«Είτε τα στρατεύματά μας αποτελέσουν μέρος των παρατηρητών είτε όχι, αυτό δεν είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα για εμάς. Η είσοδος των διεθνών παρατηρητών θα είναι ένα αρκετά ισχυρό δείγμα για να υποκαταστήσει τα ρωσικά ειρηνευτικά στρατεύματα έτσι ώστε να φύγουν εύκολα από τις ζώνες ασφαλείας». Οι δηλώσεις του ρώσου υπουργού Εξωτερικών, μια μέρα μετά τη συμφωνία ΕΕ-Ρωσίας για την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τις ζώνες ασφαλείας εντός της Γεωργίας (στα σύνορα με τις αποσχισθείσες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας) δεν κρύβουν πίσω τους καμία υποχώρηση της Ρωσίας. Πόσο μάλλον, όταν την ίδια στιγμή η Ρωσία αποφασίζει να στρατοπεδεύσει στις αποσχισθείσες από τη Γεωργία δημοκρατίες με 7.600 στρατιώτες.
Ο Λαβρόφ το ξεκαθάρισε. Η Ρωσία θα κάτσει στο σβέρκο των αποσχισθεισών δημοκρατιών για πολύ καιρό ακόμα, έτσι ώστε να εμποδιστεί η «επανάληψη της γεωργιανής επιθετικότητας». Οι κυβερνήσεις της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας καλωσόρισαν τη ρωσική στρατιωτική μηχανή και ο Σαρκοζί (που επί τέσσερις ώρες την περασμένη Δευτέρα προσπαθούσε να πείσει το ρώσο ομόλογό του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, στην προεδρική του κατοικία έξω από τη Μόσχα, να συμφωνήσει) δεν πέτυχε καμία ιδιαίτερη διπλωματική επιτυχία, παρά τη μεταφορά της ευθύνης για τον έλεγχο των ζωνών ασφαλείας στα γεωργιανά σύνορα από τη Ρωσία στην ΕΕ. Η Ρωσία από την προηγούμενη εβδομάδα είχε δηλώσει ότι συμφωνεί στην παρουσία διεθνών παρατηρητών από τον ΟΑΣΕ (Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη), δηλαδή παρατηρητών από την Ευρώπη και όχι τις ΗΠΑ. Ετσι, από την 1η Οκτώβρη οι ρώσοι στρατιώτες θα αντικατασταθούν από 200 ευρωπαίους παρατηρητές και 7.600 ρώσοι στρατιώτες θα στρατοπεδεύσουν μερικά χιλιόμετρα παραπέρα, κατοχυρώνοντας τις περιοχές που άρπαξαν από τη Γεωργία.
Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από τα γεγονότα είναι ότι η Ρωσία πέτυχε για την ώρα το στόχο της. Η παλαιότερη απειλή της, όταν ανεξαρτητοποιούνταν το Κόσοβο, ότι θα κάνει το ίδιο στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, έχει γίνει πλέον μια σκληρή πραγματικότητα για τους ανταγωνιστές της. Και πρώτα απ’ όλα τους Αμερικάνους που μένουν μόνο στα «σκληρά λόγια», μη μπορώντας να κάνουν ούτε ένα βήμα παραπέρα. Η απόφαση της κυβέρνησης Μπους για την αναστολή της συμφωνίας συνεργασίας για την εκμετάλλευση της πυρηνικής τεχνολογίας για ειρηνικούς σκοπούς μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας (ανακοινώθηκε την ίδια μέρα που επιτεύχθηκε η συμφωνία Ρωσίας-ΕΕ) δε μπορεί να αποτελέσει καμία απειλή για την Ρωσία. Εξάλλου, «όσο τους χρειαζόμαστε εμείς, άλλο τόσο μας χρειάζονται κι αυτοί», δήλωναν ρώσοι αξιωματούχοι, συμπληρώνοντας ότι αυτή η συμφωνία ήταν μάλλον από την αρχή καταδικασμένη σε αποτυχία, όχι μόνο εξαιτίας της κρίσης στον Καύκασο αλλά και της συνεργασίας Ρωσίας-Ιράν στον πυρηνικό τομέα.
