Τρίζει τα δόντια της η κυβέρνηση Τραμπ με κάθε ευκαιρία! Από τον περασμένο Φλεβάρη που διεξήγαγε την επιχείρηση «αρετή» κατά της Υεμένης, σκοτώνοντας 14 άτομα (μεταξύ των οποίων και εφτά παιδάκια ηλικίας μεταξύ τριών και δεκατριών χρόνων) και χάνοντας έναν πεζοναύτη, η κυβέρνηση Τραμπ προσπαθεί με επίδειξη δύναμης να κρύψει τη γύμνια της και τις απανωτές γκάφες του πρωταγωνιστή της (που έφτασε να χάσει ακόμα και τη μάχη για την κατάργηση του Obamacare, που ήταν το βασικό προπαγανδιστικό χαρτί του προεκλογικά).
Το πρόσφατο χτύπημα με χημικά κατά αμάχων στη Συρία αποτέλεσε πρώτης τάξης δικαιολογία για να εκτοξεύσουν οι ΗΠΑ μερικούς πυραύλους Τόμαχοκ κατά εγκαταστάσεων του συριακού στρατού. Στη συνέχεια, ο Τραμπ διέταξε να ριφθεί στο Αφγανιστάν η «μητέρα όλων των βομβών» (η πιο ισχυρή συμβατική βόμβα που διαθέτει το αμερικάνικο οπλοστάσιο, βάρους 9.5 τόνων και μήκους 10 μέτρων) και έστειλε ένα πυρηνικό υποβρύχιο με καμιά 150ριά πυραύλους Τόμαχοκ στην πλάτη του κοντά σε ένα λιμάνι της Βορείου Κορέας, η οποία απείλησε ότι αν χρειαστεί είναι ετοιμοπόλεμη.
Πέρα από την γύμνια της πολιτικής Τραμπ, η αύξηση της αμερικάνικης επιθετικότητας αντικατοπτρίζει την απάντηση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη συνεχή πολιτική υποβάθμισή του στη διεθνή σκακιέρα. Η επιστροφή της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή (με τον ενεργό ρόλο που έχει αναλάβει στον πόλεμο της Συρίας), οι συνεχείς αποτυχίες της αμερικάνικης πολιτικής όλα αυτά τα χρόνια (στο Αφγανιστάν, τον Λίβανο, το Ιράκ και τη Συρία) και η ενίσχυση της Κίνας τροφοδοτούν αυτή την επιθετικότητα και οδηγούν σε όξυνση των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστικών κρατών. Μπορεί τώρα να μην είναι σε θέση να αναμετρηθούν στρατιωτικά μεταξύ τους, όμως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει στο μέλλον, σε μια εποχή που ο καπιταλισμός σαπίζει μέσα στην κρίση του.
