Προς ναυάγιο Ζάεφ

Η κρίσιμη ψηφοφορία θα γινόταν χτες, την ώρα που εμείς βρισκόμασταν στο τυπογραφείο, όμως η αποχώρηση του VMRO από τη συνεδρίαση της μακεδονικής Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών, έδειχνε ότι οι προσπάθειες του Ζάεφ να «αγοράσει» μερικούς βουλευτές από την αντιπολίτευση οδηγούνται σε ναυάγιο και κατά συνέπεια η γειτονική χώρα θα βαδίσει σε εκλογές, στις οποίες ο Ζάεφ θα παίξει το πολιτικό του μέλλον (προς μεγάλη ικανοποίηση του Καμμένου, που θα εμφανιστεί ως… άγιος Παΐσιος της πολιτικής).
 
Οι παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, που κορυφώθηκαν με την προκλητική επιστολή του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Γουές Μίτσελ προς τον πρόεδρο του VMRO Χρίστιαν Μίσκοφσκι, στην οποία του έγραφε ότι «έχουμε απογοητευθεί από τη στάση της ηγεσίας του VMRO» (!) και του ζητούσε -με ύφος αφέντη προς δούλο- να αφήσει τους βουλευτές του κόμματός του να ψηφίσουν «κατά συνείδηση», φαίνεται πως έπεσαν στο κενό. Ο Μίσκοφσκι απάντησε με μια γλοιώδικη επιστολή, στην οποία τόνιζε την αφοσίωση του κόμματός του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και υποστήριζε ότι το ζήτημα της μη αποδοχής ή όχι της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι διαφορετικό από τη βούληση των πολιτών της χώρας του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.
 
Δεν ξέρουμε τι ρόλο έπαιξαν άλλες ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις (Ρωσία), όμως και μόνο ο «εκλογικός κύκλος» θα ήταν αρκετός για να οδηγήσει το VMRO στην αρνητική του στάση. Είναι η ευκαιρία του να επανέλθει στην κυβέρνηση και -γιατί όχι;- να είναι αυτό που θα υλοποιήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο Ζάεφ, αντί να επιδιώξει μια συνεννόηση με την αντιπολίτευση, ποντάροντας μόνο στην απροκάλυπτη υποστήριξη των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, πήγε να «τα πάρει όλα». Στο δημοψήφισμα ηττήθηκε παταγωδώς. Αν η αντιπολίτευση του έδινε τη συνταγματική αναθεώρηση, όπως απαιτούν οι ιμπεριαλιστές, θα ήταν σαν να αυτοκτονούσε πολιτικά. Θα πήγαινε κόντρα στη λαϊκή θέληση και θα άφηνε τον Ζάεφ κυρίαρχο στο πολιτικό παιχνίδι. Ενώ τώρα, έχει την ευκαιρία να τον πάει σε εκλογές, να πουλήσει πατριωτισμό στον κόσμο, να εξάψει τα αντανακλαστικά του μικροαστικού εθνικισμού ενός έθνους που του αρνούνται την ταυτότητά του κι άμα καθαρίσει το εκλογικό παιχνίδι υπέρ της, να δει τι θα κάνει με τη Συμφωνία των Πρεσπών.