Ο σχηματισμός κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» στο Λίβανο, που έγινε στις αρχές της προηγούμενης βδομάδας, πέντε μήνες μετά τις τελευταίες εκλογές (στις οποίες κέρδισε ο φιλοαμερικάνικος «Συνασπισμός της 14ης Μάρτη»), δεν αποτελεί αίσιο τέλος της πολιτικής σύγκρουσης που εδώ και χρόνια εξελίσσεται στο εσωτερικό του Λιβάνου, αλλά μάλλον ένα νέο πεδίο αντιπαραθέσεων μεταξύ ομάδων με σοβαρές πολιτικές διαφορές.
Πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης τοποθετήθηκε ο Σαάντ Χαρίρι (γιος του δολοφονημένου πολυεκατομμυριού-χου και πρώην προέδρου του Λιβάνου, Ράφικ Χαρίρι). Η νέα κυβέρνηση αποτελείται από 30 υπουργεία, 15 από τα οποία δόθηκαν στον φιλοαμερικάνικο συνασπισμό (του Χαρίρι) και 10 στο συνασπισμό της αντιπολίτευσης (της Χεζμπολά, της φυλοσυριακής Αμάλ και του χριστιανού μαρωνίτη, πρώην στρατηγού, Μισέλ Αούν). Ετσι, κανένας δεν έχει το δικαίωμα βέτο (όρο που έθετε η Χεζμπολά παλαιότερα) στις κρίσιμες αποφάσεις.
Μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης. Ομως, το σίγουρο είναι ότι θα κοιτάξει να διαχειριστεί την κρίση σε αστικά πλαίσια κι αυτό θα αποτελέσει μια δοκιμασία για τη Χεζμπολά η οποία δεν θα μπορεί να βασίζεται εσαεί μόνο στην εποποιία της αντίστασης στους Σιωνιστές. Ο κόσμος θέλει να έχει και γεμάτο το στομάχι…
