
Την περασμένη Τετάρτη, 25 Γενάρη, συμπληρώθηκαν έξι χρόνια από την εξέγερση που έριξε τον επί 30 συναπτά έτη πανίσχυρο πρόεδρο της Αιγύπτου και εκλεκτό των Αμερικάνων, Χόσνι Μουμπάρακ. Σε τηλεοπτικό του διάγγελμα, ο σημερινός πρόεδρος και πρώην στρατηγός, Αμπντελφατάχ Σίσι, δήλωσε ότι «η επανάσταση παραμένει ένα σημείο καμπής στην ιστορία της χώρας». Το δεύτερο «σημείο καμπής» είναι η 30ή Ιούνη του 2013, όταν χιλιάδες λαού βγήκαν στους δρόμους για να ρίξουν τον ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι που είχε νικήσει στις πρώτες εκλογές μετά από την πτώση του Μουμπάρακ.
Το δεύτερο «σημείο καμπής», όμως, δεν ήταν προς την επανάσταση, αλλά οδηγούσε ακόμα πιο βαθιά στην αντεπανάσταση, καθώς ο Σίσι βρήκε την ευκαιρία και εδραίωσε τη δική του δικτατορική εξουσία. Βλέπετε, ο Σίσι δεν ήταν χτεσινός. Στρατηγός ήταν από την εποχή του Μουμπάρακ και μάλιστα επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού. Επί Μορσι έγινε αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, για να τον ανατρέψει στη συνέχεια και να επιβάλει τη δική του χούντα που υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με το Αλ Τζαζίρα (https://www.aljazeera.com/indepth/features/2017/01/tragedy-egypt-stolen-revolution-170125062306232.html), οι άνθρωποι που φυλακίστηκαν από τη χούντα του Σίσι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έφτασαν τους 60.000 με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να αναγκαστεί να χτίσει δέκα ακόμα φυλακές για να τους χωρέσει. Τα μέτρα της κυβέρνησης Σίσι στην οικονομία ήταν σκληρά. Το 2014 επιχείρησε να περάσει την κατάργηση της επιδότησης των καυσίμων, με αποτέλεσμα την αύξησή τους κατά 78% και την επιβολή νέων φόρων. Τον περσινό Νοέμβρη (3/11/16), προκειμένου να αντιμετωπίσει την έλλειψη δολαρίων, η κεντρική τράπεζα της Αιγύπτου αποφάσισε να υποτιμήσει το νόμισμα κατά 48%!
Η έλλειψη επαναστατικού υποκείμενου έκανε την επανάσταση να χαθεί και να επανέλθει ακόμα δριμύτερη η εξουσία του κεφαλαίου στην Αίγυπτο. Από τον αμερικανόδουλο Μουμπάρακ φτάσαμε στον εξίσου αμερικανόδουλο Σίσι, με το λαό εξίσου στο περιθώριο.