Ενα από τα αγαπημένα προπαγανδιστικά σλόγκαν του Λοβέρδου είναι ότι προσφέρονται σοβαρά μπόνους για παραμονή των εργαζόμενων περισσότερα χρόνια στη δουλειά, ώστε να πάρουν καλύτερη σύνταξη. Μιλάμε για τη λογική του δήμιου, που αλείφει με λίπος το σκοινί για να επέλθει πιο γρήγορα ο θάνατος του απαγχονιζόμενου.
Δείτε τον Πίνακα 4. Προσέξτε τις κλάσεις 2η (συντάξιμες αποδοχές 850-1000 ευρώ) και 3η (1000-1200 ευρώ). Σ’ αυτές τις δύο κλάσεις θα «στριμωχτεί» η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πρόκειται για τους εργαζόμενους που κατ’ εξοχήν αφορά το «μπόνους» που διαφημίζει ο Λοβέρδος. Γιατί τον εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα κανένας καπιταλιστής δεν πρόκειται να τον κρατήσει στη δουλειά μετά τα 65, όταν απέξω θα περιμένουν χιλιάδες νέα παιδιά. Αν μάλιστα εφαρμοστούν (από την εργατική αντίσταση εξαρτάται) όσα προβλέπει το Μνημόνιο για τις απολύσεις και την αποζημίωση, θα είναι πανεύκολο και ανέξοδο για τους καπιταλιστές να ξεφορτώνονται τους ηλικιωμένους εργάτες και να τους αντικαθιστούν με νέους.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο πολυδιαφημισμένο «μπόνους». Εργαζόμενος στη 2η ασφαλιστική κλάση, με 35 χρόνια δουλειάς, έχει ποσοστό αναπλήρωσης 28,35%. Αν μείνει άλλα πέντε χρόνια στη δουλειά, το ποσοστό αναπλήρωσης θα ανάβει μόλις στο 36.60%. Σαράντα χρόνια δουλειάς για ένα ποσοστό αναπλήρωσης κάτω από 40%. Πέντε παραπάνω χρόνια από μια πλήρη 35ετία, να φτάνεις στα 70, για να αυξήσεις το ποσοστό αναπλήρωσης μόλις κατά 8,25%! Κι αυτό ονομάζεται «μπόνους». Το ίδιο ισχύει και για την επόμενη κλάση, την 3η. Ποσοστό αναπλήρωσης 32,2% για 35 πλήρη χρόνια ασφάλισης και 40,8% για 40 πλήρη χρόνια. Το «μπόνους» για την παραπανίσια πενταετία δεν είναι παρά 8,6% στο ποσοστό αναπλήρωσης.
Δυνατότητα να μείνει κάποιος παραπάνω στη δουλειά έχει και με το σημερινό σύστημα. Δείτε, όμως, τη διαφορά: στη 2η κλάση, ποσοστό αναπλήρωσης 70% για πλήρη 35ετία, που ανεβαίνει στο 82,50% για 40ετία. Δηλαδή, αύξηση του ποσοσοτού αναπλήρωσης κατά 12,5%, μιάμιση φορά το «μπόνους» του Λοβέρδου. Το ίδιο ισχύει και για την 3η κλάση.
Είναι φανερό, λοιπόν, γιατί μιλάμε για πρόκληση. Από τη μια απαγορεύουν την έξοδο στη σύνταξη με 35ετία ή 37ετία και θέτουν όριο την 40ετία (και υποχρεωτικά στα 60 χρόνια), ενώ προβλέπουν και ποινή 6% για κάθε χρόνο πρόωρης συνταξιοδότησης πριν τα 65, και από την άλλη δίνουν εξευτελιστικές αυξήσεις στα ήδη τρισάθλια ποσοστά αναπλήρωσης προκειμένου κάποιος εργαζόμενος να μείνει στη δουλειά για 40 χρόνια. Το να καταφύγει ένας εργαζόμενος στην πρόσθετη πενταετία για να πάρει το «μπόνους» είναι οικονομικά ασύμφορο και κοινωνικά βάρβαρο. Για πενταροδεκάρες οι άνθρωποι να δουλεύουν ως τα βαθιά γεράματα.
