Μέχρι τα τέλη της επόμενης εβδομάδας σκοπεύει η κυβέρνηση να ολοκληρώσει την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νομοσχέδιου. Με κοινοβουλευτικές διαδικασίες – παρωδία, με μια υπουργό που παλινδρομεί ανάμεσα στο γελοίο και το γκροτέσκο (αρκεί να σημειώσουμε ότι ξεκίνησε την ομιλία της δηλώνοντας ότι αισθάνεται «πάρα πολύ ευτυχής και ιδιαίτερη τιμή, που αυτή η κυβέρνηση τόλμησε να φέρει αυτό το ασφαλιστικό νομοσχέδιο»!) και με μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που πήρε κανονικότατα μέρος σ’ αυτή την παρωδία, ο Καραμανλής περιμένει να περάσουν μερικές μέρες απεργιών και μετά όλα να γυρίσουν στην κανονικότητα, αφού η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ξαναστέλνει το μήνυμα πως «ψηφισμένος νόμος δεν ανατρέπεται με αγώνες».
Στα όσα λέει η Πετραλιά δεν αξίζει τον κόπο να απαντήσουμε. Τι να πεις σε μια υπουργό που δηλώνει ότι «δεν μεταβάλλεται το ύψος των συντάξεων, το σχέδιο νόμου δεν πραγματεύεται τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων», όταν υπάρχει ολόκληρο άρθρο για τον περιορισμό των επικουρικών συντάξεων στο 20%; Τι να της πεις όταν δηλώνει ότι «η φιλοσοφία αυτού του νόμου είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, είναι η δικαιοσύνη»; Τι να της πεις όταν την ακούς να λέει ότι «οι παροχές είναι προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω»; Αυτή είναι αποφασισμένη να τη φτύνουν και να λέει ότι ψιχαλίζει. Σημασία, λοιπόν, έχει να σταθούμε στην τακτική της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που για μια φορά ακόμη φέρεται με απόλυτη υπευθυνότητα έναντι του συστήματος (και όχι έναντι των εργαζόμενων, βέβαια).
Ποια ήταν τα πρώτα λόγια του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου στην κοινοβουλευτική επιτροπή; Οτι αυτό που γίνεται δεν είναι διάλογος, αλλά η ΓΣΕΕ τιμά τη Βουλή και γι’ αυτό πήρε μέρος! Καταλαβαίνετε τώρα πόσο… τρόμο νιώθει ο Καραμανλής από τις κορόνες που εκτοξεύουν οι συνδικαλιστές αυτοί από τις απεργιακές εξέδρες. Φυσικά, μέσα στη Βουλή δεν είχαμε κορόνες. Δεν ταιριάζει σ’ ένα… θεσμό, όπως είναι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, να λέει ότι οι εργαζόμενοι θα καταργήσουν το νόμο. Αλλωστε, δεν έχει καν τέτοια αντίληψη η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Δεν έχει καν την αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι δικαιούνται πλήρη ασφάλιση. Εχει την αντίληψη της διαχείρισης της Ασφάλισης «στο πλαίσιο της εθνικής οικονομίας». Ιδού η τοποθέτηση Παναγόπουλου:
«Εμείς έχουμε την άποψη ότι το ασφαλιστικό προφανώς έχει πρόβλημα. Είναι πάντα μια ανοιχτή πληγή που πρέπει να την επουλώνουμε σιγά-σιγά και ως εκ τούτου δε μας βρίσκει σύμφωνους η άποψη που λέει “να λύσουμε το ασφαλιστικό”. Δεν είναι Γόρδιος Δεσμός να το κόψουμε, χρειάζεται διαρκής παρακολούθηση και διαρκής υποστήριξη».
Μετά απ’ αυτή την επί της αρχής τοποθέτηση, απολύτως λογικά ακολούθησε η επόμενη: «Εμείς δεν είμαστε εναντίον των ενοποιήσεων. Το αντίθετο, έχουμε συνομολογήσει ενοποιήσεις. Γιατί όμως δεν έγιναν οι ενοποιήσεις που προέβλεπε ο νόμος Ρέππα για τα ειδικά ταμεία; Γιατί δεν έγιναν με τους όρους και προϋποθέσεις που ήθελαν αναλογιστικές μελέτες, ειδικές οικονομικές μελέτες…».
Στο τέλος, υπερασπίστηκε με απροκάλυπτο τρόπο το νόμο Ρέππα! Το νόμο που –εκτός των άλλων– έβαλε το ΙΚΑ στην τροχιά της χρεοκοπίας, σβήνοντας όλα τα κλεμμένα επί δεκαετίες και βάζοντας στη θέση τους μια ετήσια κρατική επιχορήγηση ίση με το 1% του ΑΕΠ. Χτυπούσε παλαμάκια τότε η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στους Ρέππα-Χριστοδουλάκη που παραμύθιαζαν τους εργαζόμενους ότι έλυσαν το χρηματοδοτικό πρόβλημα του ΙΚΑ μέχρι το 1932. Και μετά, μέσα σε τρία χρόνια, «ανακάλυψαν» ότι το 1% δεν φτάνει, αλλά χρειάζεται 2,4%!
Εκεί, όμως, που η πρόκληση ξεπέρασε κάθε προηγού-μενο ήταν με την παρουσία του γενικού γραμματέα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ε. Μπουζούλα. Οπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της επιτροπής, ήταν εκεί ο πρόεδρος, αλλά έφυγε (;) και έτσι έδωσε το λόγο στο γραμματέα. Ο οποίος, πέταξε στα σκουπίδια το αίτημα δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων για μη συγχώνευση του ΟΑΠ-ΔΕΗ στο ΙΚΑ και άρχισε να κάνει επιμέρους παρατηρήσεις στις διάφορες διατάξεις του νομοσχέδιου!!! Πανέτοιμη η Πετραλιά, απάντησε σε όλες τις παρατηρήσεις, είπε τις μπούρδες της και διεξήχθη μεταξύ τους ένας… δημιουργικός διάλογος!
Ολόκληρο το απόγευμα της Πέμπτης προσπαθούσαμε να επικοινωνήσουμε με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ Ν. Φωτόπουλο, για να τον ρωτήσουμε αν αυτά που είπε ο ΔΑΚίτης απηχούν τις απόψεις της Ομοσπονδίας ή τις απόψεις της ΔΑΚΕ και τι έχουν σκοπό να κάνουν. Η γραμματέας απαντούσε ότι έλειπε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και θα επέστρεφε αργά το βράδυ. Ετσι, μέχρι την ώρα που έκλεισε η ύλη επίσημη απάντηση δεν είχαμε. Είναι φανερό, ότι γίνεται παζάρι. Δε θέλουν σκληρό και παρατεταμένο αγώνα (γι’ αυτό και τα αλισβερίσια με την κυβέρνηση για τον όγκο της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος), δεν έχουν καμιά όρεξη για εργατική νίκη και θέλουν δυο-τρεις φραστικές «διαβεβαιώσεις» (σαν αυτές που είχαν πάρει από το Βενιζέλο το 1999), για να κηρύξουν τη λήξη αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου. Για να μην έχει πρόβλημα και η ΓΣΕΕ.
Είπε, μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας των εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία Γ. Κουτρουμάνης: «Αναφέρεται από την πλευρά της κυβέρνησης ότι θα έχουμε περιορισμό κατά 1,5 δισ. ευρώ των λειτουργικών δαπανών από τις ενοποιήσεις. Να σημειώσω ότι 965 εκατ. ευρώ είναι το λειτουργικό κόστος του συνόλου των ασφαλιστικών ταμείων και απ’ αυτά, μάλιστα, το 80% είναι των τριών μεγάλων (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και ΟΓΑ). Από πού προκύπτει το 1,5 δισ. ευρώ που θα εξοικονομηθεί μέσα από την ενοποίηση;».
Μούγκα η Χάνει Πάλι-Πετραλιά. Μούγκα και οι λαλίστατοι κυβερνητικοί βουλευτές. Ενα από τα μεγάλα ψέματα της προπαγάνδας τους αποκαλύφθηκε κι αυτοί το βούλωσαν, αφήνοντας στα παπαγαλάκια τους να συνεχίσουν τη βρόμικη προπαγάνδα. Τι σημαίνει αυτή η σιωπή τους; Μια ακόμη επιβεβαίωση του ότι οι ενοποιήσεις των Ταμείων δε γίνονται για να επιτευχθούν «οικονομίες κλίμακας», αλλά για να μπορέσουν στη συνέχεια να προωθήσουν την ενοποίηση των ασφαλιστικών παροχών προς τα κάτω.