Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις στη Γάζα

Συνεχίζει απτόητος τις διαδηλώσεις, στο πλαίσιο της «Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής», ο παλαιστινιακός λαός της Γάζας, αψηφώντας με ηρωισμό τη βάρβαρη και δολοφονική καταστολή των σιωνιστών, που ορθώνεται μπροστά του. Την Παρασκευή 12 Οκτώβρη, δίπλα στα σύνορα του Ισραήλ με την Γάζα, οι ισραηλινός στρατός δολοφόνησε εφτά παλαιστίνιους νέους, από τους οποίους οι δυο ήταν ανήλικοι, και τραυμάτισε σοβαρά 252, από τους οποίους οι 154 φέρουν τραύματα από αληθινές σφαίρες.
 
Οι ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές δε δίστασαν να βάλουν στο στόχαστρό τους ακόμα και το ιατρικό προσωπικό που σταθμεύει δίπλα στους χώρους των διαδηλώσεων, τραυματίζοντας σοβαρά δύο διασώστες, σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που πυροβολούν εναντίον ιατρικού προσωπικού, αφού έχουν ήδη δολοφονήσει δύο διασώστες τη στιγμή που προσπαθούσαν να περιθάλψουν ή να μεταφέρουν τραυματίες διαδηλωτές από τη ζώνη πυρός του ισραηλινού στρατού. Ακόμα και σε εμπόλεμες ζώνες, το ιατρικό προσωπικό μένει στο απυρόβλητο, ανεξαρτήτως πλευράς, κάτι που γίνεται καθολικά σεβαστό. Οι σιωνιστές δε σέβονται ούτε αυτό, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά τη φασιστική και βάρβαρη φύση τους.
 
Την ίδια μέρα, εβραίοι έποικοι επιτέθηκαν με πέτρες σε αυτοκίνητο Παλαιστινίων στη Νάμπλους της Δυτικής Οχθης, δολοφονώντας μια γυναίκα. Ο θάνατος της γυναίκας ήταν ακαριαίος, από χτύπημα στο κεφάλι, ενώ ο άντρας τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Δυτικής Οχθης. Οι εβραίοι έποικοι στη Δυτική Οχθη ξεπερνούν πλέον το μισό εκατομμύριο και διαμένουν σε 196 εποικισμούς, διάσπαρτους στα παλαιστινιακά εδάφη. Την Κυριακή 14 Οκτώβρη, η κυβέρνηση Νετανιάχου ενέκρινε την επέκταση του εβραϊκού εποικισμού της Χεβρώνας στη Δυτική Οχθη, έργο συνολικού κόστους 6,1 εκατομμυρίων δολαρίων. Η επέκταση του εποικισμού γίνεται για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, ενώ οι μόλις 800 έποικοι που διαμένουν εκεί είναι από τους πιο επιθετικούς ενάντια στους 30.000 παλαιστίνιους κατοίκους της πόλης, έχοντας ολόκληρες μονάδες του ισραηλινού στρατού να τους φυλάνε και να τους συνοδεύουν στις επιδρομές που κάνουν στις παλαιστινιακές συνοικίες της πόλης που κυκλώνουν τον εποικιστικό θύλακα.
 
Σύμφωνα με την αμερικάνικη ΜΚΟ Peace Now, από τη μέρα που ανέλαβε την αμερικάνικη προεδρία ο Τράμπ, εδώ και ενάμιση χρόνο, οι σιωνιστές έχουν εγκρίνει την κατασκευή 14.500 νέων κατοικιών στους εποικισμούς της Δυτικής Οχθης, αριθμό τριπλάσιο σε σχέση με τον αντίστοιχο του τελευταίου ενάμιση χρόνου της κυβέρνησης Ομπάμα. Φυσικά, αυτό το γεγονός δεν αποδεικνύει ότι ο Ομπάμα ήταν φιλοπαλαιστίνιος, αλλά το ότι οι μάσκες της υποτιθέμενης ουδετερότητας των Αμερικάνων μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστίνιων έχουν πέσει και η κυβέρνηση Τραμπ στηρίζει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τους σιωνιστές, που έτσι κι αλλιώς αποτελούν τα μαντρόσκυλα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή κόντρα στην αυξανόμενη παρουσία της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή με προγεφύρωμα τη Συρία.
 
Την Τετάρτη, ισραηλινά μαχητικά βομβάρδισαν περιοχές στη Γάζα, σκοτώνοντας έναν Παλαιστίνιο και τραυματίζοντας άλλους δέκα, από τους οποίους οι έξι ήταν παιδιά που εκείνη την ώρα πήγαιναν στο σχολείο τους στην περιοχή Ντέιρ Αλ Μπάλαχ στην κεντρική Γάζα. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί ήρθαν ως αντίποινα για ρουκέτα που εκτοξεύτηκε από τη Γάζα χτυπώντας την πόλη Μπερσεβά στο νότιο Ισραήλ και προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές. Με αφορμή τη ρουκέτα και τη ναζιστικής σύλληψης λογική της συλλογικής ευθύνης, που διαχρονικά χαρακτηρίζει τους σιωνιστές, ο Νετανιάχου έδωσε διαταγή να σφραγιστούν τα ισραηλινά περάσματα προς την πολιορκημένη Γάζα και να σφίξει εκ νέου ο θαλάσσιος αποκλεισμός. Παράλληλα, εκτόξευσε νέες απειλές για βομβαρδισμούς και χερσαία επέμβαση στη Γάζα, στοχεύοντας τις οργανώσεις της Αντίστασης και τις διαδηλώσεις δίπλα στα σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ. Παρολαυτά, πολλοί αναλυτές, ακόμα και μέσα στο Ισραήλ, εκτιμούν ότι αυτές οι δηλώσεις έχουν ως μοναδικό αποδέκτη το ακροδεξιό εκλογικό ακροατήριο, ενώ οι σιωνιστές δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να επέμβουν στη Γάζα, αρκούμενοι προς το παρόν στο σφίξιμο του αποκλεισμού της, σε συνεργασία με τον Αμπάς και την αιγυπτιακή χούντα.