Το έχουμε ξαναγράψει: δυστυχώς η Χαμάς πληρώνει με οδυνηρό τρόπο την τακτική που ακολούθησε τον τελευταίο χρόνο μετά τη νίκη της στις εκλογές. Η αυταπάτη ότι θα μπορέσει να τα βρει με τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο, Μαχμούντ Αμπάς, τη στιγμή που αυτός ήταν έμπιστος των Αμερικάνων και των Σιωνιστών, και ότι θα μπορέσει να έχει μια βιώσιμη κυβέρνηση με πρόεδρο τον Αμπάς, οδήγησε δύο φορές στην αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στη φθορά της κυβέρνησης της Χαμάς, που φάνηκε στα μάτια του κόσμου ανίκανη να λύσει τα στοιχειώδη προβλήματα της καθημερινής του διαβίωσης (έστω κι αν δεν έφταιγε αυτή), και σε ένα αδιέξοδο τελικά, που δεν ξέρει που θα την βγάλει.
Αντίθετα, ο Αμπάς έκανε τα πάντα για να σαμποτάρει τη νέα κυβέρνηση και να της χρεώσει το οικονομικό εμπάργκο (ότι δήθεν οφείλεται στην «αδιαλλαξία» της) και τώρα βγαίνει ανοιχτά και πυροδοτεί τον εμφύλιο (πράγμα που ούτε ο Αραφάτ δεν είχε τολμήσει να κάνει ποτέ). Αυτό κάποιοι μέσα στη Χαμάς φαίνεται να αρχίζουν να το καταλαβαίνουν, όπως φαίνεται από κεντρικό άρθρο – πολιτική ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο site του Παλαιστινιακού Κέντρου Ενημέρωσης (που πρόσκειται στη Χαμάς) με τίτλο: «Αποτυχία της παλαιστινιακής διπλωματίας το 2006». Το άρθρο, αφού αναλύει την υπονομευτική δράση του Αμπας στο εξωτερικό, καταλήγει:
«Δίνοντας την πλαστή εντύπωση ενός Παλαιστινιακού κράτους, με το να χρησιμοποιούνται στομφώδεις αλλά ψεύτικες φράσεις όπως παλαιστινιακή “κυριαρχία”, παλαιστινιακή “κυβέρνηση” και παλαιστινιακές “δυνάμεις ασφαλείας”, φράσεις στην πραγματικότητα αυτοαναιρούμενες προκαλείται μεγάλη ζημιά στις παλαιστινιακές ελπίδες για πραγματική ελευθερία και πραγματική κυριαρχία. Μετά απ’ όλα αυτά, η πραγματική ελευθερία μπορεί μόνο να κατακτηθεί μετά απ’ την πραγματική παράδοση της ναζιστικού τύπου κατοχής της χώρας μας» (Παλαιστινιακό Κέντρο Ενημέρωσης, 2/1/07).
Αυτή είναι η ουσία. Τι να την κάνεις την κυβέρνηση, όταν δεν έχεις καμία εξουσία; Τι να την κάνεις την κυβέρνηση, όταν το κράτος σου είναι υπό κατοχή κι ο υποτιθέμενος πρόεδρος πιστό σκυλί των κατακτητών και των υπερπόντιων αφεντικών τους;
