε μια εποχή βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.