Παραθέτουμε αποσπάσματα από ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Επιχειρησιακών Σωματείων Ιδιωτικών Καζίνο, που μας στάλθηκε μέσω ΓΣΕΕ:
«Η Ομοσπονδία Επιχειρησιακών Σωματείων Ιδιωτικών Καζίνο καταγγέλλει το καθεστώς “τρομοκρατίας” που επικρατεί στο Καζίνο Θεσσαλονίκης (σ.σ. Αλήθεια, γιατί η λέξη τρομοκρατία μπαίνει σε εισαγωγικά; Για να διαχωριστεί από την άλλη, την… κακή τρομοκρατία;).
…H Hyatt Regency τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα μας έχει αποδείξει τα αντεργατικά και αντισυνδικαλιστικά της αισθήματα, γεγονός που επιβεβαιώνουν οι στρατιές των απολυμένων μελών του Συλλόγου των Εργαζομένων.
Επίσης στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα προς τη διοίκηση της Hyatt Regency ότι, το συνδικαλιστικό κίνημα δεν πτοείτε από απειλές και εκβιαστικά διλλήματα και ανταπαντά σε αυτά με αποδείξεις και στοιχεία (σ.σ. Τρομερή απάντηση! Χέστηκαν από το φόβο τους οι καπιταλιστές!).
Αναμένουμε από το νέο επενδυτικό σχήμα (BC PARTNERS ή όποιον άλλο) να πορευτεί σε κλίμα εργασιακής ειρήνης και να αποφύγει να ακολουθήσει την ίδια αντεργατική πολιτική του προηγούμενου επενδυτικού σχήματος (σ.σ Πρώτος κανόνας του μοντέρνου συνδικαλισμού: Γλείφουμε τα νέα αφεντικά).
Μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι προσέφεραν τα μέγιστα στη συγκεκριμένη εταιρεία και απέφυγαν να εμπλακούν ή παρέμβουν με οιοδήποτε τρόπο στη διαδικασία εναλλαγής του επενδυτικού σχήματος. Ας σεβαστούν τα παραπάνω και ας αποφύγουν στο μέλλον κάθε ενέργεια που είναι πιθανή να θίξει τα συμφέροντα των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες τους.
Τέλος καλούμε το νέο επενδυτικό σχήμα να ορίσει άμεσα ημερομηνία συνάντησης με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων με ανοιχτή ατζέντα συζήτησης, προκειμένου οι εργαζόμενοι και η εταιρεία να χαράξουν μαζί τη νέα πορεία κερδοφορίας της εταιρείας, όπου δεν θα θίγονται τα συμφέροντα και τα δικαιώματα κανενός».
Το τελευταίο κομμάτι δεν χρειάζεται επεξηγήσεις. Ούτε οι διορισμένοι εργατοπατέρες της χούντας δεν μιλούσαν έτσι. Αν παραθέσαμε τα αποσπάσματα απ’ αυτή την ανακοίνωση είναι γιατί επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μας, ότι αναπτύσσεται μια καινούργια (όχι απαραιτήτως ηλικιακά) γενιά γραφειοκρατών συνδικαλιστών, που ακόμα και στη φρασεολογία και τη συμπεριφορά θυμίζουν πολύ τους παλιούς εργατοπατέρες (αυτό επιβεβαιώνουν και τα ρεπορτάζ για τους εργατοπατέρες της «Παπαστράτος», που έχουν δημοσιευτεί στην «Κ» το τελευταίο διάστημα).
Στο κεντρικό επίπεδο, βέβαια, κυρίαρχη είναι εκείνη η μερίδα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που έχει εγκαταλείψει αυτές τις παλιές τακτικές και ξέρει πώς να στηρίζει το κεφάλαιο, εμφανιζόμενη ταυτόχρονα ως δύναμη διεκδίκησης. Ομως, στα πιο κάτω επίπεδα όλο και πιο συχνά, όλο και πιο πλατιά εμφανίζονται ανοιχτά εργοδοτικοί εργατοπατέρες, που μιλούν αυτή τη γλώσσα. Αυτοί οι εργατοπατέρες, επειδή κυρίως δραστηριοποιούνται στον πρωτοβάθμιο συνδικαλισμό, έχουν πολύ μεγαλύτερη επαφή με τους εργαζόμενους απ’ αυτή που έχουν οι της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων. Γι’ αυτό και μπορεί να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά. Γι’ αυτό και οι καπιταλιστές προτιμούν να κάνουν νταραβέρια με δαύτους, παρά με τους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και των δευτεροβάθμιων οργανώσεων. Οι καπιταλιστές που άλλοτε δεν ήθελαν ν’ ακούσουν για επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, τώρα θέλουν μόνο αυτές, γιατί στο επιχειρησιακό επίπεδο, με τη βοήθεια του εργοδοτικού συνδικαλισμού, μπορούν και περνούν τους εκβιασμούς τους, παραβιάζοντας ακόμα και την εργατική νομοθεσία.
