Την τακτική να απελαύνει τους παλαιστίνιους κρατούμενους οι οποίοι κάνουν απεργία πείνας εφαρμόζει το Ισραήλ, προκειμένου να εκτονώσει την πίεση που δέχεται από τον ανυποχώρητο αγώνα τους. Η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι καινούργια, αφού οι σιωνιστές την έχουν εφαρμόσει ξανά στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής αιχμαλώτων με τον αιχμάλωτο των παλαιστίνιων μαχητών Γκιλάντ Σαλίτ, όταν απέλασαν 40 απ’ αυτούς σε άλλες χώρες και άλλους 163 στη Γάζα. Την ίδια τακτική είχαν εφαρμόσει επίσης στην περίπτωση της παλαιστίνιας απεργού πείνας Χάνα Σαλάμπι, την όποια εξαναγκάστηκαν να απελευθερώσουν ύστερα από πολυήμερο αγώνα, υπό την προϋπόθεση ότι θα απελαθεί στη Γάζα.
Η περίπτωση του Αϊμάν Σαράουνα δε διαφέρει από τις προηγούμενες. Οι σιωνιστές συμφώνησαν μαζί του να τον απελευθερώσουν με τον όρο να τον απελάσουν στην Γάζα, απαγορεύοντάς του για δέκα χρόνια την πρόσβαση στη Χεβρώνα της Δυτικής Οχθης, όπου ζούσε πριν φυλακιστεί. Να σημειωθεί ότι ο Σαράουνα έκανε απεργία πείνας για 260 μέρες, ενώ η ζωή του είχε μπει σε θανάσιμο κίνδυνο αναγκάζοντας του σιωνιστές να συρθούν στη σύναψη συμφωνίας μαζί του ικανοποιώντας μερικώς τα αιτήματά του.
Στον αντίποδα, ο Σαμίρ Ισάουϊ συνεχίζει αποφασιστικά την απεργία πείνας διεκδικώντας την πλήρη και χωρίς όρους απελευθέρωσή του. Εχει ήδη αρνηθεί την πρόταση των σιωνιστών να απελευθερωθεί και να απελαθεί στη Γάζα. Απευθυνόμενος μέσω του δικηγόρου του στο κίνημα αλληλεγγύης και σε όλο τον παλαιστινιακό λαό, δήλωσε ότι παρ’ όλο που θεωρεί τη Γάζα αναπόσπαστο κομμάτι των πατρογονικών εδαφών των Παλαιστινίων, αρνείται να απελαθεί εκεί, γιατί το ζήτημα είναι πολιτικό και όχι προσωπικό. Δήλωσε, επίσης, ότι οι Παλαιστίνιοι παλεύουν για τη λευτεριά της πατρίδας και την επιστροφή των προσφύγων, όχι για τη δημιουργία νέων. Αρνείται, λοιπόν, να απελαθεί προτιμώντας να γίνει μάρτυρας παρά να συμμετάσχει έμμεσα στα σχέδια των σιωνιστών για εκκένωση της Ιερουσαλήμ από τους Παλαιστίνιους.
Απευθυνόμενος στη μητέρα του της λέει ότι νιώθει τον πόνο της και την κούρασή της. Αυτή του δίδαξε την αγάπη για την πατρίδα, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια, για τις οποίες πληρώνει τώρα το τίμημα. Τα λόγια αυτά δείχνουν τον ανάστημα και το ήθος του λαού της Παλαιστίνης, ενός λαού που δεν αγωνίζεται για να πάρει κάποια απ’ αυτά που του ανήκουν, αλλά για να τα πάρει όλα.
