Ενας χρόνος συμπληρώνεται την ερχόμενη Τρίτη από την αιφνιδιαστική διακοπή των διπλωματικών σχέσεων πέντε αραβικών χωρών (Σαουδικής Αραβίας, Αιγύπτου, Υεμένης, Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων και Μπαχρέιν) με το Κατάρ. Ο λόγος ήταν η «υποστήριξη της τρομοκρατίας» και η «υποδαύλιση της αποσταθεροποίησης των χωρών της περιοχής», για τα οποία υποτίθεται ότι ευθύνεται το Κατάρ. Ομως εδώ υπήρχε ένα… προβληματάκι, καθώς το Κατάρ αποτελεί εδώ και δεκαετίες σταθερό σύμμαχο των Αμερικάνων, οι οποίοι διαθέτουν στη χώρα και τη μεγαλύτερη αεροπορική τους βάση στη Μέση Ανατολή, με πάνω από 11.000 στρατιώτες και 100 αεροπλάνα. Η συμμαχία αυτή δεν τέθηκε ποτέ υπό αμφισβήτηση από τους Αμερικάνους, ούτε παλαιότερα ούτε μέσα σε αυτόν τον ένα χρόνο. Αντίθετα, το Κατάρ έκτοτε υπέγραψε Μνημόνιο συνεννόησης για την «καταπολέμηση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας» με τους Αμερικάνους, προκαλώντας πονοκέφαλο στο «αντιτρομοκρατικό κουαρτέτο» (Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Εμιράτα και Αίγυπτος, που ήταν οι χώρες που πρωτοστάτησαν στον αποκλεισμό του Κατάρ).
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ακόμα μεγαλύτερη όξυνση των αντιθέσεων Κατάρ – Σαουδικής Αραβίας, με το πρώτο να επιβάλλει με τη σειρά του μποϊκοτάζ στα προϊόντα του Κουαρτέτου και να απαιτεί με κυβερνητική απόφαση από τα μαγαζιά όλης της χώρας να απομακρύνουν από τα ράφια τους όλα τα προϊόντα που προέρχονται από Σαουδική Αραβία, Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν και Αίγυπτο. Το Κουαρτέτο, όμως, που επέβαλε τον αποκλεισμό του Κατάρ, ακόμα επιμένει στην ικανοποίηση των δεκατριών αιτημάτων που έχει υποβάλει, μεταξύ των οποίων η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με το Ιράν, το κλείσιμο του Αλ Τζαζίρα, η αναστολή της στρατιωτικής συνεργασίας με την Τουρκία και το κλείσιμο της τουρκικής στρατιωτικής βάσης, η πλήρης ευθυγράμμιση με την οικονομική και στρατιωτική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας και η καταβολή αποζημιώσεων για απώλειες ζωής ή άλλες οικονομικές απώλειες που σχετίζονται με την πολιτική του Κατάρ στην περιοχή! Οπως φαίνεται, θα περιμένει πολύ ακόμα για να δει κάτι τέτοιο (για να μην πούμε ότι δε θα γίνει ποτέ), αφού αυτές οι απαιτήσεις προφανώς δεν μπορούν να γίνουν δεκτές από το Κατάρ, αν αυτό δε θέλει να γίνει υποχείριο της Σαουδικής Αραβίας.
Μάταια προσπαθεί ο Τραμπ να επαναφέρει την «ενότητα» του αμερικανόδουλου μπλοκ στη Μέση Ανατολή. Οι παραινέσεις του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο για «ενότητα» πέφτουν μέχρι τώρα στο κενό και ο υπουργός Εξωτερικών του Μπαχρέιν εμφανίστηκε πρόσφατα απαισιόδοξος για την επίλυση της κρίσης.
Η οικονομική ανάπτυξη του Κατάρ ήταν που μπήκε στο στόχαστρο της Σαουδικής Αραβίας, η οποία σε συνεργασία με τους Σιωνιστές (που χαιρέτισαν τον αποκλεισμό του Κατάρ, θεωρώντας ότι έτσι θα χτυπηθεί η Χαμάς που διαθέτει γραφεία στο Κατάρ και έχει σχέσεις με το καθεστώς του) αποφάσισε ότι αυτός ήταν ο τρόπος να το αναγκάσει να υποταχτεί στις απαιτήσεις της. Οπως βλέπετε, πέραν των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, υπάρχουν και αντιθέσεις μεταξύ των αστικών κλικών των χωρών της Μέσης Ανατολής, η κάθε μία από τις οποίες προσπαθεί να παίξει το ρόλο του επιτηρητή της περιοχής. Οι αντιθέσεις αυτές δεν αναιρούν την υποταγή στους ιμπεριαλιστές, που στην προκειμένη περίπτωση είναι οι Αμερικάνοι, με την κάθε αστική τάξη να προσπαθεί να εμφανιστεί πιο αμερικανόδουλη από τις υπόλοιπες, όμως αυτό αποτελεί ένα ακόμα αγκάθι για την αμερικάνικη πολιτική στη Μέση Ανατολή.