Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» στην Παλαιστίνη δεν σηματοδότησε τίποτα διαφορετικό στη στάση της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας απέναντι στην Παλαιστινιακή Αρχή. Ούτε η Ράις, ούτε ο Σολάνα, αλλά ούτε και ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, που επισκέφτηκαν τα παλαιστινιακά εδάφη, δεν δέχτηκαν να συναντηθούν με υπουργούς που ανήκουν στη Χαμάς. Ο τελευταίος μάλιστα, σαν πιστό τσιράκι των Αμερικάνων, δήλωσε ότι δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο όσο η νέα κυβέρνηση δεν ευθυγραμμίζεται με τις απαιτήσεις του Κουαρτέτου (αναγνώριση Ισραήλ, αποκήρυξη της βίας, επικύρωση προηγούμενων συμφωνιών που έχει υπογράψει η ΟΑΠ με το Ισραήλ).
Η αμερικάνικη κυβέρνηση συνεχίζει να δηλώνει ότι θα χρηματοδοτήσει μόνο τον Αμπάς και τον αμερικανόδουλο σύμβουλο «εθνικής ασφαλείας» Μοχάμεντ Νταχλάν, στέλνοντας 59.36 δισ. δολάρια (αντί 86.4 που είχε υποσχεθεί αρχικά) για την ενίσχυση της προεδρικής φρουράς και 20 δισ. για άλλες δραστηριότητες όπως η ενίσχυση των εκλογικών μηχανισμών και η βοήθεια στον οικονομικό μηχανισμό της Παλαιστινιακής Αρχής να στήσει σώμα «δίωξης οικονομικού εγκλήματος κατά της τρομοκρατίας και του ξεπλύματος χρημάτων»!
Από την άλλη, η επίσκεψη της Ράις στην Παλαιστίνη ήταν ένα ακόμα βήμα στο… ίδιο σημείο, δηλαδή ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό, πέρα απ’ την προσπάθεια για περισσότερες και τακτικότερες συναντήσεις με τον Αμπάς. Οι Σιωνιστές της το ξέκοψαν, άλλωστε, ότι δεν συμφωνούν με τη διεξαγωγή παράλληλων ξεχωριστών συνομιλιών της Ράις με τον Αμπάς και τον Ολμέρτ για την προώθηση των «ειρηνευτικών» διαπραγματεύσεων. Απαντώντας δε στην αραβική πρωτοβουλία, που αναβίωσε πέντε χρόνια μετά (για την αναγνώριση του Ισραήλ από τα αραβικά κράτη, αν αυτό αποχωρήσει απ’ τα κατεχόμενα πριν το ’67 εδάφη) οι Σιωνιστές ξεκαθάρισαν ότι δεν θα αποδεχτούν Παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, ούτε επιστροφή των προσφύγων, γιατί αυτό θα σήμαινε «το τέλος του κράτους του Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος».
Ταυτόχρονα συνέχισαν τις επιδρομές τους στη μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Οχθης, τη Ναμπλούς, σκοτώνοντας δύο μαχητές των Ταξιαρχιών Μαρτύρων του Αλ-Ακσα (πρόσκεινται στη Φατάχ).
