Προκειμένου να πείσει τους ομολόγους του στο Ecofin για τις… καλές προθέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου τους ανακοίνωσε ότι θα «ανοίξει» το Ασφαλιστικό. Προηγήθηκε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων στα ελληνικά ΜΜΕ, σύμφωνα με τα οποία πρώτος ο Λοβέρδος, συνεπικουρούμενος από το Ρέππα, ζήτησε από τον Παπανδρέου ν’ ανοίξει το Ασφαλιστικό το πρώτο εξάμηνο του 2010 κι αυτός συμφώνησε. Ανακοίνωση έκανε και ο Πεταλωτής, που δήλωσε: «Θα ανοίξει διάλογος. Και όταν ανοίξει διάλογος και υπάρξει έτοιμο σχέδιο νόμου προς διαβούλευση, θα μπορούν να τεθούν πλήρως όλα τα ζητήματα». Συμπλήρωσε, μάλιστα, με νόημα, ότι ο Παπακωνσταντίνου «συμμετέχει στο ECOFIN και την Eurogroup με μια ατζέντα, που είναι προκαθορισμένη» και αφορά και το Ασφαλιστικό.
Επιστρέφοντας από το Ecofin ο Παπακωνσταντίνου μοίρασε ένα κείμενο στο οποίο προτείνονται η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η επιμήκυνση του εργασιακού βίου (γράφουμε αναλυτικά στη σελίδα 16). Οταν ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση τα αποδέχεται, προσπάθησε να αποφύγει την ουσία, λέγοντας αρχικά ότι το κείμενο που μοίρασε «δεν αποτέλεσε αντικείμενο απόφασης του ECOFIN». Δεν παρέλειψε όμως να σημειώσει με νόημα, ότι «το ECOFIN το δέχτηκε ως μία ενδιαφέρουσα έκθεση, η οποία έχει συγκεκριμένες μεθοδολογικές παραδοχές»!
Σε όλα τα δημοσιογραφικά ερωτήματα ο Παπακωνσταντίνου απέφυγε να απαντήσει επί της ουσίας. Επαναλάμβανε συνεχώς μονότονα, ότι «η κυβέρνηση προτίθεται να θέσει με ένα συντεταγμένο τρόπο με τους κοινωνικούς εταίρους το ζήτημα του ασφαλιστικού, με την έννοια ότι είναι κάτι το οποίο δεν κλείνει ποτέ».
Ο Λοβέρδος, σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό ΘΕΜΑ, είχε το θράσος να πει πως αποτελεί πρόβλημα το ότι ο προϋπολογισμός καλύπτει «όχι τις τακτικές ενισχύσεις, τις νομοθετημένες, του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά τα ανοίγματά του, τα έκτακτα ανοίγματά του». Είναι θράσος να το λέει αυτό ο υπουργός Εργασίας, για δυο λόγους. Πρώτο, γιατί στην πρώτη συνέντευξή του, στις 19 Οκτώβρη, όταν του απαριθμήσαμε (με νούμερα μάλιστα) θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του κράτους έναντι του ΙΚΑ, τις οποίες παράνομα και τσαμπουκαλίδικα το κράτος δεν εκπληρώνει, από την εποχή ακόμη της προηγούμενης κυβέρνησης Σημίτη, δεν έδωσε καμιά απάντηση. Κι όταν επιμείναμε, έκοψε την κουβέντα, λέγοντας «εδώ δεν είναι αμφιθέατρο, μας ρωτάτε, απαντάμε» (δηλαδή, πρέπει να καταπίνουμε κάθε παπαριά και να μην προσπαθούμε να τους στριμώξουμε). Είναι θράσος γιατί, δεύτερο, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς Εργασίας τον Ρέππα και Οικονομίας τον Χριστοδουλάκη, διακήρυξαν το 2002 ότι έλυσαν το ασφαλιστικό για τα επόμενα 30 χρόνια. Δεδομένου ότι η ΝΔ, με το νόμο Πετραλιά, δεν άλλαξε τα οικονομικά δεδομένα, πώς μας ξαναλένε σήμερα, μετά από μόλις εφτά χρόνια, ότι τα Ταμεία ξαναείναι καταχρεωμένα και πρέπει να «ξανανοίξει» το Ασφαλιστικό;
Τι σημαίνει «ξανανοίγει το Ασφαλιστικό»; Υπάρχει εργαζόμενος που δεν το ξέρει; «Ανοιξε» ποτέ το Ασφαλιστικό από το 1990 χωρίς να αφαιρεθούν ασφαλιστικά δικαιώματα; Τα όρια ηλικίας των γυναικών στο δημόσιο (αυτών που έχουν πρωτομπεί στην ασφάλιση πριν το 1993) θα πάνε στα 65, όπως ξεκαθάρισε ο Παπακωνσταντίνου. Τα Βαρέα και Ανθυγιεινά θα πετσοκοπούν. Η αποκατάσταση της αδικίας στη διαδοχική ασφάλιση δεν πρόκειται να αποκατασταθεί («Για το ποσό στη διαδοχική, αυτό το 30% που χάνεται και είναι άδικο, δεν μπορώ να δεσμευτώ», δήλωσε ο Λοβέρδος). Ομως αυτά δεν φτάνουν. Αν ο Παπακωνσταντίνου δεν εύρισκε «ενδιαφέρουσα» την έκθεση του Ecofin, δε θα τη μοίραζε στους δημοσιογράφους. Τη μοίρασε για να τους κάνει πάσα και ν’ αρχίσει η προετοιμασία του εδάφους, για μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας, που είναι οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της «ενδιαφέρουσας έκθεσης».
