Η πανδημία από την ασθένεια COVID-19 βρίσκεται ήδη στο στάδιο της επιθετικής της εξάπλωσης σε όλη τη «γηραιά ήπειρο» και τη Βόρεια Αμερική. Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια υγειονομική κρίση εφάμιλλη της «ισπανικής γρίπης» του 1918, που εξόντωσε δεκάδες εκατομμύρια σε όλο τον πλανήτη. Σε αυτό το σημείο κανείς δεν γνωρίζει το φόρο αίματος που θα καταβάλουν οι εκμεταλλευόμενοι σε όλο τον πλανήτη. Για ένα πράγμα, όμως, πρέπει να είμαστε σίγουροι. Η πανδημία θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά στο αρχικό στάδιο εξάπλωσής της, αν η πλειοψηφία των αστικών κρατών έπαιρνε άμεσα μέτρα αναχαίτισης, κλείνοντας προληπτικά τα σύνορα και σταματώντας τις πτήσεις προς και από τις εστίες της πρωταρχικής μόλυνσης στην Κίνα και στις όμορες χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας, προβαίνοντας σε μαζικά τεστ εντοπισμού ύποπτων κρουσμάτων και απομόνωσής τους από τον υγιή πληθυσμό. Επέλεξαν, όμως, συνειδητά να ολιγωρήσουν, προκειμένου να μειώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις απώλειες των κερδών του κεφαλαίου στον τουρισμό, το εμπόριο και εντέλει την ίδια τη παραγωγή. Ενήργησαν τυχοδιωκτικά θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των πολιτών τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ετσι, άφησαν τον SARS-CoV-2 να εξαπλωθεί στις μητροπόλεις τους. Στο τυχοδιωκτικό τους σχέδιο συνένοχοι εξαρχής ήταν οι «ειδικοί» επιδημιολόγοι επικεφαλής των κλιμακίων πολιτικής προστασίας σε κάθε χώρα και οι επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ). Οι γραμμές που ακολουθούν καταγράφουν το χρονικό της εγκληματικής ολιγωρίας.
Στις 24 Γενάρη, κινέζοι επιστήμονες δημοσίευσαν σε ένα από τα κορυφαία διεθνή περιοδικά γενικής ιατρικής, το Lancet, ευρήματά τους από κλινική μελέτη σε 41 ασθενείς που προσβλήθηκαν από τον SARS-CoV-2 στην πόλη Ουχάν, 27 από τους οποίους είχαν προσβληθεί από τη νόσο στην αγορά θαλασσινών του Ουχάν [1]. Πρόκειται για την αγορά στην οποία πιθανολογείται ότι πραγματοποιούνταν αγοραπωλησία άγριων ζώων και στην οποία ο κοροναϊός ίσως πέρασε από κάποιο ξενιστή άγριο ζώο στον άνθρωπο. Στην προμετωπίδα της δημοσίευσής τους οι κινέζοι επιστήμονες παραθέτουν τα εξής ευρήματα:
Παρακάτω στην ίδια δημοσίευση γράφουν:
Το γεγονός ότι όλοι (και οι 41) είχαν πνευμονία, οι 13 από τους 41 ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον συγκεκριμένο κοροναϊό χρειάστηκαν νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ότι οι 13 εκδήλωσαν οξεία αναπνευστική δυσχέρεια και ότι οι 6 (15%) τελικά πέθαναν, ξυπνούσε μνήμες του σοβαρού συνδρόμου της οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας (Sever Αcute Respiratory Syndrome), που είχε προκαλέσει ο κοροναϊός SARS-CoV-1 τη διετία 2003-2004.
Οι ίδιοι οι κινέζοι επιστήμονες εφιστούσαν την προσοχή στη δημοσίευσή τους:
Η δημοσίευση των κινέζων επιστημόνων αναμφίβολα έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ύπαρξη ενός νέου κοροναϊού με φονικά χαρακτηριστικά αντίστοιχα του SARS που εμφανίστηκε τέλη του 2002 στην ίδια την Κίνα και εξαπλώθηκε ραγδαία σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας (Ταϊβάν, Νότια Κορέα, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη κ.ά.), αναγκάζοντας ορισμένες από αυτές τις χώρες, τότε, να πάρουν σκληρά μέτρα που έπλητταν την οικονομία τους.
Ηδη στις 22 Γενάρη, το κινεζικό καθεστώς είχε επιβάλει μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας στο Ουχάν, μια πόλη με πληθυσμό 11 εκατομμυρίων. Ας κρατήσουμε αυτές τις δυο ημερομηνίες: 22 και 24 Γενάρη, και ας δούμε επί τροχάδην τι συνέβαινε μέχρι τότε στην πόλη Ουχάν της Κίνας.
Οι υγειονομικές αρχές του Ουχάν απέδωσαν αρχικά, στις 31 Δεκέμβρη, τα κρούσματα πνευμονίας σε τυχαία έξαρση ιικής γρίπης. Παρότι γνώριζαν τη συσχέτιση δεκάδων ασθενών με την αγορά θαλασσινών του Ουχάν και είχαν προειδοποιήσεις από γιατρούς (τους οποίους συνέλαβαν για «διασπορά ψευδών ειδήσεων» και διατάτραξη κοινής ειρήνης»), ανήγγειλαν ότι δεν είχαν στοιχεία ότι η μετάδοση του ιού γινόταν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Eγραφαν συγκεκριμένα:[2]
Στις 3 Γενάρη, νέα ανακοίνωση των υγειονομικών αρχών της Ουχάν απέκλειε συνήθεις αναπνευστικές ασθένειες [3]:
Στις 5 Γενάρη, νέα ανακοίνωση των υγειονομικών αρχών απέκλειε τον SARS και τον MERS, τον κοροναϊό που ήταν υπεύθυνος για το σύνδρομο αναπνευστικής ανεπάρκειας στη Μέση Ανατολή το 2012 [4]:
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ, ο νέος κοροναϊός εντοπίστηκε από τις κινεζικές αρχές στις 7 Γενάρη [5]. Στις 11 Γενάρη οι υγειονομικές αρχές του Ουχάν δήλωναν [6]:
Ο μεγάλος χρόνος επώασης του νέου SARS-CoV-2 δεν εκδήλωνε συμπτώματα ακόμα στο ιατρικό προσωπικό. Από τους 41 ασθενείς μόνο ένας είχε πεθάνει στις 11 Γενάρη. Ετσι, το κινεζικό καθεστώς άργησε να πάρει κεντρικά την απόφαση για μέτρα αναχαίτισης της εξάπλωσης του ιού με μαζικά τεστ εντοπισμού και ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, απομονώνοντας ύποπτους φορείς της νόσου, και ο ιός άρχισε να εξαπλώνεται ραγδαία στον πληθυσμό της επαρχίας Χουμπέι από αρχές Γενάρη.
Στις 12 Γενάρη, ο Π.Ο.Υ. υιοθετούσε και επαναλάμβανε τα στοιχεία των υγειονομικών αρχών του Ουχάν. Σε αυτή τη φάση ανέφερε τα εξής [5]:
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχε στη διάθεσή του ο Π.Ο.Υ. εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσε να συστήσει σκληρά περιοριστικά μέτρα. Θα έπρεπε, όμως, να κρατάει επιφυλάξεις, αφενός για την ακρίβεια των στοιχείων που δημοσίευε το κινέζικο καθεστώς, το οποίο είχε κάθε λόγο να υποτιμήσει αρχικά το κίνδυνο της νέας νόσου, ιδιαίτερα όταν ο έλεγχος της κατάστασης ήταν ακόμα στη δικαιοδοσία των τοπικών αρχών του Ουχάν, αφετέρου για την πιθανότητα να υπάρχει όντως ξέσπασμα ενός νέου λοιμώδους νοσήματος. Επρεπε, τουλάχιστον, να συστήνει ειδικά μέτρα για τους ταξιδιώτες, πράγμα που έκαναν εξαρχής όμορες χώρες της Κίνας, όπως η Ταϊβάν, από τις 31 Δεκέμβρη, κάνοντας επιθεώρηση στα αεροπλάνα με θερμομέτρηση όλων των επιβατών μετά την προσγείωση και πριν την αποβίβαση, και βέβαια ζητώντας από τους επιβάτες να δηλώσουν στο ιστορικό τους τις τελευταίες 10 μέρες αν είχαν πυρετό ή αναπνευστικό πρόβλημα [13].
Οπως θα δούμε στη συνέχεια, ο Π.Ο.Υ. ακολουθεί τις ίδιες συστάσεις σχετικά με τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς, με ελαφρές τροποποιήσεις, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη. Ο Π.Ο.Υ εκείνη τη στιγμή φρόντιζε για τα συμφέροντα του κεφαλαίου στη Κίνα, τόσο των ντόπιων κινεζικών συμφερόντων όσο και των ξένων επενδύσεων στη χώρα.
Στις 22 Γενάρη, οι νεκροί στην Κίνα ήταν 17 και τα διαπιστωμένα κρούσματα 571 [7]. Οι κινεζικές αρχές είχαν αντιληφθεί πλέον ότι βρίσκονταν αντιμέτωπες με την εξάπλωση μιας φονικής επιδημίας και ότι είχαν χάσει τη δυνατότητα να σταματήσουν την εξάπλωση του ιού στο πρωταρχικό της στάδιο, όταν ακόμη το σύνολο των κρουσμάτων ήταν ακόμα μικρό και ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων εξίσου μικρός. Το κινέζικο καθεστώς προχώρησε σε απαγόρευση κυκλοφορίας στο Ουχάν και στην απομόνωση της πόλης από την υπόλοιπη Κίνα.
Ο εκπρόσωπος του Π.Ο.Υ. στην Κίνα Gauden Galea δήλωνε τα εξής στο Reuters στις 22 Γενάρη [9]: Προσθέτοντας, σύμφωνα με το Reuters, ότι οι αρχές έπρεπε να δουν πόσο αποτελεσματική είναι.
Η συγκεκριμένη δήλωση του εκπροσώπου του Π.Ο.Υ δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με τη διαπιστωμένη κατάσταση που υπήρχε εκείνη τη στιγμή στην Κίνα όσον αφορά τη διάδοση του ιού. Το λοκ-άουτ ήταν απόλυτα αναγκαίο για να τερματιστεί η ταχύτατη εξάπλωση του φονικού ιού στον πληθυσμό. Ο εκπρόσωπος του Π.Ο.Υ απευθυνόταν σε αξιωματούχους της Δύσης, στο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, απεκδυόμενος κάθε ευθύνης για σκληρά μέτρα παράλυσης της οικονομίας, που ο ίδιος όφειλε να προτείνει και να ενισχύει την προσπάθεια να τερματιστεί η ανεξέλεγκτη εξάπλωση της επιδημίας.
Στις 2 Φλεβάρη, είχαν πεθάνει στην Κίνα 361 άνθρωποι από τον κοροναϊό και τα διαγνωσμένα κρούσματα είχαν φτάσει τα 17.205 [7]. Υπενθυμίζουμε ότι στις 11 Γενάρη υπήρχε μόνο ένας νεκρός. Η εξάπλωση των νεκρών και των κρουσμάτων ήταν εκρηκτική. Τη Δευτέρα στις 3 Φλεβάρη, ο γενικός διευθυντής του Π.Ο.Υ. Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεέσους επεσήμανε ότι υπήρχαν 151 κρούσματα σε 23 χώρες [8].
Παρολαυτά, ο Γκεμπρεέσους δήλωνε την ίδια μέρα ότι
Η εκρηκτική αύξηση των νεκρών, τα ευρήματα της δημοσίευσης στο Lancet, που παρουσίαζαν την πλήρη κλινική εικόνα των ασθενών, καθώς και η ίδια η στάση του κινεζικού καθεστώτος, που λάμβανε μέτρα καραντίνας και τμηματικής παράλυσης της παραγωγής, που έπλητταν την ίδια της την οικονομία εν μέσω διεθνούς οικονομικής ύφεσης, έπρεπε να προβληματίσουν αμέσως όλους τους υπεύθυνους και ειδικούς στα τμήματα πολιτικής προστασίας και επιδημιολογίας στις χώρες της Δύσης και βέβαια στα κλιμάκια του ίδιου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.).
Από τις 2 Φλεβάρη διαφαινόταν ότι νέος κοροναϊός ήταν πολύ πιο μεταδοτικός και πολύ πιο φονικός από τον SARS-CoV-1 που εμφανιζόταν υπεύθυνος για το θάνατο 774 ατόμων σε δύο χρόνια, το 2003 και το 2004, σε σύνολο 8.098 ασθενών [102]
Ας δούμε τον ορισμό που έδινε ο ίδιος ο Π.Ο.Υ για την πανδημία σε ανύποπτο χρόνο, στις 24 Φλεβάρη του 2010 [14]:
Μέχρι και τις 8 Φλεβάρη, το σύνολο των θανάτων σε όλη την Κίνα (με τη συντριπτική πλειοψηφία στην επαρχία της πόλης Ουάν, Χουμπέι) από τον SARS-CoV-2 ανέρχονταν σε 811 νεκρούς. Τα αντίστοιχα συνολικά διαπιστωμένα κρούσματα ήταν 37.198 [7].
Οι χώρες που είχαν πληγεί από τον SARS το 2003 δεν εισάκουσαν τις καθησυχαστικές δηλώσεις του Π.Ο.Υ. και της Δύσης, επέβαλαν αμέσως μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, θερμομέτρηση σε δημόσια κτήρια, έλεγχο στα σύνορα με καραντίνα σε ύποπτα κρούσματα, μαζικά τεστ σε συνδυασμό με νέες τεχνολογικές εφαρμογές επιτήρησης πληθυσμού, που βέβαια παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα. Με αυτόν τον τρόπο αναχαίτισαν -προσωρινά τουλάχιστον- την εξάπλωση του ιού στη χώρα τους, χωρίς να χρειαστεί να επιβάλουν καραντίνα και παράλυση της οικονομίας τους, γιατί αντιμετώπισαν αμέσως την εξάπλωση του ιού στο πρωταρχικό της στάδιο, κάτι που δεν κατάφεραν να κάνουν οι υγειονομικές αρχές του Ουχάν, που άργησαν να εντοπίσουν το ξέσπασμα ενός νέου κοροναϊού.
Στις 29 Φλεβάρη, όταν κρούσματα του ιού είχαν πολλαπλασιαστεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, ο Π.ΟΥ συνέχιζε το βιολί του καθησυχασμού [11]:
!
Τα κλινικά ευρήματα στον αριθμό όσων χρήζουν νοσηλείας επαναλαμβάνονται από τις 24 Γενάρη σε όλες τις χώρες που ο SARS-CoV-2 εξαπλώνεται και οδηγεί καθημερινά χιλιάδες πολίτες να στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες στα νοσοκομεία της Δυτικής Ευρώπης, συνθήκες που παραπέμπουν σε «τριτοκοσμικές χώρες». Εκατοντάδες από αυτούς αναμένουν καρτερικά σε ουρές έξω από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας το βέβαιο θάνατο. Αρκετοί πεθαίνουν παρότι νοσούν από άλλα νοσήματα (π.χ. καρδιακές ασθένειες, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα) και χρήζουν νοσηλείας σε ΜΕΘ που πλέον δεν επαρκούν για τις ανάγκες του πληθυσμού. Αλλοι πεθαίνουν στα σπίτια τους, σε γηροκομεία, αρκετοί δεν καταγράφονται καν στους θανάτους που προκαλεί η φονική πανδημία, είτε άμεσα, λόγω μόλυνσης, είτε έμμεσα, λόγω αδυναμίας των ΜΕΘ να εξυπηρετήσουν το διογκωμένο αριθμό των ασθενών.
Κι όμως, όλοι οι ειδικοί που βρέθηκαν σε πόστα ευθύνης, πλην των χωρών που είχαν πληγεί στο παρελθόν από στον SARS-CοV-1, ολιγώρησαν εγκληματικά. Επί δύο δεκαετίες η επιστημονική κοινότητα δεν μπόρεσε να λύσει το γρίφο του SARS-CoV-1. Δεν υπήρξε ποτέ εμβόλιο και ποτέ αποτελεσματικό φάρμακο.
Στην προσπάθειά τους να συγκαλύψουν την εξάπλωση της φονικής πανδημίας, στελέχη του Π.Ο.Υ. έφτασαν στο σημείο να συγκρίνουν τη θνησιμότητα του SARS-COV-2 (δηλαδή το απόλυτο μέγεθος των νεκρών) με τη θνησιμότητα της εποχικής γρίπης. Στις 26 Φλεβάρη, στη Ρώμη, την περίοδο που ο ιός εξαπλωνόταν ανεξέλεγκτος στην περιφέρεια του Μιλάνου και ήταν ήδη υπεύθυνος για 12 θανάτους και 374 διαπιστωμένα κρούσματα, ο διευθυντής του Π.Ο.Υ. στην Ευρώπη Hans Kluge δήλωνε τα εξής [12]:
Μετά από συνάντηση με τον ιταλό υπουργό Υγείας, δήλωνε με νόημα, ότι τα θύματα που καταγράφηκαν στην Ιταλία ήταν όλα
Αλλά εδώ η λαθροχειρία και η αντιστροφή της πραγματικότητας βγάζει μάτιΗ εκρηκτική αύξηση του αριθμού των νεκρών στο Ουχάν σε 30 μέρες, παρότι πάρθηκαν σκληρά μέτρα περιορισμού, δεν μπορεί να συγκριθεί με τον αριθμό των θανάτων της γρίπης σε όλο χρόνο, για την οποία υπάρχει και εμβόλιο. Αν ο ιός ολοκλήρωνε τον επιδημιολογικό του κύκλο ανεξέλεγκτος, χωρίς μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, με το 50%-60% του πληθυσμού να νοσεί (ποτέ δεν νοσεί το 100% του πληθυσμού σε λοιμώδες νόσημα, γιατί η πιθανότητα να μεταδοθεί ο ιός στον υγιή πληθυσμό μειώνεται σημαντικά όταν η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει νοσήσει), τα θύματα του φονικού ιού σε κάθε χώρα θα ήταν 10 έως 100 φορές παραπάνω. Η κλίμακα θα αυξανόταν ανεξέλεγκτα, επειδή δεν θα υπήρχαν θέσεις στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ για να περιθάλψουν όλα τα κρίσιμα περιστατικά από κάθε λογής νόσημα.
Τέλος, όπως είδαμε από τα κλινικά ευρήματα των πρώτων 41 ασθενών στο νοσοκομείο του Ουχάν, 13 στους 41 που νοσούσαν σε νοσοκομείο είχαν υποκείμενα νοσήματα, δηλαδή λιγότεροι από τους μισούς. Η πρώτη χώρα της Ευρώπης που δέχτηκε τη φονική εξάπλωση του ιού ήταν η Ιταλία. Στις 4 Μάρτη, ο αριθμός των νεκρών άρχισε να εκτινάσσεται, στους 107 από 12 που ήταν στις 26 Φλεβάρη [15]. Η πλειοψηφία των θανάτων εντοπιζόταν στη βιομηχανική ζώνη της βόρειας Ιταλίας, στην επαρχία της Λομβαρδίας με πρωτεύουσα το Μιλάνο. Πλέον, δεν υπήρχε καμία δικαιολογία για τους «ειδικούς» τόσο του Π.Ο.Υ. όσο και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κι όμως, βρήκαν τον τρόπο να ολιγωρήσουν κι άλλο. Αρχισαν λοιπόν να επαναλαμβάνουν την επιχειρηματολογία του Kluge και να παρουσιάζουν την Ιταλία και ειδικά την επαρχία της Λομβαρδίας, στην οποία εμφανίζονταν συγκεντρωμένα τα περισσότερα περιστατικά, ως μια περιοχή με υψηλό ποσοστό «υπέργηρου πληθυσμού». Η πραγματικότητα, όμως, ήταν ότι η εξάπλωση του ιού είχε αρχίσει ανεξέλεγκτη πριν από βδομάδες από το Μιλάνο και οι φορείς του ιού μετέφεραν τη νόσο στους ηλικιωμένους της περιοχής, οδηγώντας τους κατά χιλιάδες στα νοσοκομεία και κατά εκατοντάδες στο θάνατο.
Μόλις στις 11 Μάρτη, όταν πλέον η κατάσταση είχε ξεφύγει στην Ιταλία, με 827 νεκρούς, ο Π.Ο.Υ αποφάσισε να κηρύξει κατάσταση πανδημίας για τον SARS-CoV-2. Παραθέτουμε απόσπασμα από τη δήλωση του γενικού διευθυντή του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεέσους [16]:
Αυτοί που τόσο καιρό αδρανούσαν προκλητικά, καθησύχαζαν εγκληματικά και βέβαια κάλυπταν τις αστικές κυβερνήσεις, όχι μόνο στη Δύση, αλλά και στην κρατικοκαπιταλιστική Κίνα, αποδεχόμενοι χωρίς καμία επιφύλαξη την αρχική εκτίμηση ότι δεν υπήρχε «μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο»συστήνοντας να μην παρθεί κανένα προληπτικό μέτρο επί βδομάδες, τώρα έκαναν λόγο για «ανησυχητικά επίπεδα αδράνειας» προκειμένου να καλύψουν τα νώτα τους.
Στην ίδια δήλωση ο Γκεμπρέεσους τόνιζε με νόημα:
Κι, όμως, όπως είδαμε μέχρι τώρα, είχαν όλα τα στοιχεία στη διάθεσή τους για να χαρακτηρίσουν την εξάπλωση του ιού πανδημία από τις 2 Φλεβάρη.
Ο Γκεμπρεέσους παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Ξεπλένει τα χέρια του σε νιπτήρες γεμάτους αίμα. Τόσο ίδιος όσο και τα διεθνή αφεντικά του είναι συνένοχοι στο έγκλημα της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της πανδημίας. Στο όνομα της δήθεν επιστημοσύνης, αντιδρούσαν από την πρώτη στιγμή σε κάθε περιοριστικό μέτρο για να μένει προστατευμένη ως την τελευταία στιγμή η κερδοφορία του κεφαλαίου στην Κίνα και στη Δύση. Επαιξαν στα ζάρια της τύχες του πλανήτη, ελπίζοντας ότι ο ιός θα σταματούσε το δολοφονικό του έργο στην Κίνα. Τώρα, φροντίζουν να εξιλεωθούν, καλώντας όλες τις κυβερνήσεις να κάνουν «τεστ, τεστ, τεστ». Ας μην κάνουμε το λάθος να αναπαράγουμε τις συστάσεις τους στην αντιπαράθεση που έχουμε με τη δική μας κυβέρνηση
[1] Κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών που έχουν προσβληθεί από τον νέο κοροναϊό του 2019 στην Ουχάν, Κίνα, The Lancet, 24 Γενάρη 2020
[2] Ανακοίνωση της Επιτροπής Υγείας του Ουχάν, 31 Δεκέμβρη
[3] Ανακοίνωση της Επιτροπής Υγείας του Ουχάν, 3 Γενάρη
[4] Ανακοίνωση της Επιτροπής Υγείας του Ουχάν, 5 Γενάρη
[5] Novel Coronavirus – China
Disease outbreak news : Update 12 January 2020
[6] Ανακοίνωση της Επιτροπής Υγείας του Ουχάν, 11 Γενάρη
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
