Θυμόσαστε τι έλεγαν οι συριζαίοι για το Υπερταμείο Ξεπουλήματος; Οτι περνούν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου σ' αυτό, όμως το Υπερταμείο δεν έχει σχέση με το ΤΑΙΠΕΔ, που είχε ως στόχο τις ιδιωτικοποιήσεις. Το Υπερταμείο, σύμφωνα με την προπαγάνδα των συριζαίων, έχει ως στόχο την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και ιδιαίτερα των επιχειρήσεων, ώστε να γίνουν υγιείς και κερδοφόρες και να συμβάλουν στη «δίκαιη ανάπτυξη».
Οι εξελίξεις στα ΕΛΤΑ έρχονται να μας δώσουν το πρώτο σημαντικό παράδειγμα «αξιοποίησης». Το Υπερταμείο ζήτησε από την επιχείρηση να εκπονήσει σχέδιο ριζικής αναδιάρθρωσής της, ώστε να καταστεί κερδοφόρα. Η Διοίκηση των ΕΛΤΑ ανέθεσε στη γνωστή εταιρία συμβούλων PWC να εκπονήσει σχετική μελέτη και η εταιρία εκπόνησε αυτό που θα περίμενε κανείς από μια τέτοια εταιρία που βλέπει μόνο αριθμούς. Εισηγείται να κλείσουν περίπου 200 υποκαταστήματα των ΕΛΤΑ, που θεωρούνται ζημιογόνα και να απολυθούν 2.800 εργαζόμενοι. Οι 1.800 να απολυθούν άμεσα και οι υπόλοιποι 1.000 με πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» με ορίζοντα πενταετίας.
Κλασικά πράγματα. Ετσι αντιμετωπίζουν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις τις κρίσεις τους. Περιορίζοντας δραστηριότητες και πετώντας κόσμο στο δρόμο. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι εργαζόμενοι πέφτουν συνήθως στην παγίδα της «βιωσιμότητας». Προσπαθούν ν' αποδείξουν ότι η επιχείρηση είναι βιώσιμη ως έχει, ότι φταίει το ένα και το άλλο. Στην περίπτωση των ΕΛΤΑ μπορεί κανείς να πει πολλά για την κακοδιαχείριση από κυβερνήσεις και διοικήσεις, για τις τεράστιες οφειλές του κράτους κτλ. Θα είναι και χρήσιμα από άποψη ζύμωσης στον κόσμο. Οταν όμως αυτή η ζύμωση υποκαθιστά την ταξική άμυνα, η οποία πρέπει να στηριχτεί πάνω στην αδιαπραγμάτευτη θέση «δε δεχόμαστε ούτε μία απόλυση», τότε είναι ο ασφαλέστερος οδηγός προς την ήττα.
Αν οι εργαζόμενοι των ΕΛΤΑ εναποθέσουν τις τύχες τους στα χέρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που διέπεται από τις αρχές του «εκσυγχρονισμού», της «ανάπτυξης» και του «διαλόγου», τότε θα βαδίσουν σε μια ήττα χωρίς ουσιαστική αντίσταση. Το «έργο» το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές στο παρελθόν, το απώτερο και το πρόσφατο.