Μια… βελτιωμένη εκδοχή της «πρότασης του Λαυρίου» παρουσίασε ο Γιωργάκης, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε προ δεκαημέρου για το Ασφαλιστικό. Οπως ασφαλώς θυμόσαστε, στην προεκλογική περίοδο του 2004 είχε παρουσιάσει στο Λαύριο την πρόταση να εργάζονται οι νέοι ανασφάλιστοι, για να… καταπολεμηθεί η ανεργία. Είδαν κι έπαθαν οι υπόλοιποι Πασόκοι να τον πείσουν ότι μ’ αυτή την πρόταση δεν κερδίζουν αλλά χάνουν ψήφους. Ιδού, λοιπόν, η «βελτιωμένη» εκδοχή:
«Σήμερα, αυτό το εργασιακό καθεστώς, είναι ένα εργασιακό καθεστώς που μας πάει πίσω, σε έναν μεσαίωνα εργασιακών σχέσεων. Σε αυτό, εμείς έχουμε αντιπαραθέσει μία τελείως άλλη λογική. Αντί των STAGE, αντί της αμοιβής της ανασφάλιστης εργασίας, αντί της λογικής, ότι θα πρέπει να δουλεύει μερικές ώρες και θα προσπαθεί, από εδώ κι από εκεί, να συνθέσει ένα εισόδημα αξιοπρεπές, λέμε για τον νέο: Θέλουμε γρήγορα να μπεις στην παραγωγή, εμείς θα επιδοτήσουμε ως κράτος τις ασφαλιστικές εισφορές του εργοδότη και τις δικές σου, για τέσσερα χρόνια, για να μπεις στην παραγωγή, για να έχεις ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσεις και μετά, σε δεύτερη φάση, να προχωρήσεις κανονικά σε μία κανονική καριέρα».
Καταρχάς, ειδικά για τα sta-ge το ΠΑΣΟΚ «δεν δικαιούται για να ομιλεί», γιατί οι δικές του κυβερνήσεις τα εισήγαγαν. Οι κυβερνήσεις Καραμανλή τα ανέπτυξαν και τα κατέστησαν εργαλείο άσκησης ρουσφετολογικής πολιτικής και «μαϊμουδίσματος» της ανεργίας. Εκείνο που είναι κοινό και στα stage και στη «βελτιωμένη» πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι η απαλλαγή των καπιταλιστών από τις ασφαλιστικές εισφορές. Αυτές, στην καλύτερη περίπτωση, φορτώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή στο φορολογούμενο εργαζόμενο. Λέμε «στην καλύτερη περίπτωση», γιατί είναι εξαιρετικά αμφίβολο (για να μην πούμε σίγουρο) αν το κράτος θα καταβάλλει στα ασφαλιστικά ταμεία τις εισφορές γι’ αυτούς τους εργαζόμενους. Σε κάποιο λογαριασμό θα γράφονται, κάποια ποσά «έναντι» θα δίνονται και τα υπόλοιπα θα διαγραφούν κάποια στιγμή με κάποιο νόμο, όπως τόσες φορές έχει γίνει στο παρελθόν με οφειλές του κράτους προς τα Ταμεία.
Οσο για την «κανονική καριέρα» που τάζει ο Γιωργάκης στο νέο εργαζόμενο που επί τέσσερα χρόνια θα εργάζεται χωρίς ο εργοδότης να πληρώνει δεκάρα για ασφαλιστικές εισφορές, το έργο το έχουμε ξαναδεί χιλιάδες φορές. Ο εργοδότης θα τον πετάει στο δρόμο, για να προσλάβει στη θέση του άλλον νέο, με επιδοτούμενες τις ασφαλιστικές εισφορές του. Αυτό γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις «ενεργητικής απασχόλησης». Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις ουδέποτε έχουν δώσει έναν απολογισμό για το πόσοι εργαζόμενοι απ’ αυτούς που απασχολούνται με τα διάφορα «προγράμματα» εξακολουθούν να απασχολούνται και μετά τη λήξη της επιδοτούμενης περιόδου.