Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι της αμερικανοϊρακινής συμφωνίας, γνωστής ως SOFA (Status Of Forces Agreement), που επικυρώθηκε στις 27 Νοεμβρίου, με μικρή πλειοψηφία, από την ιρακινή βουλή, ήρθαν οι δηλώσεις ανώτατων ιρακινών και αμερικάνων αξιωματούχων να αποκαλύψουν ότι οι δυο πλευρές δεν δεσμεύονται ουσιαστικά από τη συμφωνία ως προς σημαντικότερο ζήτημα, το χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των αμερικάνικων στρατευμάτων από το Ιράκ. Ζήτημα – κλειδί, που προκάλεσε οξύτατη αντιπαράθεση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και μαραθώνιες διαπραγματεύσεις, οι οποίες κατέληξαν, κυρίως κάτω από την πίεση του ιρακινού λαού, στο χρονοδιάγραμμα που προβλέπει την αποχώρηση των αμερικάνικων στρατευμάτων από τις ιρακινές πόλεις και χωριά μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2009 και απ’ όλη τη χώρα στις 31 Δεκεμβρίου του 2011.
Μόνο που το χρονοδιάγραμμα αυτό τέθηκε, όπως φαίνεται, για να παραβιαστεί με την πρώτη ευκαιρία, αφού η συμφωνία δίνει το δικαίωμα στην ιρακινή κυβέρνηση, επικαλούμενη κάποιο πρόσχημα, να ζητήσει την παραμονή των αμερικάνικων στρατευμάτων στη χώρα πέρα από το Δεκέμβριο του 2011. Στις 12 Δεκεμβρίου, ο εκπρόσωπος της ιρακινής κυβέρνησης, Ali al – Dabbagh, σε συνέντευξη τύπου στο Πεντάγωνο είπε στους δημοσιογράφους ότι «ο ιρακινός στρατός δεν θα είναι έτοιμος σε τρία χρόνια. Θα χρειαστούμε πολύ περισσότερα χρόνια. Ισως και 10» και ότι η ιρακινή κυβέρνηση θα είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις για να παραμείνουν τα αμερικάνικα στρατεύματα στη χώρα μετά τη συμφωνηθείσα ημερομηνία αποχώρησης. Μια μέρα αργότερα, στις 13 Δεκεμβρίου, ο ανώτατος αμερικάνος στρατιωτικός διοικητής στο Ιράκ, στρατηγός Raymond Odierno, σε συνέντευξη στην αμερικάνικη βάση στην Μπαλάντ, ενόψει της επίσκεψης του αμερικάνου υπουργού πολέμου Ρόμπερτ Γκέιτς, δήλωσε ότι έχουν γίνει προτάσεις να παραμείνουν αμερικάνικα στρατεύματα σε αστικές περιοχές του Ιράκ και μετά την εκπνοή της καθορισμένης προθεσμίας για την υποστήριξη και την εκπαίδευση του ιρακινού στρατού. Ανάλογη θέση έχει διατυπώσει ο σύμβουλος ασφάλειας του Μπάρακ Ομπάμα, ο Richard Danzig, ο οποίος μάλιστα εκτίμησε ότι η δύναμη που πρέπει να παραμείνει για τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, την εκπαίδευση του ιρακινού στρατού και την προστασία των αμερικάνων πολιτών» πρέπει να είναι 30.000 – 55.000 άντρες!
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και το δημοψήφισμα τον ερχόμενο Ιούλιο για τη SOFA, που ζητούσαν οι σουνίτες βουλευτές και αναγκάστηκε να αποδεχτεί την τελευταία στιγμή η ιρακινή κυβέρνηση, προκειμένου να εξασφαλίσει την ψήφο τους στη βουλή, δεν θα είναι δεσμευτικό, όπως υποστηρίζει τώρα η κυβέρνηση. Δικαιώνονται έτσι και μάλιστα πολύ γρήγορα όσοι εξαρχής τάχθηκαν ενάντια στη συμφωνία, μεταξύ των οποίων ο Μουκτάντα αλ – Σαντρ, που κατήγγειλε ότι νομιμοποιεί την αμερικάνικη κατοχή και αμφισβήτησε την τήρηση του χρονοδιαγράμματος αποχώρησης των αμερικάνικων στρατευμάτων από το Ιράκ, και ο Σύνδεσμος Μουσουλμάνων Κληρικών, που τη χαρακτήρησε συμφωνία ντροπής και ταπείνωσης για τον ιρακινό λαό. Φυσικά, την τελευταία λέξη θα την πει ο ιρακινός λαός και η παλαϊκή υποδοχή και ηρωοποίηση της πράξης του γενναίου δημοσιογράφου που πέταξε τα παπούτσια του στο κεφάλι του Μπους σημαίνουν πολλά.