Μπορεί να φαίνεται ότι καρποφόρησαν οι κινήσεις του Αμπάς, με το διάλογο που είχε με τις μαχητικές παλαιστινιακές οργανώσεις στη Λωρίδα της Γάζας για εκεχειρία, μετά απ’ τις δηλώσεις ανώτατου στελέχους της Χαμάς στη Δυτική Οχθη για εκεχειρία 30 ημερών, προκειμένου να διαπιστώσει την ισραηλινή πρόθεση για ειρήνευση, τίποτα όμως δεν προοιωνίζει αισιόδοξη κατάληξη στο εγχείρημα.
Ο ηγέτης της Χαμάς, Χαλέντ Μασαάλ δήλωσε την Τρίτη ότι μπορεί η οργάνωσή του να αποδεχτεί να προχωρήσει σε εκεχειρία, αυτή όμως δε μπορεί να γίνει μονομερώς. Αν δηλαδή οι Σιωνιστές δε σταματήσουν τις δολοφονίες, τις επιθέσεις και δεν απελευθερώσουν Παλαιστίνιους κρατούμενους (χωρίς να αναφέρει αν θα πρέπει να απελευθερωθούν όλοι ή τμήμα τους για να προχωρήσει σε εκεχειρία).
Ακόμα όμως κι αν το Ισραήλ προχωρήσει σε κάποιες κινήσεις «καλής θέλησης» απελευθερώνοντας κάποιους κρατούμενους (όπως είχε κάνει παλαιότερα) και παγώνοντας τις επιλεκτικές δολοφονίες, το κρίσιμο ζήτημα θα παραμένει. Κι αυτό έχει να κάνει με την διάλυση των ένοπλων παλαιστινιακών ομάδων, είτε με τη θέλησή τους είτε με τη βία. Εκεί είναι που και η νέα εκεχειρία –αν τελικά τηρηθεί– θα σκάσει σα φούσκα και θα ξεπηδήσει νέος γύρος αντιπαράθεσης. Αν δεν νικήσει ο παλαιστινιακός λαός και δεν ανατραπεί το σιωνιστικό καθεστώς στο Ισραήλ, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία ειρήνευση στην περιοχή.
