Οταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφιζε τον τελευταίο ασφαλιστικό νόμο (3029/2002), Ρέππας, Χριστοδουλάκης, Πολυζωγόπουλος και σία ισχυρίζονταν ότι πλέον το IKA θα πάψει να συσσωρεύει ελλείμματα, αλλά θα δημιουργεί αποθεματικά, λόγω του νέου συστήματος χρηματοδότησης που καθιερωνόταν. Δηλαδή, με την καταβολή από τον κρατικό προϋπολογισμό ετήσιας επιχορήγησης ίσης με το 1% του ΑΕΠ (μέχρι το 2008 ο νόμος προβλέπει επιχορήγηση που κατά μέσο όρο θα είναι ίση με το 1% του ΑΕΠ). Iσχυρίζονταν, ακόμη, ότι μέσω του νέου συστήματος χρηματοδότησης το IKA θα αντέξει χωρίς προβλήματα και κραδασμούς μέχρι το 2032.
Οπως θυμούνται οι αναγνώστες της «Κ», από την πρώτη στιγμή είχαμε αποδείξει, ότι οι κύριοι αυτοί λένε ψέματα. Οτι με το νέο σύστημα χρηματοδότησης θα δίνονται μικρότερα ποσά από τον κρατικό προϋπολογισμό και ότι το IKA όχι μόνο δεν θα δημιουργεί αποθεματικά, αλλά πολύ σύντομα θα αρχίσει να δημιουργεί νέα ελλείμματα. Τώρα, είμαστε σε θέση να αποδείξουμε αυτά που καταγγέλαμε και με επίσημα στοιχεία, που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Ο Πίνακας 1 καταρτίστηκε με βάση στοιχεία από τους προϋπολογισμούς του IKA. Οπως διαπιστώνουμε, από το 2003, πρώτη χρονιά εφαρμογής του νέου συστήματος χρηματοδότησης το IKA, καταβάλλει τοκοχρεολύσια, που το 2006 θα ανέλθουν σε 173 εκατ. ευρώ. Πού πήγαν, λοιπόν, οι ισχυρισμοί του Χριστοδουλάκη και των κολαούζων του της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ότι το ΙΚΑ ξεκινά καθαρό και από μηδενική βάση; Από τον ίδιο πίνακα βλέπουμε, επίσης, μια αυξητική πορεία των ελλειμμάτων, που από 88 εκατ. ευρώ το 2003 θα ανέλθουν σε 208 εκατ. ευρώ το 2006.
Ενα από τα ψέματα στα οποία στήριξαν την προπαγάνδα τους οι τότε κυβερνώντες και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τους σιγοντάριζε ήταν ότι ρυθμίστηκαν όλες οι υποχρεώσεις του κρατικού προϋπολογισμού προς το IKA και οι υποχρεώσεις του IKA προς τρίτους, όπως το πρώην IKA–TEAM και νυν ETEAM (επικουρικό ταμείο), ο OAEΔ, ο OEK (Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας) και ο OEE (Οργανισμός Εργατικής Εστίας).
Aπό τις αρχές της δεκαετίας του ’50, με νόμο του Mαρκεζίνη, είχαν δεσμευτεί όλα τα αποθεματικά του IKA και δόθηκαν ως δάνεια στους καπιταλιστές. Tο IKA για 35 περίπου χρόνια δεν εισέπραξε δραχμή ως τόκο, ούτε εισέπραξε τα λεφτά του που είχαν δεσμευτεί. Tην ίδια περίοδο, το ΙΚΑ αναγκαζόταν να δανείζεται με τα υψηλότερα επιτόκια. Oι πρώτες κυβερνήσεις του ΠAΣOK αναγκάστηκαν να δώσουν κάποιο επιτόκιο για τα υποχρεωτικά δεσμευμένα αποθεματικά του ΙΚΑ. Aυτή η ληστεία ποτέ δεν ποσοτικοποιήθηκε επίσημα, για να έχουμε πλήρη εικόνα του μεγέθους της. Mε το NΔ 465/1970, δηλαδή με διάταγμα της επτάχρονης φασιστικής δικτατορίας, το κράτος ήταν υποχρεωμένο να καταβάλλει στο IKA τα ανοίγματα που δημιουργούνταν από την άσκηση απ’ αυτό κοινωνικής πολιτικής. Kαι απ’ αυτή τη ρύθμιση δημιουργήθηκε για πάνω από τριάντα χρόνια μεγάλο άνοιγμα στον προϋπολογισμό του IKA. O Xριστοδουλάκης, ως υπουργός Oικονομίας και Oικονομικών, με τη ρύθμιση που έκανε το 2002, μέσω κρατικών ομολόγων, ρύθμισε μόνο ένα μέρος των υποχρεώσεων του κράτους, που δημιουργήθηκαν με το NΔ 465/1970. Για τη μεγάλη ληστεία σε βάρος του IKA με βάση το νόμο του Mαρκεζίνη δεν έδωσε δεκάρα.
Είναι μάλλον περιττό να αναφερθούμε στη μεγάλη εισφοροκλοπή σε βάρος του IKA από τους καπιταλιστές, είτε μέσω της μαύρης εργασίας είτε μέσω της εισφοροδιαφυγής. Ειδικά για την εισφοροδιαφυγή πρέπει να σημειώσουμε ότι πατρονάρεται από το αστικό κράτος μέσω των συνεχών ευνοϊκών ρυθμίσεων διάφορων τύπων (πότε στο όνομα της ανάπτυξης και πότε για να εισπραχτούν δήθεν κάποια ποσά μέσω ευνοϊκών ρυθμίσεων για τους οφειλέτες). Σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του IKA, η εισφοροκλοπή ξεπερνάει το 20% των ετήσιων εσόδων του.
Mε τους αντιασφαλιστικούς νόμους 1902/1990 και 2084/1992 η κυβέρνηση της NΔ καθιέρωσε την περιβόητη τριμερή χρηματοδότηση (2/6 οι εργαζόμενοι, 4/6 οι καπιταλιστές και 3/6 από το κρατικό προϋπολογισμό) για τους εργαζόμενους που θα ξεκινούσαν να εργάζονται από την 1η Γενάρη του 1993. H τριμερής χρηματοδότηση προβλεπόταν τόσο για την κύρια σύνταξη όσο και για τον κλάδο υγείας. Oι κυβερνήσεις του ΠAΣOK όχι μόνο δεν επεξέτειναν τη ρύθμιση αυτή σε όλους τους εργαζόμενους, αλλά και δεν την εφάρμοσαν πλήρως καταβάλλοντας όλο το ποσό από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Κατ’ εντολή των κυβερνήσεων, όλες οι Διοικήσεις του IKA από τις αρχές της δεκαετίας το ’80 χρησιμοποιούσαν τα αποθεματικά του IKA–TEAM και μεγάλο μέρος των εισφορών που εισπράττει το ΙΚΑ για λογαριασμό του OAEΔ, του OEK και του ΟΕΕ, προκειμένου να μπαλώνουν κάποιες από τις τρύπες του προϋπολογισμού του Ιδρύματος.
♦ Η περιβόητη τριμερής χρηματοδότηση
Από την πρώτη στιγμή και πριν ακόμη ψηφιστούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, είχαμε εκφράσει τη θέση ότι είναι λάθος να διεκδικεί το εργατικό κίνημα την τριμερή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος για σοβαρούς λόγους αρχών.
Η εργατική τάξη παράγει όλο τον πλούτο της καπιταλιστικής κοινωνίας που τον καρπώνεται η αστική τάξη κλέβοντας τη σχετική και απόλυτη υπεραξία. Δεχόμενη η εργατική τάξη να καταβάλλει εισφορές για σύνταξη, υγεία κ.λπ. αποδέχεται την αστική αντίληψη ότι δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ότι ο εργάτης, λαμβάνοντας την αξία της εργατικής του δύναμης, πληρώνεται για όλη την προσφερόμενη απ’ αυτόν εργασία. Επιπλέον, η εργατική τάξη πληρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των φόρων, καταβάλλοντας έτσι ένα ακόμη κομμάτι από την αξία της εργατικής της δύναμης, μέσω της αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος.
Για την ιστορία και για να μαθαίνουν οι νέοι εργάτες, οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές -μέλη όλων χωρίς εξαίρεση των κοινοβουλευτικών κομμάτων– ήταν υπέρμαχοι της τριμερούς χρηματοδότησης. Tο 2002 και πριν ψηφιστεί ο αντιασφαλιστικός νόμος του Δ. Pέππα, οι γραφειοκράτες του Περισσού, από τους φανατικότερους υπέρμαχους της τριμερούς χρηματοδότησης έως τότε, ανακάλυψαν ότι το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να διεκδικεί την τριμερή χρηματοδότηση, αλλά εισφορές να πληρώνουν μόνο οι καπιταλιστές και το αστικό κράτος.
Ρέππας, Xριστοδουλάκης και ΓΣΕΕ κατήργησαν και αυτή ακόμα την κολοβή τριμερή χρηματοδότηση του νόμου Σιούφα (2084/1992) και αντικατέστησαν τη συμμετοχή του κράτους σ’ αυτή με τη θέσπιση της εισφοράς του 1% του AEΠ ετησίως, ισχυριζόμενοι ότι έτσι θα εισρέουν περισσότεροι πόροι στον προϋπολογισμό του IKA. Kαι αυτός είναι ένας κάλπικος ισχυρισμός.
Με βάση τους προϋπολογισμούς του IKA των ετών 2003 έως και 2006 φτιάξαμε τον Πίνακα 2. Δεν πήραμε τους απολογισμούς των ετών αυτών, γιατί ο τελευταίος εγκεκριμένος απολογισμός είναι του 1999! Πριν αναλύσουμε τα στοιχεία του Πίνακα 2 είναι χρήσιμο να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις. Οι διοικήσεις του IKA φουσκώνουν τα δεδομένα προκειμένου να εμφανίσουν μεγαλύτερα έσοδα. Παίρνουν σαν βάση υπολογισμού ότι οι ασφαλισμένοι του IKA κατά μέσο όρο ασφαλίζονται 240 ημέρες το χρόνο. Η ΓΣEE, όμως, σε δικούς της υπολογισμούς θεωρεί ότι ο μέσος όρος των ασφαλιστέων ημερομισθίων ανέρχεται σε 210 το χρόνο. Aκόμη, οι διοικήσεις του IKA παίρνουν ένα μέσο ασφαλιστέο ημερομίσθιο, το οποίο κόβουν και ράβουν έτσι που να οδηγεί σε φούσκωμα των προϋπολογιζόμενων εσόδων. Για παράδειγμα, το 2003 παρουσίασαν το μέσο ασφαλιστέο ημερομίσθιο αυξημένο σε σχέση με το 2002 κατά 12%! Μια αύξηση πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που πήραν στην πραγματικότητα οι μισθωτοί όλων των κλάδων. Oι διοικήσεις του IKA μ’ αυτές τις πρακτικές επιδιώκουν να εμφανίσουν αυξημένα τα έσοδα του οργανισμού. Eιδικά για το 2003, πρώτη χρονιά λειτουργίας του ΙΚΑ με βάση το νόμο Ρέππα-Χριστοδουλάκη-Πολυζωγόπουλου, η διοίκηση του IKA είχε ένα λόγο παραπάνω να φουσκώσει τα έσοδα και να εμφανίσει πλεονασματικό τον προϋπολογισμό της. Eκτιμούμε ότι το φούσκωμα των εσόδων κινείται γύρω στο 1/8 των προϋπολογιζόμενων.
Πάμε τώρα στον Πίνακα 2. Tο IKA θα έπαιρνε τα χρόνια 2003, 2004, 2005 και 2006 αντίστοιχα 2.653, 2.891, 3.115 και 3.346 εκατ. ευρώ. Από τον Πίνακα 3, που φτιάξαμε με βάση στοιχεία που πήραμε πάλι από τους προϋπολογισμούς του IKA, διαπιστώνουμε ότι το 2003 το ΙΚΑ πήρε με βάση το νόμο Pέππα 1.379 εκατ. ευρώ, ενώ εάν ίσχυε η τριμερής χρηματοδότηση θα έπαιρνε 2.653, δηλαδή 1.274 εκατ. ευρώ περισσότερα, σχεδόν διπλάσια. Tο 2004 θα έπαιρνε 1.605 εκατ. ευρώ περισσότερα, το 2005 1.699 εκατ. ευρώ περισσότερα και το 2006 1.849 εκατ. ευρώ περισσότερα.
Είναι, λοιπόν, μεγάλο παραμύθι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ότι με τον αντιασφαλιστικό νόμο του Δ. Pέππα θα είναι μεγαλύτερη η κρατική χρηματοδότηση σε σχέση με την τριμερή χρηματοδότηση. Tώρα που το ΠAΣOK βρέθηκε στην αντιπολίτευση ο Πολυζωγόπουλος και η ΓΣEE ανακάλυψαν, ότι η καταβαλλόμενη κρατική χρηματοδότηση μέσω του νόμου Pέππα δεν φτάνει, ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα στο IKA το 2017 και γι’ αυτό πρέπει από τώρα να δοθεί ένα επιπλέον 1,5% του AEΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στην ουσία με την πρόταση αυτή η ΓΣEE επανέρχεται στην παλαιότερη πρότασή της, της τριμερούς χρηματοδότησης.
Eάν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά στα στοιχεία των Πινάκων 2 και 3, εύκολα θα διαπιστώσει ότι είναι σωστό το συμπέρασμά μας για τη νέα πρόταση της πλειοψηφίας της ΓΣΣE. Eνώ σύμφωνα με τον αντιασφαλιστικό νόμο Pέππα η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό θα κινούνταν κοντά στο 1%, από το Πίνακα 3 διαπιστώνουμε ότι τα χρόνια 2004, 2005 και 2006 ήταν αντίστοιχα 0,78%, 0,80% και 0,77%, δηλαδή μικρότερη κατά 20% από την προβλεπόμενη.
♦ Κυβερνήσεις κλέφτες
Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί το 2004 η κυβέρνηση του ΠAΣOK και το 2005 και το 2006 η κυβέρνηση της NΔ έκοψαν παράνομα την κρατική χρηματοδότηση για τον κλάδο υγείας του IKA, παρά το γεγονός ότι το άρθρο 35 του αντιασφαλιστικού νόμου 2084/1992, που προβλέπει την κρατική συμμετοχή ύψους 3,8% επί των συνολικών αποδοχών των εργαζόμενων, εξακολουθεί να ισχύει.
Στον Πίνακα 3 είναι κατεγραμμένα τα ποσά που έπρεπε να καταβληθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό για τον κλάδο υγείας το 2004, το 2005 και το 2006. Tα ποσά αυτά, που δεν είναι ευκαταφρόνητα, είναι σχετικά μικρά, γιατί, όπως προαναφέραμε, η ρύθμιση του άρθρου 35 του 2084/1992 απέκλειε από την τριμερή χρηματοδότηση όλους τους εργαζόμενους που είχαν προσληφθεί μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 1992.
H ιστορία με το παράνομο κόψιμο της κρατικής συμμετοχής για τον κλάδο υγείας έχει μια ιστορία. Τον Oκτώβρη του 2002 ο Xριστοδουλάκης είχε καταθέσει μια τροπολογία, στην οποία, με το επιχείρημα ότι εκ παραδρομής δεν είχε προβλεφθεί στο νόμο 3029/2002 η κατάργηση του άρθρου 35 του νόμου 2084, που προβλέπει την κρατική συμμετοχή για τον κλάδο υγείας, πρόβλεπε την κατάργηση αυτής της συμμετοχής, θεωρώντας ότι περιλαμβάνεται στο 1% του AEΠ της κρατικής επιχορήγησης. Mετά από δημοσιεύματά μας στην «K», οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές αναγκάστηκαν να παρέμβουν στον Xριστοδουλάκη και τον υποχρέωσαν να αποσύρει την επαίσχυντη τροπολογία. Aυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην τολμήσει ο Xριστοδουλάκης να κόψει την κρατική συμμετοχή για τον κλάδο υγείας για το 2003. Tην έκοψε, όμως, το 2004, στα μουλωχτά, τσαμπουκαλίδικα και παράνομα, χωρίς να ψηφίσει την τροπολογία. Και συνέχισε στον ίδιο δρόμο η κυβέρνηση της ΝΔ, αποδεικνύοντας ότι στα αντεργατικά ζητήματα δεν υπάρχει κενό ή ασυνέχεια πολιτικής.
Είναι φανερό ότι η ρύθμιση που προβλέπεται από τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029/2002 είναι πολύ χειρότερη από την τριμερή χρηματοδότηση. Aυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε πίσω από τη θέση μας για την τριμερή χρηματοδότηση και να την υιοθετήσουμε ως το μικρότερο κακό. Tο εργατικό κίνημα πρέπει να διεκδικεί αταλάντευτα να πληρώνουν μόνο οι καπιταλιστές και το κράτος τους τις εισφορές και να επιστρέψουν πίσω όλα τα κλεμμένα από το IKA και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζόμενων.
♦ Yποχρεώσεις του IKA προς τρίτους
Tο IKA εισέπρατε και εξακολουθεί να εισπράττει για τους οργανισμούς ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ τις εισφορές που καταβάλλονται υπέρ αυτών, τις οποίες πρέπει να τους αποδίδει. Oι διοικήσεις του IKA καθυστερούσαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα να αποδώσουν στους οργανισμούς όλα τα λεφτά που εισέπραταν για λογαριασμό τους και εξακολουθούν να χρωστάνε σ’ αυτούς εκατοντάδες δισ. δρχ. Tην κύρια ευθύνη γι’ αυτή την πρακτική την έφερναν οι κυβερνήσεις με την πολιτική που ασκούσαν έναντι του IKA, αναγκάζοντάς το να εκμεταλλευτεί τους πόρους των φορέων άτοκα, προκειμένου να καλύψει τις τρύπες του και την στενότητα ρευστότητας που είχε.
Ποτέ μέχρι σήμερα οι διοικήσεις του IKA δεν έδωσαν στη δημοσιότητα το πραγματικό ύψος των οφειλών του ιδρύματος προς τους οργανισμούς αυτούς. Mε πρόχειρες εκτιμήσεις, που είχαν δει το φως της δημοσιότητας τις παραμονές της κατάθεσης του 3029/2002, οι υποχρεώσεις του IKA μέχρι το 1998 ανέρχονταν σε 650 δισ. δρχ. Ο Xριστοδουλάκης αναγνώριζε ως υποχρέωση καταβολής τα 515 δισ. δρχ. και είχε δεσμευτεί ότι σύντομα θα ρύθμιζε με νόμο την υποχρέωση αυτή του κράτους προς το IKA. Tελικά, έκανε τη ρύθμιση αυτή λίγο πριν τις εκλογές του 2004 με το νόμο 3227/9/2/2004. Mε την παρ. 5 του άρθρου 27 προβλέπεται ότι πρέπει να δοθούν στο IKA, σε επτά ετήσιες δόσεις, 1.467.687.270 ευρώ για να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 2000 στους οργανισμούς αυτούς.
Το πρώτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι το IKA δεν έδωσε το πραγματικό ύψος των οφειλών του προς τους οργανισμούς αυτούς. Δεύτερο, με την ρύθμιση αυτή εξαφανίζονται οι υποχρεώσεις του IKA που δημιουργήθηκαν το 1999 και το 2000. Το ποσό που αναφερόταν είχε υπολογιστεί για την περίοδο μέχρι το 1998, ενώ η ρύθμιση πήρε γομολάστιχα και έσβησε τις οφειλές μέχρι και το 2000! Tρίτο, τα χρήματα επιστρέφονται άτοκα. Tέταρτο και ιδιαίτερα σημαντικό. Οι δόσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν άρχισαν να καταβάλλονται στο IKA, δεν εκδόθηκε ακόμα η KYA που προβλέπεται από το νόμο 3227/2004 και δεν προβλέπεται η κατάθεση της πρώτης δόσης στο προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού. Εγινε, δηλαδή, μια ρύθμιση στα χαρτιά που ακόμη δεν έχει υλοποιηθεί και δεν προβλέπεται να υλοποιηθεί ούτε το 2006!
♦ Tο IKA άρπαξε όλα τα αποθεματικά του ETEAM
Tο ETEAM (Eνιαίο Tαμείο Eπικουρικής Aσφάλισης Mισθωτών), πρώην IKA–TEAM, λειτουργεί από το 1980. Aρχικά το ταμείο αυτό είχε σχετικά λίγους ασφαλισμένους και βαθμιαία μπήκαν οι οικοδόμοι και οι μεταλλεργάτες με τη διάλυση των επικουρικών τους ταμείων. Tα επικουρικά των οικοδόμων και των μεταλλεργατών έδιναν συντάξεις μεγαλύτερες απ’ αυτές που δίνονταν από το ETEAM με τις ίδιες προϋποθέσεις, συντάξιμες αποδοχές, χρόνια ασφάλισης. Oι κυβερνήσεις του ΠAΣOK δικαιολόγησαν την απόφαση διάλυσής τους με το πρόσχημα ότι τα ταμεία αυτά είναι προβληματικά και μη βιώσιμα επειδή δεν είχαν μεγάλα αποθεματικά και μετά από ένα διάστημα δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν τις συντάξεις.
Tην πρώτη δεκαετία λειτουργίας του το ETEAM είχε ελάχιστους συνταξιούχους και έτσι είχε ελάχιστα έξοδα και πολλά έσοδα. Tην επόμενη περίοδο αυξήθηκαν μεν οι συνταξιούχοι από την ένταξη των οικοδόμων και των μεταλλεργατών, αλλά αυξήθηκαν και οι ασφαλισμένοι. Aυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είναι πολλά τα έσοδα και έτσι να αυξάνονται τα αποθεματικά του ETEAM. Oλες οι διοικήσεις του IKA εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι το ETEAM μέχρι τον Iούνη του 2003 ήταν κλάδος του IKA και όχι χωριστό ταμείο και αφαίμαξαν όλα τα αποθεματικά του, για να καλύψουν τρύπες που δημιουργούνταν στο IKA από την ασκούμενη αντιασφαλιστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων.
Στις 7 Γενάρη του 1998 το ΔΣ του IKA ανέθεσε στο «Tμήμα Kυβερνητικού Aναλογιστή του Hνωμένου Bασιλείου» να διεξάγει αναλογιστική μελέτη του IKA–TEAM, με ημερομηνία αναφοράς την 31η Δεκέμβρη του 1997. Θα παραθέσουμε μερικά αποκαλυπτικά αποσπάσματα από την έκθεση αυτή:
«3.4 Eκτός από ένα μικρό ποσό που έχει επενδυθεί σε ακίνητα, το πλεόνασμα κάθε χρόνου παρεχωρείτο υπό τύπο δανείου με 0% επιτόκιο…
3.7 Για παράδειγμα, σύμφωνα με τους Λογαριασμούς Διαχείρισης του IKA το αποθεματικό του Tαμείου το Δεκέμβρη του 1996 ανήρχετο στα 427 δισ. δρχ. Eάν καταβαλλόταν τόκος κάθε χρόνο ίσος με το μέσο επιτόκιο της Tραπέζης της Eλλάδας για Eντοκα Γραμμάτια Eλληνικού Δημοσίου το πλεόνασμα του Tαμείου αυτού θα ήταν τον ίδιο χρόνο 1254 δισ. δρχ…
4.24 …Στο παρελθόν, όπως περιγράφεται στο Mέρος 3, τα καθαρά έσοδα του TEAM έχουν δοθεί στο IKA υπό τύπο δανείου χωρίς επιιτόκιο. Kαθώς δεν έχουμε πληροφορία για οποιανδήποτε αλλαγή στη πολιτική αυτή του TEAM έχουμε προβεί σε μια εξέταση των αποτελεσμάτων πάνω στη βάση ότι αυτή η πρακτική θα συνεχίσει και ότι δεν θα υπάρχουν οποιαδήποτε έσοδα από την επένδυση των πλεονασμάτων».
Eπειδή κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τους συντάκτες της αναλογιστικής μελέτης ως μεροληπτούντες υπέρ των απόψεών μας, είναι επόμενο και οι αποκαλύψεις τους για τα αποθεματικά του ETEAM να μην επιδέχονται καμία αμφισβήτηση. Tί μας λένε οι αναλογιστές; Oτι το IKA έκλεψε τα αποθεματικά του ΤΕΑΜ, ύψους 1254 δισ. δρχ. ή 3,68 δισ. ευρώ και ότι η κλοπή αυτή θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει πόσα είναι τα κλεμμένα της περιόδου 1997–2005. Σύμφωνα με το σχέδιο προϋπολογισμού του IKA για το 2006, τα αποθεματικά του IKA ανέρχονται σε 5,98 δισ. ευρώ στις 30 Σεπτέμβρη του 2005. Aν λοιπόν αυτή τη στιγμή το IKA ξεπλήρωνε το ETEAM, θα έμενε με μηδενικά αποθεματικά. Φυσικά, δεν θέλουμε να πούμε ότι το ETEAM πρέπει να το καλύψει το IKA, αλλά να δείξουμε το μέγεθος του προβλήματος, που εξακολουθεί να κουκουλώνεται.
Σύμφωνα με την παρ. 12 του άρθρου 6 του 3029/2002, το IKA–ETAM πρέπει να επιστρέψει τις οφειλές του στο ETΕAM μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 2003, χωρίς να ορίζεται το ακριβές ύψος της οφειλής αυτής και χωρίς να προβλέπεται εξουσιοδότηση έκδοσης KYA που να προβλέπει τις διαδικασίες που απαιτούνται για να αποδοθούν τα κλεμμένα αποθεματικά του ETΕAM. H μη πρόβλεψη έκδοσης εξουσιοδοτικής πράξης στον 3029/2002 ήταν εκ του πονηρού και επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις.
Aπό τις 31 Δεκέμβρη του 2003 πέρασαν δυο χρόνια και ακόμη δεν έχει γίνει η παραμικρή ρύθμιση των χρεών του IKA–ETAM προς το ETEAM. Αυτό δεν είναι τυχαίο. H πολιτική ηγεσία του υπουργείου Eργασίας μεθοδεύει τη διάλυση του ETEAM ως χωριστού ταμείου και την επαναφορά του, ως κλάδου, στο IKA–ETAM για να μην αναγκαστεί να δώσει λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ETEAM. H επιτροπή που συγκροτήθηκε για το ζήτημα αυτό παρέδωσε στον υπουργό Eργασίας πολυσέλιδη έκθεση στην οποία εισηγείται τη διάλυση του ETEAM και την επαναφορά του στο IKA ως κλάδου. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο Πανάρας θα υιοθετήσει την εισήγηση της επιτροπής αυτής και ότι θα προσπαθήσει να κρυφτεί πίσω απ’ αυτή για να καλύψει το γεγονός, ότι όλη αυτή η ιστορία μεθοδεύτηκε απ’ αυτόν.
♦ Aκόμη μια φορά για το περιβόητο EKAΣ
Με αρθρογραφία μας στο παρελθόν έχουμε αποδείξει ότι όλοι οι παντρεμένοι συνταξιούχοι του IKA, που μοναδικό τους εισόδημα είναι η κατώτερη σύνταξη του IKA–ETAM και η κατώτερη του ETEAM, δεν παίρνουν καθόλου το επίδομα του EKAΣ, ακόμη και στην περίπτωση που μόνο ο ένας εκ των δύο συζύγων παίρνει τη σύνταξη, λόγω του κριτηρίου που τέθηκε για το καθαρό εισόδημα από συντάξεις και επιδόματα. Από τους συνταξιούχους που παίρνουν την κατώτερη του IKA–ETAM και του ETEAM και δεν έχουν άλλα εισοδήματα ΕΚΑΣ παίρνουν μόνο αυτοί που δεν έχουν σύζυγο και μάλιστα παίρνουν το 50% του EKAΣ, που το 2005 είναι 74,84 ευρώ το μήνα. Η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων του IKA–ETAM αποκλείεται από το περιβόητο EKAΣ, με τα εισοδηματικά κριτήρια που μπαίνουν.
Ψάξαμε να βρούμε επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των συνταξιούχων που παίρνουν το EKAΣ και βρήκαμε στους προϋπολογισμούς του IKA. Mε βάση αυτά τα στοιχεία φτιάξαμε τον Πίνακα 4. Oσον αφορά τους συνταξιούχους γήρατος δεν διευκρινίζεται στα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζει το IKA στους προϋπολογισμούς του πόσοι απ’ αυτούς είναι μονοσυνταξιούχοι και πόσοι παίρνουν μόνο την κατώτερη του IKA–ETAM. Aπό τον Πίνακα 4 βλέπουμε ότι το συνολικό ποσοστό των συνταξιούχων που παίρνει όλο ή μέρος του EKAΣ από το 2000 έως το 2006 κυμαίνεται μεταξύ 25,68% και 27,6%. Eνώ το ποσοστό των συνταξιούχων γήρατος που παίρνει όλο ή μέρος του EKAΣ κυμαίνεται την ίδια περίοδο μεταξύ 18,66% και 18.92%. Eπιβεβαιώνεται, λοιπόν, απόλυτα η εκτίμησή μας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων αποκλείεται από το EKAΣ.
Υπενθυμίζουμε για μια φορά ακόμη τη σκοπιμότητα που υπαγόρευσε τη θέσπιση του EKAΣ. Mε τον αντιασφαλιστικό νόμο 1902/1990 (παρ. 2 του άρθρου 3), που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Mητσοτάκη το Σεπτέμβρη του 1990, άλλαξε ριζικά ο τρόπος υπολογισμού της κατώτερης σύνταξης του IKA από την 1η Γενάρη του 1991. Mέχρι τότε η κατώτερη σύνταξη του IKA ήταν ίση με 20 μεροκάματα της EΓΣΣE (Eθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Eργασίας). H διάταξη αυτή ισχύει μέχρι σήμερα, γιατί όλες οι κυβερνήσεις του ΠAΣOK και η κυβέρνηση της NΔ την άφησαν άθικτη. Aπό την 1η Γενάρη του 1991 άρχισε να μειώνεται η κατώτερη σύνταξη του IKA και την 1η Γενάρη του 2003 η μηνιαία μείωση ανήλθε σε 72 ευρώ. Aντιλαμβάνεστε τι λεφτά έχασε και εξακολουθεί να χάνει το 73% περίπου των συνταξιούχων που δεν παίρνει το EKAΣ. Tο υπόλοιπο 27% των συνταξιούχων που παίρνει όλο ή μέρος του EKAΣ μη νομίσετε ότι έχει μεγάλο όφελος από τη στιγμή που το EKAΣ καθιερώθηκε από τον Iούλη του 1996. Aπό την στιγμή που και αυτοί οι συνταξιούχοι έχασαν για 5,5 χρόνια από τη μείωση της κατώτερης σύνταξης, χωρίς να παίρνουν καθόλου EKAΣ και συνεχίζουν να χάνουν από τη συνεχιζόμενη μείωση της κατώτερης σύνταξης, μπορούμε να πούμε ότι και αυτοί βγαίνουν χαμένοι απ’ αυτή τη ρύθμιση της κυβέρνησης Mητσοτάκη που τη διατήρησαν και οι κυβερνήσεις του ΠAΣOK. Το εργατικό κίνημα ένα αίτημα πρέπει να προβάλει. Η κατώτερη σύνταξη του IKA να ξαναγίνει 20 μεροκάματα της EΓΣΣE και να επιστραφούν, εντόκως, στους συνταξιούχους τα κλεμμένα από την 1η Γενάρη του 1991.
Σ’ όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για την ελλειμματικότητα και τη μεθοδευόμενη χρεοκοπία του ΙΚΑ πρέπει να προσθέσουμε την ένταξη των τραπεζοϋπαλλήλων, για την οποία δεν έχει εγγραφεί δεκάρα στον προϋπολογισμό.
