Χρησιμοποιώντας όλη τη δικολαβική μαεστρία του ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Π. Παυλόπουλος προσπάθησε να διαστρέψει εντελώς το μήνυμα του 1ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνέδριου, που έκρινε ότι κάθε μετατροπή σύμβασης ορισμένου χρόνου ή έργου σε σύμβαση αορίστου χρόνου είναι αντισυνταγματική. Η απόφαση -δήλωσε- δεν αφορά το δικό μου Προεδρικό Διάταγμα για τους συμβασιούχους, αλλά νόμους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που κρίθηκαν αντισυνταγματικοί.
Από το πρακτικό της συνεδρίασης του ΕΣ, όμως, που το ίδιο το υπουργείο αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα, μετά την αποκάλυψή του από τα «Νέα», φαίνεται καθαρά ότι ναι μεν δεν κρίθηκε το δικό του ΠΔ (164/2004), αλλά παλιότερες νομοθετικές ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ, όμως επί της ουσίας υπάρχει πρόκριμα και για το δικό του ΠΔ. Διότι η απόφαση του 1ου Τμήματος, που παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του ΕΣ, αναπτύσσει ένα σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο, μετά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, εισάγεται πάγιος γενικός απαγορευτικός κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο «είναι αντισυνταγματική οποιαδήποτε άλλη εκ του νόμου μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου ή η μετατροπή συμβάσεων έργου σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου».
Ποιος μπορεί, λοιπόν, να διαβεβαιώσει τους συμβασιούχους (αυτούς που κάποια στιγμή θα προσληφθούν σύμφωνα με το ΠΔ Παυλόπουλου σε θέσεις αορίστου χρόνου), ότι το ΕΣ δεν θα κρίνει και τη δική τους μετατροπή σύμβασης αντισυνταγματική και ότι οι υπηρεσίες του δεν θα αρνηθούν να εγκρίνουν τα εντάλματα πληρωμής των μισθών τους; Επ’ αυτού, ο λαλίστατος Προκόπης ενήργησε σαν προκομμένος αστός πολιτικός και δεν είπε κουβέντα.
Μάλιστα, στην εξαντλητική ομιλία που έβγαλε στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, επί προτάσεων νόμου για τους συμβασιούχους, που κατέθεσαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, συγκέντρωσε τα πυρά του στο ξεμπρόστιασμα των Πασόκων για την υποκρισία τους (αυτό είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου) και επί της ουσίας αρνήθηκε οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση, διότι αυτή θα κρινόταν αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Βέβαια, τη σχετική απαγορευτική διάταξη του Συντάγματος την εισηγήθηκαν και την ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά σ’ αυτό ο Προκόπης έκανε το παπί. Γιατί να είναι συνταγματικό το ΠΔ και όχι μια νομοθετική ρύθμιση που θα επέκτεινε τη μετατροπή σύμβασης σε όλους τους συμβασιούχους που καλύπτουν πάγιες ανάγκες; Μια τέτοια ρύθμιση, ψηφισμένη ομόφωνα από τη Βουλή, δεν θα στρίμωχνε τους τυπολάτρες δικαστές; Δεν την ήθελε, όμως, αυτή τη ρύθμιση η κυβέρνηση, για να μπορέσει να κάνει γαργάρα την προεκλογική δέσμευση Καραμανλή για αποκατάσταση 250.000 συμβασιούχων. Τώρα, από τους 250.000 μόνο 68.512 μπόρεσαν να υποβάλουν χαρτιά για μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, ποιος ξέρει πόσοι θα κριθούν εντάξιμοι στη ρύθμιση από το ΑΣΕΠ και πότε θα προκηρυχτούν οι θέσεις που θα καταλάβουν.
