«Το τοπίο στη Φαλούτζα σήμερα δεν είναι ενθαρρυντικό. Γίνεται κάποια ανοικοδόμηση και τα τρία τέταρτα των κατοικιών έχουν επανασυνδεθεί με το δίκτυο του ηλεκτρικού ρεύματος. Ομως οι γειτονιές στα βορειοανατολικά και νοτιοανατολικά της πόλης, τα δύο κύρια σημεία της αμερικάνικης εισβολής την περασμένη χρονιά, είναι γεμάτες με σωρούς ερειπίων και κτίρια με τους πάνω ορόφους γκρεμισμένους από τους βομβαρδισμούς. Ο στρατός έχει αποκλείσει την πόλη από τον έξω κόσμο, επιτρέποντας την είσοδο μόνο σε ανθρώπους οι ταυτότητες των οποίων δείχνουν ότι είναι κάτοικοι της Φαλούτζα. Οι πεζοναύτες επανδρώνουν πέντε φυλάκια εισόδου, απομακρύνοντας όποιον δεν έχει τα κατάλληλα πιστοποιητικά ή φαίνεται ύποπτος.
Πράγματι, οι πεζοναύτες παραδέχονται ότι επιχειρούν σε ένα κατά μεγάλο μέρος εχθρικό έδαφος. «Αυτό το μέρος δεν είναι καθόλου ασφαλές» λέει ο Χαμμάρ. «Ποτέ δεν θα άφηνα την αδελφή μου να περπατήσει εδώ». Οταν οι πεζοναύτες της Fox Company βγαίνουν για νυκτερινή περιπολία, οι υποστηρικτές της εξέγερσης ανακοινώνουν τις κινήσεις των Αμερικάνων μέσα από τα μεγάφωνα των τζαμιών της πόλης. Αν και οι απευθείας συμπλοκές με τους αντάρτες είναι σπάνιες, οι πεζοναύτες αντιμετωπίζουν τη συνεχή απειλή των όλμων, των αυτοκινητοβομβών, των επιθέσεων αυτοκτονίας και όλο και πιο πολύπλοκων αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών. Οταν οι πεζοναύτες είναι σε περιπολία, οι αντάρτες ρίχνουν βολές από μικρή απόσταση και έπειτα κρύβονται προτού οι Αμερικάνοι μπορέσουν να ανταποδώσουν τα πυρά. Δοκιμάζουν τους στρατιώτες βλέποντας πόσο κοντά σε μια περίπολο μπορούν να οδηγήσουν προτού οι Αμερικάνοι πυροβολήσουν.
Τελευταία, λένε οι στρατιώτες, οι αντάρτες έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν μια τεχνική που αποκαλείται «πτήση των περιστεριών». Οταν είναι σε περιπολία, οι πεζοναύτες έχουν παρατηρήσει σμήνη περιστεριών να κάνουν κύκλο πάνω απ’ αυτούς, γεγονός που τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι υποστηρικτές των ανταρτών έχουν με κάποιο τρόπο εκπαιδεύσει τα περιστέρια να δίνουν σήμα όταν βρίσκονται οι Αμερικάνοι στην περιοχή».
Τελευταία, λένε οι στρατιώτες, οι αντάρτες έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν μια τεχνική που αποκαλείται «πτήση των περιστεριών». Οταν είναι σε περιπολία, οι πεζοναύτες έχουν παρατηρήσει σμήνη περιστεριών να κάνουν κύκλο πάνω απ’ αυτούς, γεγονός που τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι υποστηρικτές των ανταρτών έχουν με κάποιο τρόπο εκπαιδεύσει τα περιστέρια να δίνουν σήμα όταν βρίσκονται οι Αμερικάνοι στην περιοχή».
«Οι πεζοναύτες δεν έχουν πολλή βοήθεια στις προσπάθειές τους να εντοπίσουν τους αντιπάλους τους. Οι κάτοικοι που είναι απρόθυμοι να βοηθήσουν τους Αμερικάνους στον εντοπισμό των ανταρτών είναι το ίδιο απρόθυμοι να συνεργαστούν με τις εκπαιδευμένες από τους Αμερικάνους ιρακινές δυνάμεις, τις οποίες μερικοί ξενοφοβικοί κάτοικοι της Φαλούτζα θεωρούν ξένους. Τα στρατεύματα είναι τάγματα δημόσιας τάξης από τη Βαγδάτη και μονάδες του ιρακινού στρατού, που αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από Σιίτες από το νότιο Ιράκ. Οι ντόπιοι χαρακτηρίζουν ακόμη τα αμερικάνικα στρατεύματα ως κατακτητές, ενώ μερικοί θεωρούν τα ιρακινά ακόμη χειρότερα. «Οταν οι ιρακινοί στρατιώτες μπαίνουν στην πόλη, αρχίζουν να τρομοκρατούν τον κόσμο κάνοντας επιθέσεις και πυροβολώντας στον αέρα. Ο ιρακινός στρατός θέλει να μας εκδικηθεί», λέει η Ουμ Μουχάμεντ, μια 44χρονη νοικοκυρά.
Οι αμερικάνοι διοικητές λένε ότι η ανοικοδόμηση περιοχών όπως η Φαλούτζα θα γίνει μόνο αν περιοριστεί η εξέγερση.
Ετσι, μην περιμένετε να φύγουν γρήγορα τα αμερικάνικα στρατεύματα. Σε μια πρόσφατη συνάντηση, τα μέλη του συμβουλίου της πόλης ζήτησαν από τον αντισυνταγματάρχη Μπιλ Μούλεν να αφήσει στη Φαλούτζα μόνο την αστυνομία.
Ομως ο Μούλεν αρνήθηκε και ζήτησε από τα μέλη του συμβουλίου να σταματήσουν να κλείνουν τα μάτια στις δραστηριότητες των ανταρτών. «Αν δεν βελτιωθεί η ασφάλεια – είπε – δεν πρόκειται να πάμε πουθενά».
Ετσι, μην περιμένετε να φύγουν γρήγορα τα αμερικάνικα στρατεύματα. Σε μια πρόσφατη συνάντηση, τα μέλη του συμβουλίου της πόλης ζήτησαν από τον αντισυνταγματάρχη Μπιλ Μούλεν να αφήσει στη Φαλούτζα μόνο την αστυνομία.
Ομως ο Μούλεν αρνήθηκε και ζήτησε από τα μέλη του συμβουλίου να σταματήσουν να κλείνουν τα μάτια στις δραστηριότητες των ανταρτών. «Αν δεν βελτιωθεί η ασφάλεια – είπε – δεν πρόκειται να πάμε πουθενά».