Προσφυγικός Καταυλισμός Τζαμπάλια, βόρεια Λωρίδα της Γάζας, 21 Οκτώβρη του 2024: Αμαχοι είναι μαζεμένοι σε σημείο προμήθειας νερού για να πάρουν λίγο νερό για τις εκτοπισμένες οικογένειες. Οι περισσότεροι είναι παιδιά. Ο σιωναζιστικός στρατός τους βάζει στο στόχαστρο. Απολογισμός: 5 νεκροί και 6 τραυματίες. Σε σημείο διανομής νερού!
Οι εικόνες του βίντεο είναι σκληρές. Ομως πρέπει να τις δούμε και να τις ξαναδούμε. Ο ναζισμός του Χίτλερ και των SS έχει αναβιώσει πλήρως, υπό το απαθές βλέμμα της περιβόητης «διεθνούς κοινότητας».
Ο δημοσιογράφος Ανάς Αλ-Σαρίφ μεταδίδει: Αυτό που συμβαίνει τώρα στο βορρά είναι σφαγή με την πλήρη έννοια της λέξης. Οι μάρτυρες και οι τραυματίες στους δρόμους ξεπερνούν τις δυνατότητες των υγειονομικών ομάδων. Οι δυνάμεις κατοχής καλούν τους πρόσφυγες που έχουν καταφύγει σε κέντρα φιλοξενίας να κατευθυνθούν προς το μπλόκο. Οσοι ακολουθούν άλλες διαδρομές πυροβολούνται από ελεύθερους σκοπευτές και drones. Ακόμα και όσοι ανταποκρίνονται δεν γλιτώνουν από τις βολές και το θάνατο.
Μπλόκο; Κάπου την ξέρουμε αυτή τη λέξη, έτσι δεν είναι; Μπλόκο της Κοκκινιάς, μπλόκο της Καλογρέζας και πάει λέγοντας. Με τη μόνη διαφορά ότι οι σιωναζί δεν βρίσκουν δωσίλογους για να τους φορέσουν την κουκούλα, όπως έκαναν οι ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα και σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη.
Αν προσέξετε τις εικόνες, θα δείτε μόνο γυναίκες και παιδιά. Τους άντρες τους ξεχωρίζουν και τους υποβάλλουν σε βασανιστήρια.
Στόχευσαν με τεθωρακισμένα το Ινδονησιακό Νοσοκομείο. Ο τελευταίος όροφος παραδόθηκε στις φλόγες. Είναι η προειδοποίηση ότι ετοιμάζονται να εισβάλουν και σ’ αυτό.
Ο σιωναζιστικός στρατός κινήθηκε νύχτα και περικύκλωσε όλα τα κέντρα που φιλοξενούν εκτοπισμένους από το βορρά της Λωρίδας. Κινήθηκε νύχτα, επειδή οι μαχητές της Παλαιστινιακής Αντίστασης δε διαθέτουν σκοπευτικά νυχτερινής όρασης. Και χρησιμοποιεί τους αμάχους σαν ανθρώπινη ασπίδα, επειδή ξέρει ότι οι παλαιστίνιοι μαχητές δε θα θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή των δικών τους ανθρώπων.
Στη συνέχεια, έβγαλαν τον κόσμο από τα σχολεία-καταφύγια και άρχισαν να τα πυρπολούν και να τα βομβαρδίζουν, ώστε να μην υπάρχουν ούτε αυτοί οι χώροι καταφυγής των εκτοπισμένων και να υποχρεωθούν αυτοί να κινηθούν προς τα νότια.
Δε θα τα καταφέρουν ούτε αυτή τη φορά, όπως δεν τα κατάφεραν ούτε τις προηγούμενες, όμως η περιβόητη «διεθνής κοινότητα» σιωπά την ώρα που μπροστά στα μάτια της εκτυλίσσεται ένα ακόμα φρικτό έγκλημα πολέμου.
Το 2002, παρακολουθώντας τις σφαγές στη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα, ο σπουδαίος Μαχμούντ Νταρουίς έγραψε (στην Κατάσταση Πολιορκίας):
Καμιά είδηση δεν ενοχλεί τον ανεπτυγμένο κόσμο,
γιατί η εποχή της βαρβαρότητας έχει παρέλθει
Και το θύμα είναι απλά «κάποιος»·
κανείς δεν γνωρίζει το όνομά του,
και η τραγωδία, όπως άλλωστε και η αλήθεια,
είναι πράγματα σχετικά (κτλ., κτλ.)
