Με βομβαρδισμούς και με σφαίρες, εγώ δε φεύγω από εδώ. Εδώ είναι το σπίτι μου, ας το γκρεμίσουν πάνω στο κεφάλι μου, δε φεύγω. Οποιος εγκαταλείπει το σπί του είναι προδότης. Εδώ γεννήθηκα, εδώ είναι η γη μου, δε φεύγω. Ο παππούς μου έζησε εδώ. Κι εγώ θα ζήσω και θα πεθάνω εδώ. Κι ο γιος μου θα ζήσει εδώ. Και τα εγγόνια μου.
Ο παππούς της Τζαμπάλια δεν το συζητάει. Τα 83 χρόνια βαραίνουν το σώμα, όμως η ψυχή του πετάει. Ο λόγος του είναι οξύς και κοφτερός.
Πόσων χρόνων είσαι; ρωτάει ο δημοσιογράφος. Είμαι γεννημένος το ’40. Θα επιμένω να ζω στη χώρα μου, την πατρίδα μου. Εύχομαι όλοι να είναι ασφαλείς.
Ποιος ήταν ο χειρότερος πόλεμος; ρωτάει ο δημοσιογράφος. Εζησα τον πόλεμο του ’48, τον πόλεμο του ’67, όλους τους πολέμους. Ο πιο δύσκολος πόλεμος είν’ αυτός τώρα. Αυτοί είναι εγκληματίες, γκρεμίζουν σπίτια, σκοτώνουν παιδιά και γυναίκες. Τους εύχομαι να χάσουνε και να χωθούν τα κεφάλια τους στο χώμα.
Σε περίπτωση που μπει κανένα τανκ εδώ; ρωτάει ο δημοσιογράφος. Δεν πειράζει, θα με σκοτώσει και θα γίνω μάρτυρας. Αυτή η χώρα είναι χώρα αντίστασης. Αυτή η γη είναι γη ελευθερίας. Αυτό που θα κάνω θα είναι να αντισταθώ. Και τανκ να βρίσκεται μπροστά μου, θα αντισταθώ. Καλύτερα να γίνω μάρτυρας στη γη μου και στη χώρα μου, παρά να γίνω πρόσφυγας αλλού. Ζω στη Τζαμπάλια και θα πεθάνω στη Τζαμπάλια. Να νικήσουν οι αντάρτες, ο θεός να βοηθήσει τους αντάρτες να νικήσουν.
Ο παππούς είναι η ρίζα. O κορμός και τα κλωνάρια είναι εξίσου γερά. Δείτε εικόνες από το κέντρο του προσφυγικού καταυλισμού της Τζαμπάλια χτες το πρωί. Δυο μήνες βομβαρδίζουν τη Τζαμπάλια οι σιωναζιστές, με ιδιαίτερη ένταση το τελευταίο δεκαήμερο, αλλά ο κόσμος δε χαμπαριάζει τίποτα. Μένει εκεί και κυκλοφορεί, στέλνοντας μήνυμα ότι παραμένει ακλόνητος, ριζωμένος στη γη του.
Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα ξέρουν να αναγνωρίζουν κάθε ήχο του πολέμου. Τον ήχο της βόμβας από αεροπλάνο, τον ήχο του βλήματος από τανκ, τον ήχο της αντιστασιακής ρουκέτας, τον ήχο του σιωνιστικού αμερικάνικης προέλευσης τουφεκιού, τον ήχο του Καλάσνικοφ. Χτες, όλη μέρα, οι σιωναζιστές προσπαθούσαν να μπουν στον προσφυγικό καταυλισμό από διάφορες πλευρές αλλά δεν τα κατάφερναν, καθώς η Αντίσταση όρθωσε τείχος φωτιάς και σίδερου μπροστά τους. Ο δημοσιογράφος του Αλ-Τζαζίρα κατέγραφε τους ήχους από μακριά και έτσι κατέγραψε τους πανηγυρισμούς των αμάχων, όταν άκουσαν τους ήχους που έδειχναν χτυπήματα της Αντίστασης.
Yστερα εισέβαλε στη σκηνή ένας άνδρας και σαν άγγελος σε αρχαία τραγωδία άρχισε να περιγράφει στους συμπολίτες του αυτά που είδε:
Εφαγαν μεγάλο χτύπημα οι Ισραηλινοί. Η Αντίσταση πάτησε τα κεφάλια τους κάτω. Οι αντάρτες έχουν κάψει τανκς. Να χαίρεσαι, λαέ, φωνάξτε “αλάχου άκμπαρ”. Χαρείτε. Ολοι οι άνθρωποι του καταυλισμού είμαστε ακόμα εδώ. Ολες οι οικογένειες είναι ακόμα στα σπίτια τους, δεν έφυγαν. Εμείς δε φεύγουμε, αυτοί να φύγουν. Θα επιμένουμε, θα αντιστεκόμαστε και θα αντέξουμε στη χώρα μας. Η Αντίσταση τους διέλυσε, τους εξολόθρευσε. Είναι εκεί, σας ορκίζομαι. Αν πάτε, θα δείτε τους Ισραηλινούς κομμένους σε κομμάτια, εκεί που φάγανε μεγάλο χτύπημα. Δε θα φύγουμε, θα επιμείνουμε, η Αντίσταση τους έχει διαλύσει
Ο «άγγελος» είχε δίκιο. Χτες ήταν η πιο οδυνηρή μέρα για τους σιωναζιστές στα περίχωρα της Τζαμπάλια. Οι μάχες συνεχίστηκαν και όλη τη νύχτα. Νωρίτερα σήμερα, οι Παλαιστίνιοι διαπίστωσαν ότι τα σιωνιστικά τεθωρακισμένα είχαν αποσυρθεί από τη συνοικία Αλ-Κασαΐμπ στα περίχωρα της Τζαμπάλια, όπου χτες έπεσαν σε ενέδρα θανάτου.
Στο φευγιό τους δεν πρόλαβαν να τα μαζέψουν όλα, όπως κάνουν πάντοτε. Αφησαν μερικά συντρίμμια που τα βρήκαν και τα φωτογράφισαν ως τρόπαια νίκης οι γενναίοι άμαχοι της μαρτυρικής και ηρωικής Τζαμπάλια.
