Το είδαμε κι αυτό επί υπουργίας του (δεν υπάρχει σάλιο παρά μόνο για τους καπιταλιστές) Α. Λοβέρδου. Να μετατρέπει τους ανέργους σε ζήτουλες, σε τροφίμους φιλόπτωχου ταμείου, που θα παίρνουν εκπτώσεις από καπιταλιστές διάφορων κλάδων. Τις λεπτομέρειες του φιλόπτωχου ταμείου «Ο Ανδρέας» δεν τις πληροφορηθήκαμε ακόμα, καθώς επαφίενται στην καλή προαίρεση των καπιταλιστών, που πρέπει να ρυθμίσουν τις λεπτομέρειες: μέχρι ποιου ποσού θα είναι η έκπτωση, σε ποια είδη και τι φοροαπαλλαγή θα εισπράξουν;
Για τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για διαφήμιση και άγρα πελατείας. Βάζοντας μια έκπτωση σε μερικά προϊόντα, ο άνεργος θα αγοράζει τα πάντα απ’ αυτούς. Αυτό, άλλωστε το κάνουν συχνά για όλους τους καταναλωτές είτε οι εταιρίες παραγωγής (μοιράζοντας εκπτωτικά κουπόνια) είτε τα σούπερ-μάρκετ με εκπτωτικά κουπόνια μέσα στις διαφημίσεις τους. Ακόμα και τράπεζες το κάνουν για να στηρίξουν τις πιστωτικές τους κάρτες. Ο Λοβέρδος τους δίνει την ευκαιρία και διαφήμιση να κάνουν και την «εταιρική κοινωνική ευθύνη» να μοστράρουν.
Ο άνεργος, όμως, δεν είναι ζήτουλας. Δεν είναι κλοσάρ για να σιτίζεται με κουπόνια. Ο άνεργος έχει την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου κι αυτή πρέπει να διατηρήσει, απαιτώντας να του βρουν δουλειά ή να του πληρώνουν επίδομα ανεργίας μέχρι να τελειώσει η ανεργία, για την οποία δεν ευθύνεται αυτός αλλά το κεφάλαιο. Οταν ο άνεργος σπρώχνεται να αναζητήσει τη φιλανθρωπία των καπιταλιστών, αρχίζει να χάνει την εργατική του αξιοπρέπεια και να εθίζεται στην ιδέα ότι για την κατάστασή του φταίει ο ίδιος και όχι το σύστημα.
ΥΓ: Η ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία έσπευσε να χαιρετίσει τη «θετική χειρονομία» του Λοβέρδου, διότι «χαιρετίζει κάθε μέτρο και πρωτοβουλία που μπορεί να ανακουφίσει και να ενισχύσει το πενιχρότατο εισόδημα των ανέργων»!
